eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 juni 2006, 9:27:


Twee jaar geleden ben ik een paard kwijtgeraakt aan koliek. Hij zakte na een dag lang vechten midden in de nacht voor mijn ogen in elkaar en gaf de geest.
Later heb ik aan mijn veearts gevraagd wat nu de uiteindelijke doodsoorzaak was. Hartstilstand, buikvliesperforatie of i.d. Volgens hem raakt een paard dat extreem veel pijn heeft dus inderdaad in een shock, wat uiteindelijk tot de dood lijdt. Daarom zijn ze bij koliek altijd zo snel met het toedienen van pijnstillers.
Dit verhaal lijkt mij aardig aan te sluiten bij dat van Eddy. En waarom zou de natuur er niet voor zorgen dat een prooidier de pijn niet voelt wanneer hij nog levend opengereten wordt. Zelfs als dit als opoffering voor de rest van de kudde of familie wordt gezien?
Waarom blijven veel mensen kalm in geval van nood en krijg je pas later de zenuwen? Zijn ook chemische processen in het lichaam voor. Lijkt mij volkomen aannemelijk dat dit bij prooidieren ook zo werkt.

Groetjes, Els.