Els Kleverlaan schreef op maandag 19 juni 2006, 11:23:


Ik denk dat je juist roofdieren op je aanwezigheid attendeert door te spetteren. Ik vloog met Buck een keer de sloot in, hij kon er niet uitkomen en hij gaf zich verrassend snel gewonnen. Ik vermoed dat hij als prooidier door zijn gespartel niet de aadacht wilde trekken..?
Het is een beweging die vaak vooraf gaat aan rollen en ik heb paarden ook daadwerkelijk zien rollen na het slaan op het water. (Is rottig als je erop zit).

Vandaag de DA maar even laten langskomen.
Ze dacht dat de hoef ergens klem tegenaan had gezeten, wand over de hele breedte was ook een beschadiging te zien. Dus met dat struikelen kan het best gebeurd zijn dat hij tegen de verhoging van de weg aankwam. En dat het zo is ontstaan.

Nu pijnstillers en antibiotica en vrijdag moet er duidelijk verandering in zijn.
Als het niet zo is, dan moeten ze het gat open maken en vullen met een pasta, en het herstel kan dan 6 maand duren.
Iemand hier ervaring mee?

Laura de Boer schreef op maandag 19 juni 2006, 16:53:


Waarom moet dat opgevuld worden dan? Een scheurtje is toch geen ramp.

Margot

Een entrainement met meer dan 40 dravers. Een ervan viel mij op. Een schitterende hengst. De afgelopen maanden werd hij op hardhandige (mishandelende) wijze koersklaar gemaakt. Hij ging terugslaan (gelukkig) en werd van de ene op de andere dag aan de kant gezet met het stigma "levensgevaarlijk." Dag en nacht in een zandpaddockje met 1x daags een bult oud hooi. Hij takelde af. Ik kon het niet aanzien en heb zijn nietsvermoedende eigenaar gebeld. Diezelfde middag kon ik hem daar weghalen en onder mijn hoede nemen. Naar zeggen van de trainers zou dit paard mijn dood worden..... Inmiddels is hij 1,5 maand bij mij op de boerderij. Dag en nacht buiten, uitloopstal. Elke dag even in de hand, als een veulen. Hij doet zijn naam weer eer aan, Vito. Is een en al leven en blijheid aan het worden. Vanmiddag lag hij in het land. Ben filmend naar hem toegelopen, naast hem gaan zitten, hem gaan strelen. Wat ik hoopte gebeurde, hij ging languit liggen. Lekker snurkend slapen. Jullie site heeft mij bemoedigd in mijn zelfvertrouwen en visie over hoe met paarden, dieren om te gaan, telkens denkend vanuit en om het dier en niet vanuit onszelf, onze eigenbelangen. Rust hebben en uitstralen.
Uiteindelijk zou ik Vito graag blootvoets en bitloos koersklaar willen zien te krijgen, als hij dat zelf ook leuk zou blijken te vinden. Hoe ver ben je met je bevindingen en visie wb bitloos mennen, en dus ook koersen, Frans. Bedankt voor jullie site en het delen van jullie bevindingen! Ik heb er veel aan.

Eva Saegerman schreef op maandag 19 juni 2006, 15:29:


Wij belonen Apache al met voedsel als hij wordt bekapt. Dit ging heel moeilijk omdat hij zijn hoeven steeds terug op de grond zette. Nu sta ik met een grote pot appelschijfjes voor hem. Zolang hij zijn hoef geeft krijgt hij stukjes. Zet hij zijn hoef terug op de grond dan draai ik me van hem weg. Dit had hij na 10 seconden gesnapt. Wanneer Gerd even stopte om uit te blazen begon hij eerst te schrapen en dan presenteerde hij om de beurt al zijn hoeven. Toen Gerd nog niet begon stak hij één voorbeen recht vooruit. Heil Hitler! Dat was wel grappig.

Ik aarzel wel om dit verder uit te breiden want hij is echt erg gefixeerd op eten. Vorige zomer kon ik bijna niet opstijgen omdat hij steeds in mijn zakken wilde snuffelen voor een snoepje. Ik ben daar toen helemaal mee gestopt.

Groeten, Marianne

Hoi Nathalie,

Ook ik was op de NH dag van Academy Bartels. Zo was die dag toch ook aangekondigd? Ik vroeg het me af, omdat Emiel Voest zo beslist liet weten dat hij niet in het "Natural" hokje geplaatst wilde worden. Het is natuurlijk maar net wat je onder "Natural" verstaat. Voor mij is "Natural" dat ik in de omgang en verzorging van mijn paard voor een manier kies die het beste bij zijn "natuur" past. Ik wil daarmee bereiken dat mijn paard een gezond lijf heeft en gezond is" tussen zijn oren". Wat Emiel dan onder "Natural" verstaat is mij niet duidelijk geworden. Wat mij wel opviel was het hemelsbrede verschil tussen de paarden van Eddy (Parelli) en Emiel. De hengst die Emiel bij zich had, was vooral tijdens het rijden erg onrustig. Zijn tong hing uit zijn mond en hij bokte meerdere malen. Ja, hij liep af en toe ook "netjes in de krul" , maar persoonlijk zie ik veel liever een paard lopen zoals dat van Eddy. Ontspannen, met een touwhalster en een leadrope. Ook toen Eddy er op zat, zag het er allemaal heel relaxed uit. Zelfs de forumdiscussie voerde Eddy vanaf de rug van zijn paard. Het hangt er denk ik maar helemaal van af wat je met je paard wilt en hoe je dat wilt bereiken. Tineke maakte de opmerking dat zij het liefst heeft dat haar paard niet denkt, hoe minder hij denkt hoe minder werk ze er aan heeft (zou het echt?). Hoewel ik er van overtuigd ben dat je ook met Parelli (misschien wel juist) op hoog niveau dressuur of springwedstrijden zou kunnen rijden, denk ik dat de manier van Emiel Voest veel wedstrijdruiters in eerste instantie meer aanspreekt. Ik denk ook dat veel Parelli studenten zich niet echt kunnen vinden in de regels en opvattingen die gelden in de dressuur/spring sport.

De demo van Annemarie (Monty Roberts) was weer heel anders. De twee uit Engeland overgevlogen mannen maakten op mij in elk geval een professionele indruk. Ik zag in de demo ook wel overeenkomsten met Parelli. Wat ik alleen jammer vond was dat er bij het trailerladen door Annemarie gebruik gemaakt werd van hekken. Die werden achter het paard geplaatst zodat er eigenlijk geen andere mogelijkheid was dan de trailer in. Volgens Annemarie om het paard "een beetje te helpen". Dit gebeurde overigens pas nadat het paard al een aantal keren de trailer opgeloodst was. Ik begreep niet helemaal waarom die hekken er dan toch nog achter moesten. Toen er een vraag uit het publiek kwam over wat nou de "methode" van Monty Roberts was, bleef het antwoord voor mij nogal vaag.

Ondanks dat ben ik toch wel wat wijzer geworden. Het kan nooit kwaad om je blik te verruimen toch?

Marianne Sychold schreef op maandag 19 juni 2006, 17:37:


Hoi Marianne,
zo'n paard heb ik ook. ik vind het wat opdringerig. ze moet weten wanneer je iets krijgt of niet. dus ik ben ook gestopt met voedselbeloningen. de laatste week ben ik weer begonnen, het gaat nog goed, zodra ze te overmoedig/opdringerig word zeg ik hard UH en gaat ze gauw terug opdr plek. dus het lukt wel zo. als het weer erger word dan stop ik misschien wel weer, maar ik wil dat ze wat heeft, zeg maar een doel om iets te doen! ze moet nu echt alles toch goed op 'commando' gaan doen dus ik heb graag dat ze dan denkt oh als ik dat doe, dan krijg ik weer wat, dus is het goed.
ik wissel het ook vaak af. de ene keer snoepje, andere keer grote knuffel/goedzoooooo/zoen

Marielle

Annemieke Stuart schreef op maandag 19 juni 2006, 17:45:


ik ben afgelopen jaar ook bij een demonstratie van Annemarie(M R) geweest, maar die hekken werden toch alleen in het begin geplaatst? en later kon het paard het toch helemaal alleen?
eerst had hij een kleine ruimte, en kreeg steeds grotere ruimte, zodat het paard de keuze had, maar uiteindelijk vond het paard het niet erg meer om in de trailer te gaan dus kon ie t zonder hekken. toch?? of heb ik dat helemaal verkeerd onthouden!
ik zou het wel zo doen denk ik...

Marielle

Anna van Rheeden schreef op maandag 19 juni 2006, 5:55:


"Natuurlijk paard houden" een boek van Jo Bird wat ik ook met mijn 2-paards kudde bijna dagelijks gebruik.

Groetjes Nel.

Renske M vdH schreef op maandag 19 juni 2006, 17:37:


Hoi Renske,
Wat goed dat je de zorg voor Vito op je genomen hebt! Wat een mazzel voor dit paard. Ontroerend zoals je het beschrijft.
Veel plezier verder met Vito.
Groet,
Tineke

Marianne Sychold schreef op maandag 19 juni 2006, 14:16:


Hoi Marianne.

Het klinkt bijna alsof je je eigen paard niet zo heel erg leuk vindt. Heb je hem écht alleen maar omdat hij zo gemakkelijk te rijden is, en nergens bang voor?
Kan ik me bijna niet voorstellen. Probeer eens wat variatie, ga met hem voetballen, vliegeren, met de watersproeier spelen. Wat vind je zélf leuk en kun je het paard hiervoor intereseren.
Hoe is jouw gezichtsuitdrukking als je bij hem bent?

Zo maar wat vragen die bij me opkwamen toen ik jouw verhaal las.

Groetjes Nel.

Marianne Sychold schreef op maandag 19 juni 2006, 17:37:


Het principe lijkt zo simpel
Je geeft je paard een snoepje en hij doet wat je wilt. Je hebt een prima resultaat geboekt dus. Je paard snapt dat hij iets moet doen om beloond te worden binnen 10 seconden.
Als je nu zelf ziet dat het werkt, waarom probeer je dan niet om alles over deze manier van werken te weten te komen in plaats van te stoppen voordat je goed en wel begonnen bent?
Besef dat je nu bezig bent op een manier waarop je wel de klok hebt zien hangen maar niet weet waar de klepel hangt.
Belonen met voer is een onderdeel van de clikkertraining, een ongelooflijk sterke methode om je paard iets te leren en bovenop elke andere manier van werken toegepast kan worden.
Natuurlijk zal je paard meer willen en lastig worden als jij hem niet geleerd hebt jouw eigen ruimte te respecteren. Daar zijn manieren voor!
Het zou te mooi voor woorden zijn als we een paard alles binnen 10 seconden zouden kunnen leren. Dat kan natuurlijk niet. Zeker niet als je het op deze manier blijft doen.
Als je je er in verdiept en hem zaken op de juiste manier aanleert , kan het namelijk wel eens 5 minuten duren voordat hij iets doorheeft.
begin hier eens
http://ingeteblick.be/

.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

marielle schreef op maandag 19 juni 2006, 17:54:


Volgens mij was hij er al een keer in geweest, alleen toen mocht hij nog omdraaien om eruit te lopen. Ik kan me vergissen hoor, maar ik heb toch de indruk dat het zonder die hekken net zo goed gelukt was.

Annemiek

Els Kleverlaan schreef op maandag 19 juni 2006, 13:48:


Hi Els, dank voor de info! Als het alleen vuil en loszitterende haren zouden zijn bij Chaser, was het probleem al opgelost...
Haha... vuil..... hij doet niet anders als in het zwarte zand rollen! En dan wetende dat ik alles een beetje vettig hou... ) Nah... kun je het raden?

Groetjes,

Wil.

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 19 juni 2006, 14:07:


Wij ook! Binnenkort schimmels en (schurft)mijten testen... Je weet maar nooit!

Groetjes,

Wil