Piet schreef op dinsdag 13 juni 2006, 11:09:
>> Dat klinkt inderdaad wel logisch en toch gaat het wel eens op.
>> Niet altijd, maar je hebt inderdaad wel paarden die buiten
>> teveel prikkels krijgen, te druk zijn met hun rol in de groep
>> o.i.d. en die daardoor te weinig rust krijgen en zich daardoor
>> weer vastzetten.
>
> En daarom maken we er een holbewoner van?
> Omdat je paard in een natuurlijke omgeving scheef wordt?
> De oplossing is dus, "maak hem recht en zorg dat ie
> daarna vooral niet vrij meer beweegt"?
Nee, dat zijn verkeerd getrokken conclusies: ten eerste wordt hij niet scheef in een natuurlijke omgeving, zijn natuurlijke scheefheid (die ieder paard heeft) wordt erger als hij verkeerd gereden wordt. Ten tweede is het niet de bedoeling een paard altijd op te sluiten omdat hij buiten scheef zou worden. Dat wordt niet gezegd.
Waar het om gaat is dat tijdens verandering van training een genezingsproces optreedt. Paarden zijn gewoontedieren en erg gevoelig voor stress. Misschien kun je je voorstellen dat zo'n veranderingsproces heel wat in gang zet en stress geeft. Ik kan me best indenken dat sommige paard behoefte hebben aan rust en niet te veel prikkels.
Gister nog gelezen op een ander forum: een paard op een trainingscentrum wat op de wei gewoon doordraait - treurig maar waar. Heel langzaamaan wordt begonnen dit paard weer te leren paard te zijn, maar dat lukt dus niet door hem zo op de wei te gooien. Begonnen wordt met hem in een binnenbak los te gooien zonder andere paarden en vervolgens de gewenning aan prikkels en andere paarden op te bouwen.
Dat is ongetwijfeld ook de insteek van Antoine de Bodt want dat is over het algemeen iemand die kijkt naar de natuur van het paard en daar zeker op inspeelt.
Warboel
