cyta schreef op woensdag 2 februari 2005, 11:12:
> e m kraak schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 23:22:
>
>> cyta schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 9:49:
> voorbenen naar mij uit en ik vraag gewoon advies om hem op een
> beleefde manier op zijn plaats te zetten. de eigenaar van de
> grond zet hem soms ook buiten en die sprak al van met de zweep
> op zijn neus te gaan
Ja, zo natuurlijk zeker niet! Mag ik vragen wat je met deze arabier wilt doen? Ga je met hem fokken? Zo niet, zou ik hem laten castreren. Niet dat hij dan meteen goed opgevoed is, daar moet je zeker aan werken. Niet alleen naar buiten halen om hem op de wei te zetten, maar ook lekker met hem gaan wandelen of fietsen. Op die manier leer je elkaar goed kennen en kun je hem al een heleboel leren, onder meer om netjes mee te lopen. Je bouwt een band op, waardoor hij straks naar je toe zal komen als je hem wilt pakken. Bovendien is naar buiten komen dan niet per se naar de wei voor hem, dus rennen en vliegen. Maar als je niet met hem gaat fokken, zal hij als ruin een veel leuker leven krijgen: lekker met andere paarden op stap en in de wei. Bovendien kun je veel gezagsproblemen voorkomen of verminderen als die hormonen niet meer meespelen. Ik spreek uit ervaring. Mijn arabierenhengst is met 8 jaar gecastreerd en het enige waarvan ik spijt heb, is dat ik het niet eerder heb gedaan. O, nog een tip die bij mijn arabier goed werkt: als je hem aan een touw hebt, niet te kort houden. Geef hem maar de ruimte om een beetje te huppelen. Mijn paard gaat soms als een ballonnetje met mij mee, dansend en rondkijkend, maar hij verzet zich nooit en probeert nooit aan me te ontsnappen.
Succes,
Liesbet.
Warboel
