opusone schreef op dinsdag 16 mei 2006, 14:03:


Hallo Opusone,
Oh, wat erg, wat herkenbaar.......
Ik kan alleen maar zeggen: Zoek alsjeblieft een andere hoefsmid, op een eenjarig veulen een praam moeten zetten, zegt toch alles over die hoefsmid?!
Mijn paard is jarenlang op die manier mishandeld, want ja, een paard moet zich immers zonder gemor laten bekappen/beslaan, en als paard niet wil dan zorgen we er wel voor met veel getrek, geduw, gebrul, geschop, gemep. Trek a.u.b. je mond open en maak hier een eind aan, laat het niet zo ver komen als ik, je paard zal dit nog jaren met zich meedragen. Kan/wil je hoefsmid niet anders, schop hem van je erf en probeer een ander. Je paard houdt hier gegarandeerd een trauma aan over!
Sorry voor de harde woorden, maar mijn paard kon als 2/3 jarige alleen nog maar met praam en onder verdoving worden bekapt. Het heeft me twee jaar gekost om haar weer normaal vast te kunnen binden en haar hoefjes te bekappen, zonder dat ze de hele tent afbrak, zo verschrikkelijk bang was ze! Ze zweette ontzettend en raakte volledig in paniek. Ze vindt de meeste mannen na zoveel jaren nog steeds wat eng.
Waarom volg je niet de cursus en doe je het lekker zelf? Dan ben je van niemand meer afhankelijk! Ik hoop dat je er wat aan doet......
Groeten,
Monique

opusone schreef op dinsdag 16 mei 2006, 14:03:


Hoi,
Goed dat je naar een paardvriendelijke manier op zoek bent, want dit is beslist niet goed voor je jaarling!

Die smid zet je dus om te beginnen gewoon aan de kant. Niks praam!

En dan ga je voor jezelf eens na, met gewoon gezond verstand en inlevingsvermogen vanuit je veulen hoe je opnieuw je veulen gaat leren om voetjes te geven. Begin opnieuw aan de basis. Ik weet natuurlijk niet hoe je situatie is, dus misschien is het volgende al lang in orde.
Dus: laat het veulen het toe om over zijn hele lijfje aangeraakt te worden? Lat hij het toe dat je ook zijn benen en voeten aan mag raken? Realiseer je dat het voor een jong ding moeilijk is om op 3 benen te staan! Niet alleen voor zijn balans, maar hij moet er ook vertrouwen in krijgen dat hij zijn voet weer terugkrijgt. Als je over gaat tot het leren van een voetje geven: heel kort en rustig terugzetten. De tijd dat je zijn voet mag vasthouden maak je langer. Krabbel eens met je vingers aan zijn zool, pak er later een hoevenkrabber bij.
Bouw het dus allemaal heel rustig op! Ik neem aan dat je zijn moeder gewoon bij hem in de buurt laat. Dit stuk opvoeding moet eigenlijk min of meer in orde zijn (vind ik) voor je een natuurlijk bekapper bij hem laat.
Zoek een natuurlijk bekapper met geduld; voor zover ik weet is dit min of meer een kenmerk van natuurlijk bekappers overigens. Samen met hem/haar gaat het vast wel lukken.
Trouwens: met clickertraining kun je je veulen ook leren om voetjes te geven! Harstikke leuk om te doen en op deze manier geeft je veulen uiteindelijk

opusone schreef op dinsdag 16 mei 2006, 14:03:


Wacht effe ! EEN PRAAM KRIJG JE ER AL HELEMAAL NIET MEER OP ? wil dit zeggen dat de vorige bezoekjes van de hoefsmid dus wel gepaard gingen met het gebruik van een praam ? Als dit zo was dan zie ik drie scenario's 1 je hebt je in de doeken laten doen door een zogenaamde prof.hoefsmid. 2 Je wist niet beter 3 en het derde wil ik effe niet over denken als het bewust was .
Eerst en vooral om je veulen terug goed te krijgen gaat hééél wat langer duren dan om ze zo bang te krijgen voor de pijn die gepaard ging met de hoefsmid. 2 jijzelf moet de hoefsmid spelen(toneelstukje) je komt af met een kist vol gereedschap (net als hem) je vraagt voetjes en je beloont. In de kist zit natuurlijk ook een zak wortels na elk voetje = worteltje . De eerste week , na dit elke dag gedaan te hebben kom je in geen geval met gelijk welk instrument aan haar voeten, je wrijft erover ,pulkt eraan en klopt er zachtjes op (MET JE HAND) je laat hem/haar de kist goed verkennen en de worteltjes vinden en week 2 ga je verder : Je neemt gelijk welk gereedschap (vijl) en begint hier na voetje geven en worteltje beloning , gedrurende een paar seconden mee over haar /zijn hoef te vijlen(doen alsof hé geen centimeters) elke voetje enkele seconden. Rustig voeten neerzetten opnemen enz... totdat er geen enkel verzet meer is naar de gereedschappen toe en ze/hij beseft dat dit spelletje aangenaam kan zijn ipv. pijn te veroorzaken.
Als dit allemaal als een fluitje van een cent gaat (en dan bedoel ik dat ze/hij praktisch zijn voeten in je handpalm drukt als je met de kist afkomt) dan nodig je EEN ANDERE hoefsmid uit. Eerst staat die kerel gewoon naast jou en je paard terwijl jij je toneelstukje uitvoerig brengt. Dan vraag je hem om elk voetje over te nemen en HELEMAAL NIKS TE DOEN.Je betaald de man als het goed is gegaan en maakt onmiddelijk een nieuwe afspraak. DAN en enkel dan als al het vorige goed is verlopen zou die voorzichtig de voeten mogen bijvijlen of snijden ZEKER NIET KAPPEN BIJ EEN JAARLING. Er zijn nog véél dingen die ik niet weet in jouw geval maar die klojo met zijn praam kwam er bij mij niet meer in . Bij geen enkel paard . Reken in ieder geval op een goei maand "REHAB" vooraleer je er nog maar kan aan denken om een smid te laten komen en denk eraan elke dag oefenen.
Met beste groeten.

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 16 mei 2006, 13:53:


Met interesse de hele discussie gevolgd, maar tot mijn verbazing is het nog niemand opgevallen dat de namen van glucose en glucosaminesulfaat nogal op elkaar lijken? Zou het misschien zo kunnen zijn dat het aminesulfaat en de glucose na opname een gescheiden leven gaan leiden? Waardoor er dus pure glucose in het bloed terecht komt?

Een zelfde "truuk" halen we namelijk uit met "ons" Magnesium: het is magnesium gekoppeld aan een aminozuur, en na opname wordt het magnesium en aminozuur van elkaar gescheiden. In dit geval juist de bedoeling, om het magnesium via een achterdeur naar binnen te krijgen met minder concurentie door o.a. Calcium.

Maar om op zo'n manier pure glucose via een achterdeur in het bloed te dumpen is vragen om problemen. Op die manier bekeken is de link tussen IR en glucosaminesulfaat nog niet zo gek...

Wat is eigenlijk de werking van glucosaminesulfaat? (En dan bedoel ik niet de uiteindelijke uitwerking, maar de manier waarop het "iets" zou moeten doen).

Groeten,
Frans

opusone schreef op dinsdag 16 mei 2006, 14:03:

1.
Zoek een paardvriendelijker hoefsmid (inderdaad liever alleen een bekapper, maar dat is van later zorg).

en 2.
Kom naar de clickertraining cursus met Inge Teblicj op 10 juni of ga naar een andere. Want dat is echt de manier voor bange paarden.

Het komt helaas zo vaak voor....

Severine schreef op dinsdag 16 mei 2006, 10:00:


Hoi Severine,
Een lijstje maken van waaraan hij of zij moet voldoen kan helpen om duidelijk te krijgen wat voor een ras je zou willen maar zoals al mijn voorgangers hebben gezegd, het kan goed zijn dat je dan nét verliefd wordt op het tegenovergestelde (ook mij is dit gebeurd!). Ik zou me idd niet al te zeer vast pinnen op "je lijst" want zo kun je misschien net jouw paardje mislopen! Anderzijds is het denk ik wel van belang bewust bezig te zijn met wat je zou willen, wie jij als persoon bent etc. Ikzelf zou het paard wel klinisch laten keuren door een onafhankelijk arts.
Je zult de eerste tijd ws onzeker blijven omdat je het allemaal goed wilt doen en het beste voor hebt met je paard (maar wat is dat precies?), dat is een kwestie van groeien en daar ontkomt niemand aan. Stel aan iedereen je vragen maar vertrouw erop dat je gewoon goed bezig bent als je vanuit je hart werkt. Vergeet ook je intuïtie niet!!
Groetjes,
Marjan

Ik ben aan het denken om een veulen te kopen maar heb nog nooit een veulen opgevoed. Wie heeft hier ervaring mee of weet goede boeken waarin ik me verder kan verdiepen?
Alle info/tips/advies zijn welkom!!

Groetjes,
Marjan

MarjanS schreef op dinsdag 16 mei 2006, 15:49:


Nog even een aanvulling; het veulen wat ik heb gezien ligt te ver rijden van me vandaan om me nu al met de opvoeding bezig te houden. Ik zou dus moeten wachten totdat ze gespeend is. Is dit een goede start of kun je beter al met een veulen aan de gang zijn als ze nog bij de moeder staan? Maw ben je al "te laat" met bv het aanleren van een touwhalster omhebben als ze al gespeend zijn?

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 16 mei 2006, 13:53:


Tineke, ik vind net een mail in mijn box van Natumed, dat er inderdaad alleen deze werkzame stoffen in het mengsel zitten en dat er geen sprake is van bijvoeging van dextrose of welke suikers dan ook.

Kan Natuurlijk bekappen de pijn verlichten en het paard beter doen lopen bij een paard met Artrose.......

K10 schreef op maandag 15 mei 2006, 11:15:


mijn quarter is 9 en heeft artrose en de klachten begonnen al met 5 jaar oud.

jacqueline postmes schreef op dinsdag 16 mei 2006, 10:02:


Heey Jacqueline,

Haha is goed Dan heb ik tenminste ook nog iemand naast me staan aan wie ik advies kan vragen

Groetjes Evy