shanna schreef op zondag 30 april 2006, 13:13:


Hoi leuk dat je hier ook bent Shanna!
Ik sta verbaast dat Wikke er niet bang van werd, en dat nog wel met flinke wind! Wel heel makkelijk, ik hoop dat je haar aan het voetballen krijgt. Ik ga ook nog een keer met Quick en Jur samen in de bak, om te ervaren of het goede voorbeeld van Quick ons helpt met de training.

Vraag en antwoord over die 3 ongelukjes, de 1ste kwam omdat een jong meisje zo de bak in reed, terwijl er geoefend werd met de bal daar. Haar paard raakte helemaal in paniek en gooide haar in de draden. Het 2de kwam doordat iemand de bal meenam in de ronde bak, paard in paniek en vloog door het draad heen. Stom natuurlijk omdat een paard weg moet kunnen bij angst en de ronde bak daarvoor te klein is. Het 3de kwam doordat iemand onder zadel langs de half open opslagplaats van de bal reed. Paard schrikt zich rot van dit rode monster en zij valt eraf.

Michiel

marjan de Haas schreef op zondag 30 april 2006, 11:48:


Het boek van Inge Teblick :"Grondwerk met paarden" is een keigoed boek.
Niet om in 1 keer uit te lezen , maar om bladzij voor bladzij met je paard door te werken
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Karin Haneveer schreef op zondag 30 april 2006, 13:36:


Mijn paarden gingen ook slechter lopen met die volle zool. Korter (stijver durf ik niet te zeggen) en zeker gevoeliger. Sinds ik de eerste keer die volle zool eruitgesneden heb (op een andere manier dan snijden ging dit echt niet), heeft mijn bekapper dit voor mij bijgehouden. Ook hij is van mening dat een volle zool niet echt bijdraagt tot goed hoefmechanisme en soepel lopen (wel fijn als je dezelfde visies deelt .

Echter de zool loopt telkens weer vol, en dit duurt echt geen maanden. Het is schijnbaar niet zo, dat als je eenmaal de zool goed hebt, dit ook zo blijft. De ondergrond speelt daarin denk ik toch echt een cruciale rol.
We hebben al een grindbak aangelegd waar de paarden doorheen moeten lopen - maarja, dit zijn telkens maar 3 passen - en hebben nu maar besloten om deze plek drastisch te vergroten. Ze kúnnen er nu zonder problemen (gevoeligheid) overheen, dat heeft echter wel lang geduurd hoor, dus nu wordt het tijd voor uitbreiding.

Ik denk trouwens dat ik nu ook de dirtline opzoek als referentiepunt. Misschien niet helemaal zo diep als een strasserbekapper zou doen - en van daaruit naar de hoefwand toe. Tot nog toe werkt dit prima. Is ook een heel duidelijk referentiepunt vind ik. Zool aanhouden werkt bij ons dus minder omdat de zool zo verandert door het steeds weer vol worden.
Toch vind ik mezelf meer bij de natuurlijk bekappers thuishoren dan dat ik mij een strasseraar voel. Ben meer een bastaard denk ik

Groetjes, Trea