Spirithorses schreef op vrijdag 7 april 2006, 9:16:

Goed voorbeeld Pien: dat was bewuste ongehoorzaamheid en geen rem tegen te vinden/bedenken.
Dat voorval heb ik hier op PN geplaatste onder de titel: de illusie van de ORS
De 'noodrem' als hulpmiddel is een illusie. Het paard zelf is die rem en jíj, de ruiter, bent degene die bepaald of dat paard bereid is. Wanneer, waar, hoe ook.

Ik had eergister een vergelijkbaar geintje met Sancha. Ik ben met haar voeten aan het 'experimenteren' en ook met de halsring bezig. Na een paar km. ging ik weer op huis aan en draaide voor haar lol door een versgerulde olijfboomgaard en liet haar in galop. Welnu dáár had ze wel zin in Vóluit tussen de bomen door en NIET TE HÓUDEN!!!!!
Dat probeer ik danook niet want dat roept alleen maar weerstand op. Ontspannen blijven zitten, níet klemmen of voorover, en 'kontakt' met het paard houden. In geval van Sancha praat en aai ik. Verder continue met been en op de hals sturen. Ook als ik niet links of rechts hoef, toch laveren en zo aandacht houden. Ondertussen tegen de helling óp rijden en als ze wat moe wordt draf vragen en belónen

@Paniek: bíjna Pien. Wanneer een paard eenmaal in paniek gáát is het enige wat je kan doen niet méér vluchtprikkels geven. Remmen is dan een illusie. Paniekvlucht moet je voorkomen en dát is simpel: zorg dat het paard jou vetrouwt en wees de leider écht. Mankeert daar wat aan of aan jouw eigen vertrouwen, dan moet je niet naar buiten.

Bewuste ongehoorzaamheid is zoals ik aangeef veel listiger. Juist Caprocho is daarbij trouwens de makkelijkste omdat hij consistent voorspelbaar is; niet alleen regeren is vooruitzien, paardrijden ook
De meiden zijn een knap stuk mutsiger en daar moet je gewoon op bedacht zijn.
In al deze gevallen heb je de gereedschapskist aan creatieve oplossingen

Bij de les blijven is voor zowel paniek als ongehoorzaamheid het devies. Exact zoals Frans mbt Nanouk schreef: híj bleef bepalen.
Onderweg willen eten is een goed voorbeeld: zodra het paard bukt om een hap te nemen, dan kan je daar met een halsring geen biet meer aan doen. Die kop gaat echter ziet zomaar binair ploep naar beneden; dat kun je aan zien komen. Als je dán een signaal geeft voor wat anders zoals een gangwisseling is het probleem opgelost.

Bij paniek of ongehoorzaamheid is het simpel en confronterend: de ruíter is de zwakke schakel.
'Ja maar...' = de ruíter

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Spirithorses schreef op vrijdag 7 april 2006, 9:23:


Dat is maar ten dele waar Pien. 'Vluchtdier' is niet het correcte begrip en onjuist. Lees mijn site en de bronnen eventueel nog een keer.
Ook is deze gedachte geen vertrouwenwekkende en daardoor contra-productief.
'Vluchtdier' is ten eerste incorrect en tweede niet goed tussen de oren van de ruiter.

Aan mij vraagt men dagelijks 'wat als...?' "Dat zie ik dan wel!" Ik heb een gereedschapskist vol en we hebben vertrouwen in elkaar, dus we komen er altijd uit. Elke nieuwe situatie is dan een leerervaring en geen stresservaring.

Voor de goed orde: ik ben niet tégen de ORS. Het aanleren is een goede zaak omdat het een extra hulp is het paard bij de les te houden. Nog nét een stapje verder om te vookomen dat het gáát. Voorkomen is de sleutel. Paniek of ongehoorzaam: áls een paard gaat ben je simpelweg te laat.
Het is echte allemaal voorbereiding en ruitervaardigheid.

Zo, ik ga weer metselen.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op vrijdag 7 april 2006, 9:56:


Ik zou graag verder met je van gedachten willen wisselen, maar mijn plicht roept; ik moet paardjes gaan pesten. Tot later dus, en metsel ze !
Pien

Huertecilla schreef op vrijdag 7 april 2006, 8:36:

Je hebt ALTIJD nog werk. De ruiter die denkt dat ie alles 100% onder controle heeft komt op een goed moment zeker voor een probleem te staan.

Nogmaals, hier heb je natuurlijk helemaal gelijk in. Ik heb zelf het idee dat mijn paard bij me blijft, no mather what. Dankzij een ernstig vervelend joch die het presteerde een strijker pal achter ons te gooien en de 2 paarden naast me die aan de run gingen, weet ik dat redelijk zeker omdat ze, zelfs toen de andere wegrenden, bij me bleef.
Hoogst verbaasd was ik daar zelf over en erg tevreden natuurlijk. Maar echt, de illusie dat er nooit iets mis kan gaan heb ik toch niet.

Los van dit alles ging het mij, en de originele vraagstelster nog steeds gewoon om de vraag: doet ie het of doet ie het niet, die ORS in de blindepaniek-modus. En ik denk, en heb net een paar keer bevestigd gezien, dat dat dus niet zo is.
Daarop te vertrouwen vind ik een vals veiligheidsgevoel geven. Want zoals je zelf al aangeeft, er is wel wat meer voor nodig, dan een buigreflex aan te leren (als dat al kan, een reflex aanleren en als dat al de juiste definitie is).

Dan blijft de ORS nog over als mogelijke rem onder bepaalde omstandigheden.
Tja, sorry, maar dat vind ik dan ook weer niks. Als je paard niet gewoon luistert naar minimale beweging of stem zodat zo'n zgn. noodstop niet nodig is, dan heb je er niks op te zoeken en al helemaal niet naar buiten te gaan. (om maar even soortgelijke bewoordingen te gebruiken.. )

marjolijn schreef op vrijdag 7 april 2006, 12:00:

en daar heb je de gereedschapskist voor. Onvoorziene omstandigheden zijn niet te voorzien en wel een zekerheid


Dat antwoord is inmiddels verschillende keren en uitgebreid gegeven dacht ik.
Blijft dat het een nuttig stuk gereedschap is. Zie het als stijgbeugels; nódig heb je ze niet doch ze zijn wel érg handig dus je bent niet erg slim als je ze niet zou gebruiken.
Blijft ook dat zelfs een vals gevoel van veiligheid beter is dan angst/onzekerheid.

Voeg het bovenstaande samen en je krijgt:
als je alles onder controle wil hebben, moet je geen paard gaan rijden doch met een gereedschapskit waaruit je met zelfvertrouwen kunt putten kom je er wel uit.

Overigens is het woord 'onbeteugeld' in dit verband erg aansprekend. Ik rij onbeteugeld, ongebreideld

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Spirithorses schreef op vrijdag 7 april 2006, 10:15:


Bedankt en jij veel lol met een knol.
Heerlijk groeizaam weer vanmorgen dus tussen de regendruppels door twee ladingen weggeplakt en (letterlijk) wat lijnen getrokken
Als het een beetje meezit komt vanmiddag de smid de stalen dakbalken lassen en kan morgen het dak op de 'garage'.
Ik zit nu te treuzelen want ik moet 18 gaten in de betonnen fundering van het appartement boren
Kan ik meer uitkijken naar een wandeling met Capricho vanavond
Maar goed; nu eerst groen in de voerkratten rijden. Manolo 'jardinero' heeft nóg een aanhangerlading gebracht dus dat scheelt veel snijtijd. Luxe hoor.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op vrijdag 7 april 2006, 14:47:


In zeker opzicht - het ruitertje zit dan minder te bibberen en de angsten op paardlief over te stralen - heb je gelijk. Dit is wat Frans 30000-ofzo posts terug ook al tiepte.

Toch heb ik als het om schijnveiligheid gaat nog altijd mijn grote twijfels, en neig ertoe, zonder voor anderen te willen beslissen, dat je niet op een paard moet gaan zitten als je daarbij angsten hebt.
Ook daar zijn wellicht weer therapeutische uitzonderingen op, lekker veilig met een lopende begeleider er naast in een zandbakkie, maar daar hebben we het nu dacht ik toch echt niet over.

Dezelfde schijnveiligheid wordt echter gevoeld en gebruikt door zowat iedereen die aan een bit zit te hangen. Ik vind het communicatief nergens op slaan.

groeten, Egon

Huertecilla schreef op vrijdag 7 april 2006, 9:43:


Sancha niet in paniek maar gewoon niet te houden en je aait haar/hem en praat met hem en laat hem/haar gewoon zijn gang gaan ? Ergens gaan wonen waar er geen auto's rond rijden en veel hellingen zijn ,vooral blijven aaien en praten euh...juist ja .

Als ik dit allemaal lees, denk ik dat het bij mij toch eerder ongehoorzaamheid was. Als ze ergens bang van is, dan gaat ze stilstaan, spant zich en wil misschien omdraaien. Daar heb ik nooit een probleem meegehad (ja, lag eraf wegens een schrikreactie, maar wegrennen deed ze nooit). Nu was er gewoon helemaal geen teken, ze begon net lekker te lopen (lekker tempo, zonder dat ik haar daar toe moest aansporen).

Ik zal haar hier door heen moeten krijgen... En misschien werkt de one rein stop dan wel als "noodrem".