Michiel schreef op zondag 12 maart 2006, 11:04:


Haha!, een ongewoon scherp standpunt van jouw hand Michiel :)
Maar een goede of slechte bekapper zijn is meer dan alleen de voetjes volgens de natuurlijk bekappen methode te onderhouden.
Wat dacht je alleen al van de omgang met vreemde paarden (al die natuurlijk lui zijn toch al allemaal van die watjes, tegen pramen, tegen verdoven, eigenlijk zijn ze overal tegen die dingen die het werk van een prof er wat makkelijker op maken :) ) Advies geven ( dan bedoel ik niet eens in de drie maanden een bezoek om " het grove werk" te doen en je klant tussendoor wat aan laten klooien) Ervaring in de behandeling van ziekten, van afwijkende voeten, allemaal zaken waaraan iemand die zijn brood verdient met natuurlijk bekappen zijn bestaansrecht aan kan ontlenen.


Absoluut mee eens, geen enkele noodzaak of aanleiding om natuurlijk bekappers in een hoek te schoppen.

Toppunt is de "hoofcare" site. Trots zijn op de meest ingewikkelde operaties, om met Sonneveld te spreken " .....en weer een gapende sweer op het doek...." Hoeveel meer bewijs van het failliet van het ijzertijdperk wil je hebben? Behandeling van probleem voeten, ziektes, afwijkingen, voor het grootste deel ontstaan door het timmeren van ijzers onder paardenvoeten, op een indrukwekkende manier demonstreren om er daarna ijzerenheinig de veroorzakers weer onder te meppen.
Het interessante is dan weer dat hieruit vakmanschap moet blijken en dat dit ook zo gezien wordt door de traditionele wereld.

Duidelijk mag zijn dat ik hiermee geen professionele natuurlijk bekappers bedoel, want die slaan geen ijzers.


piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Hallo,
Ik heb in april 2005 een hengstveulen gekregen van mijn merrie.
Hij is na 6 maanden afgespeend en ik heb hem sindsdien in een groepje staan met 3 andere hengstjes ongeveer een kilometer af van de plek waar moeder staat en hij is geboren. Reden daarvoor is dat er verder geen veulens waren waar moeder staat en ik het belangrijk vond dat hij met leeftijdgenootjes in contact zou komen.
Ik zou hem nu graag vanaf de zomer weer op mijn eigen stal zetten waar ook moeder staat. Er komt een ander jaarling veulen bij te staan die ook nieuw is op de stal vanaf mei 2006. Verder zullen er als alles goed gaat deze zomer twee veulens worden geboren. Het andere veulen is overigens een merrie. Ik laat mijn mannetje in april castreren dus dat zou moeten kunnen.
Mijn vraag nu is de volgende:
Is het een probleem voor een veulen om weer van plaats te moeten veranderen en nieuwe vriendjes te moeten maken? In de groep waar hij nu staat (met 4 hengstveulens van dezelfde leeftijd) heeft hij het erg naar zijn zin.
Zal hij zijn moeder nog herkennen?
Irene

CooLLady schreef op donderdag 9 maart 2006, 13:31:


Nee niks negatief, als in "veroordelend". Het is redelijk objectief geschreven en het behandeld alle typen paardenvoeding die op de markt zijn. Helaas horen daar ook brokken bij ja...
Maar tussen de regels door lees je een hoop nuttige dingen.
Er staat ook een aantal keren dat een paard prima kan op alleen maar ruwvoer. Dat vind ik al heel positief!
En er wordt gewaarschuwt voor de gevaren van koeienkuil en mais.
Voor mensen die voornamelijk krachtvoer voeren en ruwvoer zien als "af en toe erbij" kan zo'n stuk al een goede duw in de juiste richting geven.

irene schreef op zondag 12 maart 2006, 12:53:

t veulen zal zn moeder zeker nog herkennen,maar zelf vind ik 6 mnd veel te vroeg om een veulen af te spenen!!
Maar ja dat gebeurd veel en is ook weer t aloude traditionele verhaal.
Of t een probleem is om t veulen van plek te veranderen?/
De mens beslist toch over t leven van t dier ,en over t castreren?/
je kan ook even aan egon vragen want er is ook daar al een alternatief voor..groet trudy