Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 24 februari 2006, 9:06:
> jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 17:11:
>
>> trea hoex schreef op donderdag 23 februari 2006, 16:01:
> weerstand, en in stilstand. Niks ergers dan wat ieder paard
> zelf doet als ie zn kont wil krabben of een koekje aannemen van
> de ruiter. Tot hier toe geen overmatige belasting volgens mij,
> enkel souplesse oefeningen.
Hier is ook niks mis mee, een stilstaand paard wat inbuigt is idd een souplesse oefening. Maar bedenk je wel dat niet ieder paard maar zomaar lenig genoeg is om zo te buigen. Jij gaat ook niet direct in de spagaat zitten.
Als paard in stilstand op een
> lichte aanwijzing (bv. teugel omhoog) het hoofd inbuigt kan je
> verder: hetzelfde proberen in stap, dan draf, dan galop. Bij
> mij is het net als bij Trea, mijn paard gaat eerst stoppen
> zonder buiging, en als ik blijf vragen (meestal niet) dan buigt
> ze vanuit stilstand ook nog in.
Als je paard geleerd heeft te stoppen zonder in te buigen, ben je perfect bezig en is er niets aan de hand. Als je paard moet stoppen omdat ie aan het inbuigen is, is dat zeer belastend.
Meestal stoppen we nu echter
> dan pas als we al in stap/stilstand zijn. Van dit laatste kan
> ik mij inbeelden dat er enige ongewenste krachten in het
> paardenlichaam spelen (alhoewel paard zelf niks laat merken
> hiervan, maarja).
Nee, dat is paard eigen is het niet? Wat denk je wat de de rem erop doet met een 30 graden ingebogen hals in volle galop? Een gewicht van 500, 600 kilo?
Dat heb ik er dan wel voor over, als het
> leren rijden met één teugel mij ervan heeft weerhouden de rest
> van het jaar alle dagen aan twee teugels te trekken. Overigens
> begrijp ik volledig wat jij bedoelt met de 'goede' klassieke
> manier, maar probleem is dat haast niemand het zo kan en dat
> twee teugels met contact nu eenmaal de mens uitnodigen tot
> vasthouden en trekken.
En dat is jammer genoeg ook het probleem.
Warboel
