jo schreef op woensdag, 28 april 2004, 16:13:


Hihi (hier mag dat haha), maar ik was niet zo duidelijk over mijn buitenrit geloof ik. Die vriendelijke dame was en is onze instructrice. Hoe oud ze is ... geen idee, ergens in de 40 denk ik. Maar ik krijg al zo'n 2 jaar les van haar (net als de rest).

Ik word door haar ook vaak aangesproken op mijn manier van rijden, maar ze accepteert het inmiddels. Ik rij zo altijd, ook aangespannen en krijg van diegene die mij daar les in geeft ook altijd commentaar. Maar ik kan zijn paarden wel veel rustiger en relaxter laten lopen dan hijzelf, maar goed dit ook even terzijde want heeft niets met die buitenrit te maken.


Nou die "dame" wilde zich dus niet laten gelden of zo. Maar ze gaf gewoon "les" op dat moment aan die vrouw achter mij. Die merkte nl. op dat ze niet op dat paard kon blijven zitten zoals ze anders kon omdat hij zo bonkte in de galop. Vandaar dat ze dat "goede" advies kreeg om dat paard bij elkaar te houden en naar beneden te gaan rijden (in de krul dus). Ze gaf aan dat mijn paard ook te los liep en daardoor ook uit elkaar viel. En toen dus dat verhaal, goed bedoeld natuurlijk als uitleg, over dat werken. Maar ik was het niet met haar eens, want ondanks dat mijn paard met een lekker los teugeltje liep, liep ze deze keer helemaal niet houterig.

En tja, jullie zullen inmiddels wel begrijpen, wij hebben een wat rare manege. Onze paardrijlessen vinden dus altijd in het bos plaats. Ik denk dat dit ook heel anders is dan dat je in een manege les krijgt. Ik weet nog geen eens hoe ik een paard in de krul kan krijgen. Dit lukt me alleen bij toeval bij een jong paard dat dit nog niet verleert is, maar anders lukt het me totaal niet. En dat hoeft voor mij ook niet, als het dier maar niet loopt te sloffen en lekker los in het lijf loopt.

Groeten,
Ingrid