Michiel schreef op maandag 13 februari 2006, 20:04:


Beste Michiel,

Het lijkt haast wel een Eutopia's verlangen.
Mensen die hun kennis met een ieder willen delen zonder daar financieel gewin van te willen hebben. En tenslotte is kennis daar voor bedoeld. Een soort geestelijke evolutie. Ik begrijp wat je bedoelt. Als je zelf iets leert dat de gemeenschap kan dienen, deel je die kennis met anderen.
Het probleem is enkel dat mensen in het ontwikkelen van die kennis een heleboel tijd steken. En dat ze ook moeten eten. Ik zit in een wereldje van wetenschappers. Jaren van onderzoek (=tijd en geld, want ook wij moeten eten) gaan vooraf aan de uiteindelijke ontdekking. Als die ontdekking vervolgens zomaar vrij gegeven wordt aan de gemeenschap is er geen geld voor meer onderzoek. Zo simpel ligt het.
Het is op een iets hoger niveau maar het principe blijft hetzelfde. De tijd die Frans en Ilona steken in het ontwikkelen van een goede manier om hoeven te bekappen kunnen ze niet besteden aan het werken voor hun boterham. Dit moet dus hun boterham worden. Als wij daar met zijn allen voor betalen kunnen zij nog meer tijd steken in het ontwikkelen van nieuwe ideeen.
Jouw gedachte is mooi. Deel je kennis onbaatzuchtig met anderen. Met de huidige indeling van onze maatschappij is dat helaas onmogelijk. Wie weet? Ooit in de toekomst!

Groetjes,
Cassandra

Michiel schreef op maandag 13 februari 2006, 20:38:


Hallo, Michiel,
Waarom zou je dat niet kunnen vragen? Jij moet uiteindelijk met je paard op stap kunnen, niet je trainer en daar hoort ook bij dat je je paard niet alleen in de bak kunt rijden maar ook veilig buiten. Lessen in de bak zijn op zich erg zinvol, je paard wordt niet steeds afgeleid, je kunt je zelf beter concentreren en op je houding letten, gaat het mis en val je er een keer af, dan kan je paard nergens heen. Maar steeds die rondjes lopen vond ik op den duur erg saai en Indy ook.
Vandaar dat we af en toe een parcours opgebouwd hebben met kleine opdrachtjes om Indy te motiveren mee te denken en de training interessant te maken: Rammelende zak slepen, slalom, hekje open en dicht, over plastic lopen, over balkjes, emmer vangen met lasso, e.d. Indy vond dat altijd erg interessant en moest zich beheersen niet zelf hekjes open te doen of er met de te vangen emmer vandoor te gaan en vervolgens weigeren die af te geven. Van Parelli had ik toen nog nooit gehoord :) , maar dit soort grondwerk was ook erg leuk.
Wandelen of ruiter en fietser samen op pad was ook altijd een erg leuke afwisseling. Na elk tochtje buiten voelde je gewoon dat Indy groeide en steeds zekerder van zichzelf werd. Ze genoot er erg van en was altijd laaiend enthousiast. Voor Indy is dat zeker erg zinvol geweest.
Groeten,
Monique

ze reageert ook zo als je haar deken op doet of alleen het zadeldekje
ik heb het zadel speciaal aanlaten meten dus ik denk niet dat het zadel de oorzaak is.

denise

jacqueline postmes schreef op dinsdag 14 februari 2006, 9:41:

Niki schreef op maandag 13 februari 2006, 21:38:


Misschien ook weer een Tinkerprobleem?
Die van mij heeft ook aan de voorhoeven enorme platvoeten. Ik bekap al anderhalf jaar zelf. Steunsels hoef ik nooit bij te snijden die slijten vanzelf als een gek.
Tinkereigenaren? Wie herkent dit?

Cassandra