Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 23:03:

Ja dat zei mijn DA ook. Vandaar dat ik rustig de kuur over 3 dagen kon verdelen totdat ik toch het juiste gewicht had (dus 3x 100 kg).
En bij de eerste dag voor 100 kg kwamen al die rode wormpjes er toen al uit. Dus een "onderdosis" is al wel geschikt om wormen te doden.
Maar ik herhaalde het toen dus 3 dagen lang, maar toen kwam er al bijna niets meer uit.

Groeten
Ingrid

Hoi,
Gisteren de hoefjes van Isabella wat bijgewerkt.
Ze stonden wat scheef en op advies van Isabel aan de slag gegaan.
Het viel me op dat ze sowieso wat te lang waren in de toon want de wand kwam duidelijk al onder de zool uit, dus er was werk aan de winkel deze keer.
Ik had alleen een vijl, leek me wat handiger met die kleine voetjes als een nijptang (want zoveel wand stak er nu ook niet uit).

Maar toen kwam het. Wat een gedoe zeg. Op mijn knieen ernaast, maar Isabella had weer zo'n "ik-vertik-het-dag", dus het werd voetje vragen, rasprasp, baf, voetje vragen, rasprasp, baf enz. Niet leuk en erg vermoeiend. Had ik net dat voetje lekker in de hand liggen, trok ze het weer terug. Ik dacht nog even: vasthouden: maar toen ging ze er gewoon bij liggen (op haar knieen dan).
Maar goed, zo is ze, ze was voorheen nog veel erger.

Probleem is echter dat ik nog niet lekker de slag te pakken heb. Rechts voor werkt het makkelijkst als ik de voet naar voren brengen (ik ben rechtshandig), want dan zit er geen paard in de weg.
Maar bij links voor lukt dit weer niet, want dan zit er een hals in de weg. Hoe dan ook, ik moet de slag echt zien te pakken.

Hoe doen jullie dat (althans diegene die het zelf doen)? Voet "normaal" optillen, dan lukt rechts niet omdat ik al snel met de vijl en mijn elleboog in haar lijf zit te porren. Heel onhandig dus allemaal. Zelfs achter ging niet lekker.

En dan nog zowat; zo zijn wij mensen ... als je met je ene hand kracht zet doe je dat met de andere ook. Dus als ik rechts met de vijl krachtig op en neer ging, dan merkte ik dat ik links, waar de ik voet vasthad, ook meer kracht ging zetten en dus in haar kroonrand zeg maar ging knijpen. Ja geen wonder dat ze haar voet neer wilde zetten.

Wel gelachen, maar ik had het ook na een half uur echt warm gekregen en was toen nog niet klaar zelfs.

Maar resultaat mag er best wezen. Ze staat al minder X-benerig op haar hoefjes. Alleen links nu nog erg (en die was eerst het minst eigenlijk). Maar niet alles in eens willen. Ik vond dat ik niet mocht mopperen.

Groeten,
Ingrid

viola schreef op zaterdag, 10 april 2004, 8:19:


de hengst heeft hier geen last van, hij is dan minder vruchtbaar omdat slechts een teelbal gezond zaad geeft, tegen een klophengst zeggen ze hier een "pietje" voor een kweker is hij waardeloos.
hij blijft echter een hengst! soms word een klophengst gecastreerd en neemt men enkel de uitwendige bal weg, omdat de andere operatief moet verwijderd worden, en dit kost veel geld!!
het gevolg is dat een argeloze koper denkt dat hij een ruin heeft, en pikt het hengstegedrag niet,denkend dat dit verzet is,met een gevecht tot gevolg, en frustratie voor het paard .
als een paard hengstegedrag vertoont is de tijd rijp voor kastratie, dit kan al vanaf 10 maand, meestal wacht men tot de herfst om te snijden omdat de kans op infectie door vliegen dan minder is, hoe vroeger men dit doet hoe minder last hij zal hebben (wat men niet kent, mist men niet)op geestelijk vlak .
een ruin blijft moedig als een hengst, en is regelmatiger in gedrag,maar heeft geen last van hormonen,het is echter mogelijk dat er brave hengsten zijn die gewoon tussen de merrie's buitenrijden, veel westernruiters rijden hierop, je moet dan wel consekwent zijn, en hem ten alle tijden kunnen tegenhouden !!!

daag, fons

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 10 april 2004, 18:06:


Nou, als je dat blad van de paardendrogist leest, zijn er niet alleen steeds meer anti-worm-middelen maar ook ontieglijk veel overbodige toevoegingen aan voer, kruiden, druppeltjes etc.

Is het jullie ook opgevallen dat in vrijwel de helft van alle spulletjes tea-tree olie zit? van spul voor de vacht, tot inhalatie-olie en massage-vloeistof

Eigenlijk zijn er maar een paar stoffen waarmee je kunt ontwormen, in de catalogus stond het ook mooi uitgelegd.
Ivermectine is sinds kort patent-vrij, dus kan nu door alle fabrikanten gebruikt worden.
Tegen ivermectine is nog geen resistentie bekend.
Moxidectine en ivermectine zijn de enige 2 die ook horzellarven bestrijden, maar die hoef je eigenlijk alleen in november 1x toe te dienen.
Pyrantel en Fenbendazol hebben bekende resistentie. En praziquantel is dan weer alleen tegen lintworm.
Van moxidectine heb ik gehoord dat die langdurig in het lichaam aanwezig blijft (opgeslagen in vetweefsel dacht ik) en dan langzaam vrij komt. Vandaar dat dit het middel is wat je maar eens in de 12 weken hoeft te geven.

Verder staat er dan weer een advertentie voor een compleet jaarpakket ontwormingspasta, waar bij staat dat je ieder jaar moet wisselen van soort maar geen reden daarbij genoemd...

Vandaag heb ik iets gezien wat ik toch even moet vertellen.
Ik verveelde me nogal als ik bij mijn vriend was en hij moest werken. Dus kwam hij met het idee om eens aan een boer te vragen die paarden had of ik daar eens wat met die paarden mocht doen, poetsen, uitmesten etc. Nou kende hij een man met heeeel veeel paarden en ponys. En die vond dat prima. Dus ik ging vandaag even langs.
Gigantisch!! Overal grote schuren met gehinnik. Geen manegemeisjes, geen manegebakken etc. Raar ???!!! Ik werd doorgestuurd naar een kleine donkere stal. daar werd net een klein merrietje gedekt door een prachtige welengst vastgehouden door de staleigenaar.
Even kennis gemaakt, en ik werd rondgeleid. Ik viel van de ene verbazing in de andere. en van de ene walging in de andere...
Overal stonden pony´s. Alle schuren waren vol, 160 ponys. Sommige bereden, andere aleen halstermak, maar met geen van alle werd iets gedaan, behalve gefokt en gebruikt als bloedmachines voor medicijnen... Ze zagen er op zich best goed uit, moest ik zeggen. Niet mager, best gezond, sommige wat kale plekjes. Ze mochten de halve dag de wei op... Ze werden voor zover ik kon zien niet mishandeld, maar gewon liefdeloos behandeld, zoals je met een auto of fiets omgaat. Eenmaal drachtig dan gingen ze een tijdje naar een bedrijf waar bloed werd getapt.

Hier mag ik dus zaterdags mijn tijd doorbrengen als ik in Drenthe ben. Volgens mij weet ik niet waar ik moet beginnen, 160 ponies die ik allemaal aandacht en liefde wil geven. Die ik allemaal wil wennen aan menselijk contact, misshien zelfs wel wil leren spelen met mensen... Moet ik hier wel aan beginnen???
Ooit wel eens gehoord dat mensen paardenbloed gebruiken voor medicijnen??? Voor mij was dit volkomen nieuw. Arme paardjes allemaal even mooi, even lief, even prachtig, en staan ze daar, gepopt in loopstallen, zonder een strobedje... Zouden deze paarden iets te kort komen? of hebben paarden genoeg aan het leven in kuddeverband en halve dag weidegang? Wat denken jullie, zouden deze paarden gelukkig zijn. Ik ben daar zo verdeeld in van mening.
Ze leken helemaal niet ongelukkig of zo, maar wel bang voor de mens.

Wa zal ik doen? gewoon eens proberen?
Ik twijfel er wel over. Wat voor zin heeft het???

groetjes sandra