van lennep schreef op maandag 12 december 2005, 14:17:


Ik ben toch zeer geneigd te denken dat er nog een fase vooraf zou kunnen gaan aan het toedienen van medicijnen die pijnbestrijden en voorkomen of vertragen dat weefsel gaat zwellen en/of minder doorbloed raakt.
Als ik iets verkeerd eet neem ik iets in dat dat verkeerde neutraliseert en als het even kan voorkomt dat het via de darmflora in mijn bloed terecht komt.
(Misschien een hele stomme gedachte, omdat wellicht het middel erger zou kunnen zijn dan de kwaal)
Zou je bijvoorbeeld door het veroorzaken van diaree de gevolgen van een hoefbevangenheid niet enorm af kunnen vlakken.
Ik heb dit al meer geopperd, maar bij mijn weten geen duidelijk antwoord gekregen
Het lijkt me allemaal niet zo'n punt als er een veearts binnen een kwartier naar je paard komt kijken, maar meestal gaan met wachten op de veearts de zo belangrijke eerste uren, dat je mogelijk zelf iets had kunnen doen, voorbij

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Gisteren de pas beklommen met Capricho aan de lange lijn. Ging model; hij was tijdens zijn 'rust'pauze een stuk vooruit gegaan.
Vandaag met mijn lief als 'ballast' in het zadel dezelfde route gedaan. Met overlange beugelvoering en halsring zit ze hem niet in de weg. Héél fraai om te merken hoe hij met het ruitergewicht opnieuw een evenwicht moet leren vinden. Zó duidelijk ook hoe veel makkelijker soepeler hij ging op mijn aanwijzingen. Haast ontroerend om te merken hoe graag hij suggesties wil uitproberen.

Ter afwisseling hebben we af en toe een lastig tot zeer lastig stukje terrein gepakt. Langs de noord-hellingen was de grond nog bevroren en alleen het toplaagje nat ontdooid, dus mega-listig. We laten hem dit helemaal zelf uitzoeken en hij is daar érg goed in. Ontspannen en vol zelfvertrouwen kan hij dan weer een stuk geconcentreerd opletten.

Dit recept werkt érg goed en we hebben veel vooruitgang geboekt. Was voor Richelle ook heel duidelijk te voelen hoe en wanner het muntje bij hem viel.
Morgen doen we hetzelfde maar dan een makkelijker route; ook zo'n 15 kilometer en niet echt veel minder hoogteverschil, maar met meer afwisseling, makkelijker ondergrond en minder lánge hellingen. Dan kan hij vol zelfvertrouwen het geleerde weer een paar dagen overdenken.

Ter indicatie van de zwaarte van de route en hoe goed hij voorbereid is;
- ik ben megafit en mijn hartslag is bij de stallen al in de 60 doch ik woog na de trip 3200 gram minder dan ervoor
- het pad kwam letterlijk met een stófwolk onder het zadel vandaan; droger eraf dan erop: kwam door de nachtvorst best klam uit de zadelkamer namelijk

Piet schreef op maandag 12 december 2005, 14:51:


Hoi Piet

Als jij dan in afwachting van de dierenarts alvast wat actief kool toe dient , want volgens mij doel jij daar op , kan de dierenarts bij eindelijke aankomst niet zoveel meer beginnen met medicatie!!
Is al eerder geschreven dat actief kool ook alle medicatie opneemt dus dan werkt dat niet meer.

Groetjes Esther

van lennep schreef op maandag 12 december 2005, 14:17:


Corticosteroiden vernauwen de aderen, jagen de bloeddruk en hartslag omhoog. Verder zorgen ze dat de weefsels meer vocht vasthouden. Exact het tegengestelde van wat je zou willen. Er is bovendien ook bekend dat coricosteroiden juist hoefbevangenheid veroorzaken, dus alleen al om die reden lijkt me dat niet het aangewezen medicijn.


Kort. Er zijn althans vele oorzaken van hoefbevangenheid, dus het ligt er maar net aan waar het precies door komt.

Groeten,
Frans

Piet schreef op maandag 12 december 2005, 14:51:


Van de fase vooraf merk je niets, dat is nou net het vervelende.


Dus, direct iets eten nadat je teveel fructaan hebt binnengekregen?


Iedere verstoring van het darmmilieu vergroot de kans op hoefbevangenheid. Om diaree te veroorzaken zul je "iets" met de darmen moeten doen.

Groeten,
Frans

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 5 december 2005, 16:28:


Voor iedereen die lucerne zonder melasse zoekt. Ik heb eens geprobeerd of het mogelijk is de melasse uit te spoelen in lauwwarm water. Ik vul een ton met ruim water, kieper daar de lucerne in en woel het even om (niet te lang tegen uitspoelen van waardevolle voedingsstoffen!). Ik haal het uit de ton, knijp het een beetje uit en voer het zo aan mijn paarden. Het water dat ik weggooi is donkerbruin, volgens mij hoofdzakelijk van de melasse die goed oplost in lauwwarm water. Aangezien er nauwelijks wateroplosbare vitamines in lucerne zitten, kunnen die er ook niet uitspoelen. De vetoplosbare vit A en D blijven behouden.

Is dit wat, of raakt het kant nog wal? Vooralsnog ben ik blij met deze oplossing!

Groetjes, Marleen

van lennep schreef op maandag 12 december 2005, 15:27:


Ok! Nu weet ik tenminste zeker dat het een dommige gedachte is :)
Dank je Esther

nah, tuurlijk Natuurlijk!

Dit probleem herken ik. Gewoon iedere keer tijdens voeren andere kleur aan, op een bepaald moment kijken ze er niet meer van op.
Ze worden inderdaad erg eenkennig als je altijd dezelfde jas aan hebt.
Vreemd maar waar. Vooral als je de kleur ook aan had vlak na geboorte van het veulen.

Cindy Meeuwissen schreef op maandag 12 december 2005, 14:10:

In een aantal muesli's zit haver, daar worden ze soms erg pittig van. Ik voer mijn paard muesli zonder haver (en hooi). Bevalt erg goed en hij vindt het erg lekker.

Peet schreef op maandag 12 december 2005, 14:29: