Sandra Boshuizen schreef op zondag 4 december 2005, 10:15:
> Waar zitten jullie ergens? Is dat in
> de Pyreneeën?
Staat naast mijn naam....
De bergrug op de foto is de water- en klimaatscheiding tussen de Costa del Sol en het andalusische binnenland.
> Ik begreep uit de test van Ilona en
> Frans dat de BB trekt achter de oren.
Dat is hún interpretatie van hún testopstelling ja. Ik gebruik het hoofdstel zo niet en bovendien kwantificeren de tests niets dus kan ik niet veel met de interpretaties.
> En hoe strak moet ik de neusriem dan zetten? Zit
> die los of heb je hem strak (twee vingers tusssenruimte).
Strakker; 1 vinger, gewoon hoog genoeg om op het neusbeen te rusten.
Strakker geeft minder ruis. Voor het eventuele omhoog schuiven is het niet nodig; dat 'los je op' met een licht doorhangende teugelvoering en signaalrijden ipv 'aan-de-teugel' zoals dit vaak geinterpreteerd wordt.
>Zijn
> dit soort situaties ook met de BB op te vangen?
Euh.... niet met dwang nee.
> Oefent het
> genoeg druk uit?
'Genoeg'???? Als het paard wíl luisteren zijn de hulpen duidelijk. Wil het niet, dan wil het niet. Je hebt in ieder geval wel een dimensie meer 'te vertellen' dan op een halsring
> Oh en Huertecilla, ik wil even mijn exuses maken dat ik in een
> eerder bericht zo fel naar jou toe reageerde. Dat was niet
> nodig. Je wilde alleen maar helpen. Sorry.
¡Vale!
De pas 'gedaan'... pfffff. Bijna boven stond een groepje motor'crossers' uit te puffen; kom je te voet met je hengst voorbij draven
Boven op de pas nog even een stukje de berghelling op geklommen. Gewoon over de rotsen/keien en door het hellingbos. Réken maar dat hij dan op moet letten en het ging bíjna helemaal perfect; alleen op een wel érg steile en gladde helling waar ik ook naar beneden glééd, ging hij iets te snel. Nog een béétje meer gewicht op de achterhand en hij kan glijden zónder harder te moeten lopen.
Op zich was zó lastig mijn bedoeling niet, maar een berg is nu eenmaal zoals die is en niet voor mij en mijn knol daar neergezet. Ook hier leert hij van.
De hele wandeling deed hij net of hij een watje is, zo lief deed hij zijn best voor míj. Daar kan je de tranen van in je ogen krijgen....