Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 7 april 2004, 17:20:


***Nee wat het nu echt is geweest weet ik niet, maar de DA zei dat het heel goed zou kunnen dat hij ergens een tumor had. Zijn bloed is getest toen hij ziek werd voor de lever en nierwaarden (want dat kon het wel zijn, komt vaker voor met deze symptomen) maar er kwam toen alleen uit dat hij iets weinig eiwit had maar niet veel te weinig, gewoon iets aan de lage kant. Er is iets later ook een huidbiopt genomen, maar daar kwam alleen die allergie uit.
Ik ben toch aan één kant wel blij dat ik het niet had kunnen zien toen ik hem kocht, want in het begin toen we nog dachten aan schimmel of zoiets nam ik het mezelf erg kwalijk dat ik dat had moeten zien.

Groetjes Viola.

Aanvulling op Bart.

Nu na 7 maanden is het ook wel grappig te zien wat nu eigelijk de normale hoefstand is bij de paarden.
Binnenkanten die eerder afslijten of scheef.

Ook begint het hoorn van de hoeven nu veel harder te worden.
Op zich goed en gezond, maar oef het raspen wordt er wel zwaar door.

Ik heb er nog geen dag spijt van gehad dat we de ijzers er afgelaten hebben.

Ik ben dus op zoek naar een wit hengstje omdat ik al een witte heb en er misschien later (als ik veel geld verdien een fries bij te zetten. Nu heb ik een leuk ponytje gevonden, maar ben het nog niet eens over de kleur. Er word gezegt dat hij palomino is, maar hij ziet er helemaal wit uit op de foto. Nu heb ik nergens kunnen vinden dat palomino's licht geboren worden en donkerder worden (hij is nu 1 jaar). Zou de benaming van de kleur dan gewoon fout zijn om het interessant te laten lijken of zijn er ook zulke lichte palomino's? Wie kan mij hier iets over vertellen?

Groetjes Viola.

sannie schreef op woensdag, 7 april 2004, 19:26:


Ja nou sorry hoor maar dit is echt te gek. Ik geloof er niks van dat een paard zo denkt. Een dergelijke opmerking heeft ze bij mij ook gegeven namelijk dat baladeika van het rijden leuk vindt als ik het maar leuk vind. Ja dat ze liever heeft dat ik in een blije-mood ben ok. En ja dat zal Chip ook liever hebben, paarden zijn gevoelig voor positieve of negatieve stemmingen.

Maar als jij er voor jezelf voor kunt zorgen dat je er weer van kunt genieten met Chip en je niet meer druk maakt om die trutten daar op stal en probeert Chip zijn ziekte te accepteren en er gewoon het beste van te maken, dan heeft Chip daar alleen maar baat bij! No way dat een paard voor jou gaat denken, hij voelt het eindresultaat en that's it.

Wat ik zeggen wil is in ieder geval doe niet zomaar wat zo iemand tegen jou zegt. Doe wat je zelf wilt.

Ik zou het heel jammer voor jou en Chip vinden als het je teveel wordt en je er mee stopt en het is denk ik alles behalve het beste voor Chip. Enige wat rest is de vraag: kun jij het aan... Hoe kun je een manier vinden om het aan te kunnen... Als je die manier vindt is dat mijns inziens het beste.

Groetjes Ilona
en veel sterkte ermee gewenst, ik vind dat je in een rot-situatie zit! Altijd weer hetzelfde met die verzorgpaarden, dat had ik vroeger ook. Jammer alleen voor mij dat toen ik ein-de-lijk een eigen paard mocht dat die na 5 jaar dood is gegaan op 7-jarige leeftijd :'-( Anyway, succes!

Hoi Sandra,

Ik snap het wel... . Chip heeft blijkbaar geen duidelijkheid en dit kan ik me voorstellen. Vooral nu hij ook ziek is. Maar ( komt die maar weer ), ze schrijft bij iedereen dat het dier ongelooflijk veel van de eigenaar houdt. Ik vind het geweldig wat ze doet hoor, maar ik denk niet dat je dit kunt zeggen. Paarden zijn enorm vergevingsgezind en doen meestal alles om je tevreden te stellen. Maar van je houden, om je geven, dat snap ik wel, maar niet bij de eigenaresse van Chip! Zij geeft blijkbaar niet om hem, ze heeft geen respect voor hem, ze luistert niet naar hem. Ik kan me moeilijk voorstellen dat Chip van dr houdt! Honden, die staan dichtbij de mens en zijn helemaal door het dolle heen wanneer je thuis komt. Maar paarden, die hechten niet zo snel hoor. Ik vind het daarom moeilijk om AL je beslissingen nu af te laten hangen van de woorden van Nanda. Ze schrijft ook, hij loopt het liefst buiten, doet het liefst NH en rijdt buiten op lange teugel. In feite wil elk paard dit volgens mij maar het komt er dus op neer van de eigenaresse niet luistert naar zijn fysieke gesteldheid, gewoon lekker gaat crossen. Waarschijnlijk zal ze ook niet op lange teugel rijden ( dit weet ik natuurlijk niet ) en omdat ze geen enkele vorm van NH doet, weet ze blijkbaar niet dat je ook naar het paard moet luisteren, ze negeert hem compleet, zelfs wanneer hij 'schreeuwt'. Hij krijgt wel duidelijkheid jah..., duidelijkheid in, ik zal niet worden geholpen met mn ziekte, mn mens begrijpt me niet. Hij zal een paard worden die zich alles laat doen, tja..., wat heb je in te brengen he.

Ik snap je dilemma wel en je doet dit voor Chip en voor jezelf. Maar of de situatie beter wordt voor jullie beiden wanneer je stopt, dat betwijfel ik. Ik begrijp dat je erge waarde hecht aan de woorden van Nanda, maar stel dat over een half jaar blijkt, ze is een oplichster ( en daarmee zeg ik niet dat ze dat is hoor! verre van vind ik op dit moment, hoe ze sommige details weet, maar ze kan nu eenmaal een fout maken, een beeld of gevoel verkeerd geinterpreteerd hebben ), dan ben jij dus gestopt met Chip op verkeerde redenen. Waarschijnlijk kun je zelf Chip ook goed aanvoelen en merk je ook dat de woorden van Nanda aansluiten op het gedrag van Chip. Maar wie moet er zijn om hem straks te troosten? Ik duidelijkheid belangrijker dan eenzaamheid?

Pfff..., het is je eigen beslissing en het is erg moeilijk,

Veel sterkte, ik hoop dat wat je besluit het beste is voor zowel Chip als voor jou,

Groetjes Sophie

Oja..., dank je voor de tip van de Bach bloesems, goede tip, misschien kan ik dan zelf eens rust vinden en het een en ander op een rijtje zetten. Pas wanneer ik zelf rust kan vinden kan ik dat overdragen op Doon nietwaar ?