HannahFroukje schreef op zondag, 14 augustus 2005, 17:36:
> Ik ben hier eens mee aan de slag gegaan. Heb een dubbele longe
> gebruikt trouwens (ik weet niet of dat de bedoeling was, zo niet
> dan hoor ik het graag nog even).
Leuk, dat was mijn hoop bij het geven van dat uitgebreid verslag! Dubbele longe hoeft niet, we hebben in demo en clinic enkel 'gewoon' on line gewerkt, in het begin makkelijkst aan het 12f touw, je vraagt circling game (in stap of draf, wat je makkelijkst vindt) en duwt dan telkens dat deel van het paard wat teveel naar je toekomt weg (met de carrot stick, porcupine of driving, ook weer wat je het liefste doet). Was bij mij (en de meeste paarden) dus als volgt: op de cirkel naar links moet je de achterhand naar buiten vragen, op de cirkel naar rechts de voorhand. Meestal zie je het paard telkens stilvallen of uit draf vallen als hij de correctiebeweging maakt, juist omdat hij zo zijn lichaam moet gaan gebruiken op een manier die hij niet gewend is, tegen zijn natuurlijke, scheve houding in. Dus bv. op links telkens: achterhand naar buiten (mag overdreven zijn), paard valt stil, weer voorwaarts aangeven, weer achterhand weg... Tot het paard voelt dat hij met die achterhand naar buiten kan blijven lopen en dattie toch niet omvalt (had hij niet gedacht) en dat het zelfs leuker loopt.
> Wat me op viel was dat hij linksom heel makkelijk strekt en
> ontspant, meteen al eigenlijk. Rechtsom valt hij inderdaad meer
> naar binnen. Ik ben toen eerst rechte lijnen gaan doen, want hij
> loopt dan inderdaad wat scheef. Wat je zei heb ik dan
> geprobeerd, telkens corrigeren. Op een gegeven moment ging hij
> rechtsom ook beter rechtuit en ging beter strekken en rustiger
> lopen. Maar ik merk heel goed dat ik rechtsom zelf een stuk
> onhandiger ben, dat zal in't hele verhaal ook meespelen.
Ja, die
parellimeisjes vind je nogal eens helemaal verstrikt in hun touwen terug
> Ook bij het rijden heb ik daar eens meer op gelet. Na een tijdje
> kon ik het effect eigenlijk al wel merken, en voelde ik zelf ook
> beter in hoeverre ik zelf nog scheef zit.
Zelf voel ik dat niet, mijn scheef zijn, en ik ben het vast wel
Bij het rijden was ik eigenlijk nog aan de ingredienten aan het werken (achterhand vlot voor het been laten wegdraaien, in stap lukt dat al zonder teugels of stick, in draf nog niet echt) maar door dat ik hierdoor natuurlijk haar lichaam alle richtingen uit deed bewegen vond ze uit zichzelf ook haar rechte balans en ging ze enorm stretchen, ik voelde dan ook echt de manier van bewegen van de rug goed veranderen. Zo leuk...
> Ik vind dit wel leuk om een tijdje mee bezig te gaan, ook al doe
> ik het nu in stap en nauwelijks in draf (weinig spectaculair
> dus, maar hij heeft net een hoefzweer gehad, wil hem dus nog
> niet te veel belasten).
Stap is ook het handigste denk ik om mee te bginnen, zeker voor de mens, dan heb je meer tijd om na te denken
Ik doe nu stap en draf, galop nog maar niet, alhoewel ze bij het rijden in galop ook al spontaan ging stretchen.
Groetjes, Nathalie
Warboel
