Dit heb ik teruggeschreven op die mail die ze me hebben gestuurd:

Beste Jos en Petra,

Jullie zeggen dat het niet bedoeld is om weide in te zaaien maar Jacobskruiskruid staat inmiddels overal in de weides waar vee staat, terwijl het niet is gezaaid in die weide. Dit komt doordat de plant zich razendsnel verspreidt. Dus het maakt niet zoveel uit of het nou direct in de weide wordt uitgezaaid, of bij de buren in de tuin wordt ingezaaid, uiteindelijk komt het overal.

Toevallig heb ik een paar weken geleden een brief gekregen van iemand die een paard is kwijtgeraakt doordat de gemeente vier jaar daarvoor een mengsel op de dijk had gezaaid, Jacobskruiskruid verspreidt zich door middel van pluizige zaadjes en is op die manier in de weide van het paard terecht gekomen.

Ik citeer een klein stukje uit de brief:

"Hij vertelde dat de gemeente 4 jaar geleden na het repareren van de dijk Jacobskruiskruid had gezaaid om het zand goed bij elkaar te houden waarschijnlijk. Elk jaar kwamen er meer gele bloemen in zijn weide.. En hij.. niet beter wetend vond het wel leuke bloemetjes."

Resultaat is dat een levenslustige mooie en lieve merrie na een vreselijk ziekte nu overleden is.

Zoiets kan je toch niet gewoon koud laten? Realiseren jullie je wel dát het zo'n gevaar is? Het zou toch eigenlijk zo moeten zijn dat jullie het uit de handel halen om ook een handje mee te helpen?

Februari 2004 schreef ik Greendal, u vast wel bekend. Ik citeer een stukje uit hun brief:

"Naar aanleiding van onder andere uw e-mail en de informatie op het internet zijn wij ook van mening dat de ecologische waarde van dit gewas niet in verhouding staat tot de gevaren van vergiftiging. Met onmiddellijke ingang hebben wij dan ook de informatie op onze site verwijderd; tevens zal deze soort uit de standaard mengsels verwijderd worden."

Dit was dus begin 2004 en toen was er nog lang niet zoveel bekend als nu, het was destijds nog niet eens in de media. Nu is dat het wel en ik vind het écht verbazingwekkend hoe ontzettend gemakkelijk jullie je er vanaf maken.

Ik hoop dat er toch nog eens over nagedacht zal worden.

Vriendelijke groeten,
--
Ilona Kooistra
http://www.paardnatuurlijk.nl