Marleen den Arend schreef op maandag, 20 juni 2005, 18:07:
> Nick Altena schreef op maandag, 20 juni 2005, 13:39:
>
>> HannahFroukje schreef op maandag, 20 juni 2005, 8:13:
> is voor de ander z'n methode. Je wilt ze van het verkeerde pad
> afhelpen en de enige goede methode laten zien.......mmmmm.
> Jammer, 'ons clickeraars' en dus ook 'ons parelliers' of
> whatever zou toch gewoon 'ons paardenliefhebbers'moeten zijn?
***************
Psies!
> By the way, al eens goed naar een merrie met pasgeboren veulen
> gekeken? Als het niet opzij gaat door een duwtje, volgt een
> hardere duw en zonodig een hap in de billen van het kersverse
> kind..... Druk opvoeren is OOK heel natuurlijk.
******************
Ik zie persoonlijk ook het probleem niet van de druk opvoeren als je paard eens niet luistert. Als je paard eenmaal begrijpt dat zijn mens dat KAN gaan doen, gaat hij ook minder de confrontatie aan. En dat vin'k helemaal niet verkeerd.
Nu vind ik wel, maar dat had ik al eens proberen uit te leggen, dat ik dat druk opvoeren bij uitstek vind passen bij die situaties waarin het paard wel snapt wat er bedoeld wordt, maar gewoon niet wenst te luisteren. Ik vind het niet passen bij situaties waarin het paard angst heeft (maar
Parelli gaat er geloof ik ook vanuit dat je die situaties eerst oplost met friendly game en approach & retreat). En op die momenten dat je het gewoon gezellig eens bent (en dat zijn hopelijk de meeste momenten), dan hoeft dat druk opvoeren helemaal niet, en hoef je echt niet verder te komen dan een simpele en beleefde vraag.
Voorts vind ik er ook niets mis mee, dat mijn paard met respect voor mij aan de kant gaat, omdat hij weet dat hij aan de kant MOET. Maar hij weet ook (en dat is ook
Parelli), dat ik nooit zomaar lomp tegen hem aan zal duwen, hij weet da'k het altijd eerst netjes en heel licht zal vragen. Zo leer je je paard juist een hele lichte en plezierige communicatie: je mag juist nooit teveel druk gebruiken, dat is uit den boze, je gebruikt slechts zoveel druk je nodig bent voor DAT paard. En druk is eigenlijk nog een te groot woord, ik beschouw dat zelf meer als "het tegenhouden", m.a.w. het je sterk maken, een muur zijn. Zo wordt "druk" iets wat het paard eigenlijk zelf ervan maakt.
Ik zou echt niet alleen willen clickeren met mijn paard. Tuurlijk, je kan er heel veel dingen mee doen. Je kunt het speelse en het onderzoekende in je paard naar boven halen, en hem leren dat hij door iets te onderzoeken z'n angst kan overwinnen. Erg leuk allemaal. Maar wat het paard NIET leert met clickeren (maar misschien gaat iemand dat wel weerleggen en kom ik daar dan van terug?) is dat het de bedoeling is dat wat jij zegt gebeurt als puntje bij paaltje komt. Het draait toch om de click en de beloning, niet zozeer om respect (wederzijds!) voor elkaar.
Dat klinkt dan weer zo "ik wil de baas zijn"-achtig, maar laten we wel wezen, mijn paard weegt ca. 550 kg, en Neel weegt als jaarling al meer en die gaat dus richting de 1000 kg straks. Ik weeg daar maar een fractie van en ga veel sneller kapot
. Als ik tussen die twee sta, wil ik dus gewoon dat ze zich gedragen. En niet voor een brokje, of omdat het een leuk spelletje is, maar gewoon omdat het moet voor m'n eigen veiligheid!!! Dus ik wil absoluut niet dat Torop staat te trappen naar Neel, of dat Neel mij tussen de voerbak en de muur plet omdat ze te druk is met Torop bij de voerbak wegduwen. Dat doen we dus mooi niet. En eh ... wel eens een rondbuitelende jolige Belg van dik een jaar oud aan een touwtje gehad? Ik dus wel. Da's dus soms echt een ongeleid projectiel! (Wel eens een blauwe plek gezien van 20 cm ?
). Dat vind ik dus het clickeren voorbij
. Ze moet ook simpelweg weten dat als ze naast mij staat, dat ik dan gewoon niet tolereer dat zo'n hoef in het rond maait (vooral als er nog een ander paard bijstaat die mee kan gaan doen).
Dit zijn voorbeelden van dingen die ik dus duidelijk NIET met clickeren wil oplossen maar liever met
Parelli. Dat vind ik daar dan weer veel beter bij passen. Ik zeg niet dat het niet zou KUNNEN met clickeren (Neel doet zo'n beetje alles voor een brokje), maar ik kies in die situatie duidelijk voor
Parelli. Omdat ik dat een kwestie van respect vind, iets waarvan ik vind dat Neel dat echt moe(s)t leren. En DAT leer ik haar naar mijn idee veel duidelijker, strakker en sneller met de
Parelli methode dan met clickeren.
Maar als er een bal in de buurt is, tuurlijk, clickeren is ook gewoon erg leuk
,.
Ik vind er dus niks verkeerds aan, dat "druk opvoeren". Zolang je het eerlijk gebruikt, en niet misbruikt. Je merkt dan ook dat je paard het principe van druk opvoeren heel goed snapt, ook als het van een mens komt ipv van een ander paard. En hij kan dus in z'n hoofd ook heel goed met dat principe over weg. Het enige wat hij even in de gaten moet krijgen is dat een mens dat principe ook hanteert net als andere paarden dat doen. Maar voor veel paarden is dat juist een opluchting, het geeft ook veel meer rust als ze weten dat je altijd ... ALTIJD ... eerst zult beginnen met waarschuwen - b.v. als je op wilt stijgen het "let op hier kom ik" of beleefd vragen bv. "ga je die trailer in?". Dat geeft juist ontspanning bij het paard, geen verwarring! Hij herkent dat heel snel!
Ik vind zelf dus het belangrijkste dat mijn paard goed begrijpt wat ik hem wil zeggen. Als ik op enig moment wil zeggen "je zit nu goed fout mistah!" (b.v. oren in de nek als ik aan z'n voerbak kom) dan vind ik dat je dat op de
Parelli manier heel duidelijk en goed, maar ook zonder enige vorm van geweld kunt oplossen door b.v. een driving game te doen, of een van de andere 7 games. Je ziet dan ook dat je paard meteen inbindt en heel goed begrijpt waar het om draait, ZONDER dat hij overstuur raakt of in de war. En mijn paard reageert daar heel goed op. De zaken zijn dan meteen duidelijk.
By the way: de druk die Belgje Neel bij Arabiertje Torop gebruikt (haar fase 1 zeg maar) is bij mij fase 4
. Dus ik heb echt niet zo'n medelijden met mijn witte kaboutertje ...
Warboel
