Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 16 maart 2004, 13:36:
> Hoi Linda,
> Jij hebt gewoon wat met bont!!
---Jaaaaaa dat klopt! hahaha...ik zal je een leuk verhaal vertellen waarom:
Ik mocht, na jaren zeuren, eindelijk op paardrijles. De eerste pony waar ik mijn 'longeer-privé-les' op kreeg was, jawel, bont! Na een stuk of 5 van die privé-lessen mocht ik met de beginnersles meerijden en wat denk je? Weer op die bonte pony! Ben er die eerste les dat ik los mocht rijden wel drie keer! afgevallen, maar ooooh wat vond ik die pony toch gaaf. Juist doordat ik die eerste les er drie keer af ben gevallen, ging ik steeds meer letten op het gedrag van die pony en begon haar te leren kennen als geen ander. Ik wist precies wanneer ze ineens weg wilde spurten en in welke hoek ze dit wilde doen. Ik heb echt een band met haar opgebouwd en heb vaak bij dressuurproeven langs de kant gestaan terwijl er iemand anders op reed. Mijn moeder en ik zaten eens in de kantine en ik kon zien dat die pony in de hoek bij de letter H ervandoor wilde sprinten...ik zei dit zo tegen mijn moeder: "Let op ma, Pinto gaat zo meteen in de hoek bij de H schrikken". En ja hoor, Pinto spurtte weg en het meisje wat erop reed knetterde eraf...nu mocht ik dat meisje totaal niet, dus heb wel eventjes stiekum in mezelf zitten lachen aan het kantine-tafeltje hoor hihihi...
Ik denk dat daar dus mijn liefde (lees: gekte!) voor bonte pony's en paarden vandaan komt. Ik heb uiteindelijk een fjord gekocht, maar diep in mijn hart wilde ik toch altijd nog een bonte. Kennelijk voelen bonte paarden deze liefde aan, want ik ben nog geen enkele bonte tegengekomen waar ik niet mee op kon schieten. Raar he?
> Weet je dat ik nog nooit op een bont paard gereden heb nu ik er
> zo over na denk. Op onze manege hebben ze er geen, maar ook op
> vakanties had ik altijd een "gewone". 2 jaar terug in Frankrijk
> een grijs paardje en toen dacht ik ook al; ik heb nog nooit op
> een grijze gereden. Heel bijzonder eigenlijk om dat te
> concluderen.
> Het eigenlijk veel kleuren gehad, nu dus nog bont.
>
> Groeten,
> Ingrid
---Hahaha, nou, hier komt mijn uitspraak dan:
"Once you go 'bont', you can't go back!" hahaha...
Groetjes,
Linda
Warboel
