Piet schreef op donderdag, 9 juni 2005, 10:37:
> Allereerst  een vraag: "Waren  de  omstandigheden hetzelfde?"
 > Lag het  zeil  net zo  te  klapperen  als  de  vorige keer ?
********************
Nee, er was minder wind. 
> NIet?  Dan  was  het wat eenvoudiger  voor  Toorop. Maakt 
 > verder  niet veel  uit, je  had  hem  er  nu  toch  wel 
 > opgekregen.
 > Ik  denk  dat  je  vorige  keer inderdaad  veel  dichter  bij 
 > het  doel  was  dan je  dacht. 
*******************
Ik denk op die manier die jij bedoelt misschien niet zo in doelen, ik vind het moment belangrijker dan het doel. Ik bedoel, een moment dat goed is, moet je zuinig op zijn. Ik neem dan liever niet het risico het te verknallen met nog meer te willen. Goed is goed, punt. Ook al is "het oorspronkelijke doel" misschien nog niet bereikt. 
> Het  verbaast  mij  ook  nog  steeds hoe  ze  soms  ineens 
 > kunnen doen  wat  je  verwacht. Zonde  aarzelen, zonder  angst. 
****************
Ja, wonderlijk he? Vin'k ook.
> Wellicht  dat  wat  je  hierboven zegt  er allemaal  bij komt, 
> ik kan ook niet  in een paardenhoofd  kijken. 
> Alles  wat  ik doe  is proberen  een situatie te  scheppen  die  

> Dat  is  ook waarom paarden vaak  uit zichzelf  oefeningen  gaan
 >  doen,  of  tijdens  iets nieuws plotseling  een  niet 
 > gevraagde  oefening uitvoeren.
 > Bedoelt  ze  dit? Bedoelt ze dat? Dan  zal  het  zo  wel  zijn.
******************
Ik denk eigenlijk zelf niet dat "wat wil ze nou" de belangrijkste drijfveer is. Meer "wat IS het nou". Heel klein verschil hoor, maar ik denk eerlijk gezegd niet dat het het paard zoveel kan schelen of ik het nu wil als persoon, als dat fluitje maar klinkt. Maar daar kun je over discussieren natuurlijk. Ik weet het ook niet zeker, ik sta er ook maar bij en kijk ernaar. 
> Nog  geen  fluitje?  Wat  bedoelt  ze  dan?? 
 > Laat  ik   eens  goed  opletten wat  ze  zegt.
 > In mijn ogen  kun je   met  iets  anders nooit sneller  werken 
 > dan met  clikkeren.
 > Je  paard op  weg  helpen  kan 20  fluitjes  en  20  beloningen 
 > vragen in een minuut. Hoe doe  je  dat  door  hem iedere  keer 
 > rust te  geven?
*****************
Nou gewoon, door hem iedere keer rust te geven. Is inderdaad nogal een geduldwerk . Maar werkt ook (meestal) ook goed als beloning, voor een paard dan.
Vandaag heb ik dat nog gebruikt. In het "point to point" game. Ik rij nu in een nieuwe heel grote rijbak, en Torop heeft nogal moeite om daarin echt rechte lijnen te lopen. De eerste helft ging goed, maar op het eind begon hij echt te zigzaggen. Hij begreep het gewoon niet echt. Door hem aan heteinde van de lijn nadrukkelijk rust te geven, begreep hij het vervolgens wel. Je zegt daarmee ook "DIT bedoelde ik ja". 
Ook dat had met clickeren gekund. Maar in dit geval vond ik rust geven handiger.