Gaelle schreef op donderdag 31 december 2015, 8:45:
> En wat wordt er hier dan bedoelt met 'strain', als spanning alleen maar
> met de zwaartekracht te maken heeft? Ik heb dan in gedachten 'de
> uitrekking vd pees' en dat dat te meten is, en dat dat is wat ze hier
> gemeten hebben.
>
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17451533 >
> Naschrift (donderdag 31 december 2015, 8:53):
> https://nl.wikipedia.org/wiki/Elasticiteit_(materiaalkunde) zoiet?
Ja zoiets!
Ik zat me al te bedenken hoe het beter uit te leggen aan de hand van die rubbers waar bijv. dekzeilen (vrachtwagens, boten) mee op de plaats gehouden worden. Die hebben ook een 'touwtjesfunctie' maar zijn duidelijker min of meer rekbaar, afhankelijk van allerlei dingen zoals het precieze gebruikte materiaal, temperatuur, 'materiaalmoeheid', etc.
Touwtjes, rubbers, pezen, allemaal binnen zekere grenzen rekbaar. Die rekbaarheid heeft op de beurt allerlei eigenschappen en zo komen de meetmensjes op allerlei prachtige grafiekjes
Zonder practicum kun je er al van alles over bedenken: de kracht die in het materiaal ontstaat wanneer het uitgerekt wordt lijkt bijv. vast wel heel veel op de kracht die het uitrekt. Denken we daar een paard bij dat heeft leren balletdansen en op 1 hoeffie een dingesfiguur á la zwanenmeer maakt, dan rust er dus x kilo op dat hoeffie, via de desbetreffende pees die vast behoorlijk op het rekvermogen aangesproken wordt. Als die pees niet breekt, na gebruik weer keurig in ruststand terug veert, weet je weer wat meer over hoeveel dat ding aan kan.
Als we het ingewikkelder maken en een paard voorstellen dat gewoon staat dan wordt het totaalgewicht verdeeld over vier. Niet gelijkmatig overigens, de voorpoten hebben het letterlijk zwaarder. Maar als er een hoef opgetild wordt verhuist de zwaartekracht belasting dus naar de andere drie. Daar moet dan ook nog de kinetische energie van beweging in verdisconteerd worden en dan zijn we weer wat dichter bij benadering van werkelijke belasting.
Die zaken zijn allemaal lang geleden, in de echte paardentijd (maar vanaf Newton), al onderzocht, zonder computers maar door mensen die nog konden rekenen (stel je mijn jeugd eens voor, zonder computers
). Het was van belang, militair maar ook om erachter te komen hoeveel 'niet natuurlijke' extra arbeid (in natuurkundige zin) de paarden aan konden zonder dat ze te snel stuk gingen. Dat is ook allemaal vast wel te vinden, maar ik ga niet zoeken
Eigenlijk vind ik de hele benadering waarin een lichamelijk mankement benaderd en getracht wordt te verhelpen door steeds verder af te wijken van de 'natuurlijke normaal' principieel nogal dom, omdat het nmm nauwelijks mogelijk is op deze wijze een levensvorm te 'verbeteren', zeg maar de concurrentie met natuurlijke selectie succesvol aan te gaan. Niet dat die natuurlijke selectie perfect is, ogen (toch een stokpaardje van de evolutionair biologen) zijn bijv. lang niet perfect maar maak maar eens een beter vervangend oog!
Zelfs heel dure, vervangende operaties bij mensen gaan vervolgens véél sneller weer kapot dan het lichaam zelf slijt/kapot gaat, het lijken wel hoefijzers....
In plaats daarvan moet je nmm bestuderen hoe een levensvorm er in optimale staat uitziet en functioneert en wanneer er iets aan gaat mankeren trachten naar een optimale staat terug te werken wanneer je het repareren wil. De rol van wiggen, zolen, hoefijzers, hoefplastics, en alles zo meer zie ik daar niet in. Want wat er gebeurt is dat een hoef zich steeds verder aan de onnatuurlijke toevoegingen tracht aan te passen of dat stomweg niet kan (zonder dat er oorzakelijk echt iets aan het mankement gedaan is) en zodoende steeds verder van het padje raakt.