Ingrid den Ouden schreef op maandag, 15 maart 2004, 10:52:
Ik ben wat voorzichtiger geworden met het plaatsen van dingen

Maar ik heb ook wel wat leuks ja. Wegens omstandigheden is het vorig jaar juli geweest dat ik voor het laatst écht met de parelli oefeningen bezig ben geweest. (wel in de dagelijkse omgang wat maar ja, je begrijpt wel wat ik bedoel denk ik)
Gisteren weer aan het spelen gegaan en telkens valt mij weer op wat een geweldige en vooral échte basis je met parelli creeert. De oefeningen gaan gewoon weer alsof ik ze gisteren voor het laatst deed. Het kwartje hoeft niet te vallen oid maar ís er gewoon. Ik merk wel dat de oefeningen op de een of andere manier een rustpunt voor mij zijn. Dat zie ik dan terug in pride, zo rustig, zo ontspannen, zo oplettend. Misschien dat ik vandaag dan toch meer eens over mijn faalangst heenstap en heel brutaal de camera in de bak zet om het grondwerk van level 1 te tapen. Ik ben nu bezig met level 2 dus in theorie zou het moeten lukken

cornelie

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 15 maart 2004, 10:52:


Ik vind het eigenlijk wel leuk zoals het nu gaat - er komt een goede mix van onderwerpen over 'paard/pony/mens' aan bod en afhankelijk van je belangstelling of motivatie kun je van alles wat opsteken!
En jouw verhalen over de avonturen met Isabella: vooral blijven doen! Tussen de soms serieuze discussies is een grappig verhaal, of jouw droge humor soms erg nodig en verfrissend!
Ik vond jouw verhaal over de haarbal die over de straat rolde erg grappig, net zoals het verhaal van ( ik dacht) Harriët die vertelde over dat kleine jongetje die in volle overtuiging over haar Shire riep: Nee joh, dat is een shet!

Iedere dag even lachen is het krentje in de pap en enige zelfspot (!!!) zou hier ook niet misstaan!
Groetsss, Marianne

Marianne schreef op maandag, 15 maart 2004, 11:21:

O ja, daar ben ik het volledig mee eens. Maar het viel mij zo op dat ik nogal enorm veel vragen stel. Beetje te denk ik dan maar weer, maar ja ik heb het idee dat jullie de "experts" zijn haha en ik de paardenkluns (nou ja zo erg is het ook weer niet hihi).
Ik weet zelf ook wel veel hoor, maar dan gewoon door het meegemaakt te hebben, of ik haal het uit de vele boeken die ik heb (van iemand gekregen die ooit heel intensief met paarden bezig was).
En wat ik niet weet, tja daar reageer ik niet op (uiteraard).

Maar ik dacht zo de meesten geven alleen antwoorden; ik heb vooral zoveel vragen en gekke gebeurtenissen. Misschien vindt "de rest" dat wel niet leuk? Gelukkig is dat niet zo.

Haha, inderdaad. Nou die trapoefeningen overigens gaan overigens best goed. Al geen kuitkramp meer na 20x "wiebelen" en ik kan al met gemak de 3e tree bestijgen (zonder leuning). Is dat wat? Is zeker al met gemak op een grote shet stappen (haha), nu die KWPN-er nog. Want de 4e tree (de haflinger) die haal ik nog niet eens.

Groeten,
Ingrid