Jet van Gulik schreef op maandag 30 maart 2015, 20:12:
> Lang verhaal, no way via het i-net. Nog steeds Jet van Gulik-Wever en het
> belangrijkste: onze bonte meisjes maken het goed, hoewel ik ze dagelijks
> mis. 2014 was en blijft een budjaar. En ik sloot het op de valreep af met
> een herseninfarct. En dan heb je ineens vrij. Van alles. Fysiek na drie
> maanden weer op 85% van wat het was en mentaal wat geschoffeld. Cognitief
> nog 100% goed...
ik druk zomaar op de leukknop, omdat het nu weer goed met je gaat, nou ja, met nog wat restverschijnselen. Mij overkwam iets dergelijks een jaar geleden, een hersenbloeding, maar gelukkig kan ik alles nog. Het leven wordt toch nooit meer hetzelfde, maar ik ben blij met elke dag
Je wordt er ook iets radicaler van vind ik: alle onzin en
fabeltjes: WEG ERMEE
Gelukkig heb ik mijn paarden kunnen houden, dat is een belangrijker factor. En ik heb een fijne man
en binnenkort: ook altijd vrij.
> Maar langzaam, jongejongejonge. En wat ga je dan doen als
> een verhaal in boekvorm nog te lang is? Juist. Kortere materie lezen over
> een onderwerp waar je nog lang niet mee klaar bent. Ook op vreesboek.
>
> Ik reageer weinig - hoewel ik F&I graag verhaal op mijn zeemijlen en ik me
> het liefst tegen andere dingen zou aan bemoeien - maar ik geniet weer met
> volle teugen. En weet je? Dat kan ik voorlopig best nog 'es een poosje
> blijven doen. Ik hoef namelijk niks.
> En dat is nieuw.
vroeger hoefde je ook niks, maar toen wist je het nog niet. Dat is weer het voordeel, je kan nog meer genieten van elke dag, ook al regent het.
>
> Cheers,
> dag,
> jet
Warboel
