Hoi,
Ik ben nieuw op het forum, en val direct met de deur in huis...
Ik zit met mijn handen in het haar over mijn oude merrie.
Ik zal de situatie zo goed mogelijk beschrijven.
Het betreft een 20-jarige merrie, die ik reeds 8 jaar in mijn bezit heb.
Dit paard is in mijn bezit gekomen als 'ongezond', elke winter vermagerde ze spectaculair, ondanks dat ze altijd goed eten en veel ruwvoer kreeg.
Ik heb haar altijd
krachtvoer gegeven, en alle middeltjes geprobeerd dat de mensen mij aanraden, om mijn paard in 'normale' conditie te houden, ook medisch zijn er verschillende dingen uitgesloten, en geprobeerd, en in haar bloeduitslagen kwam nooit niks écht alarmerend uit, ze werd
ontwormd, ingeënt,..
Ze stond met periodes 's nachts op stal, daar ze zo onrustig was met eten, dat ze niks binnenkreeg, Ik weet nu dat dit geen oplossing was, maar ik zat écht met mijn handen in het haar.. en dacht dat dit het beste was.
Dit was alles in mijn niet-paard natuurlijke periode.
2 zomers geleden, is ze gecrasht, ze begon rondjes te lopen, doch ze op een zéér grote weide stond, in groep.
Ze bleek een uitzonderlijke worm te hebben dat zich via het bloed en verschillende organen, een weg naar haar hersenen te hebben gebaand, en zo daar schade gedaan heeft..
Ze is hiervoor behandeld, en het enige échte gevolg dat ze heeft, is dat ze in haar 1 oog een deel van haar zicht kwijt is. Ze heeft zich hier goed aan aangepast.
Ik heb haar weer, tegen mijn zin in, 's nachts op stal gezet. Het is een zeer onderdanig paard, en ze was veel rustiger als ze met haar beste vriend op stal stond, en zo kreeg ze ook haar hoognodige voedingsstoffen binnen.
Ik heb geprobeerd om haar buiten te houden, ze liep non-stop rondjes voor de draad, ze stond te pompen en in het zweet.
Dus, omdat het een ouder paard betreft, heb ik haar haar zin gegeven. Het ander paard was niet in mijn bezit.
Ze is inmiddels verhuisd, en staat in een kudde van 4.
1 dominante ruin, 1 jonge ruin, en 1 ezel, en zij.
Ze is tot in januari super geweest, ik herkende mijn paard niet meer terug.
Ze stond op een minimum
krachtvoer, daar volledig zonder écht niet ging, en ik geen risico wil nemen. En 24/7 hooi en gras indien mogelijk. 24/7 buiten met schuilstal.
In januari hebben we een mok-probleem gehad, ze heeft toen samen met de ezel op stal met een uitloop gestaan, met alle dagen weidegang.
Ik weet dat dit verschillende oorzaken kan hebben. OA de voeding, dit is voor mij wikken en wegen, en ik ben niet van plan haar voeding te ontzeggen, die ze zo broodnodig heeft.
In februari mocht ze terug in de groep, en in het begin was ze blij, had ze terug haar second-in commande plaats, en kon ik er weinig aan merken.
begin maart, is het mij opgevallen dat ze stijver was, en meer moeite had om bv haar voeding uit de emmer op de grond te eten, en te rollen.
Dit ging sommige dagen redelijk, andere moeilijk.
Omdat ze verder niet ziek oogde, heb ik dit een beetje aangekeken, en op de moment dat ik zelf de dierenarts ging bellen, heeft ze zich willen rollen, en ze kon niet meer terug recht.
Ik stond erbij, en heb onmiddellijk urgent de dierenarts gebeld.
Deze was hier binnen het kwartier, inmiddels stond ze terug recht, en heeft haar vit B + pijnstilling ingespoten.
Ik heb haar toen 5 dagen pijnstilling gegeven, dit leek wel enig effect te hebben.
Vorige week heb ik uiteindelijk de osteopaat laten komen, die heeft een aantal blokkades verholpen, en hij heeft mij gezegd met wortels haar nek te proberen mobiliseren, dat ze of artrose had, of een probleem in haar spieren.
Ze krijgt ook al een maand MSM+glucosamine bij, Flexhorse, hier merk ik eigenlijk geen verschil.
Ik doe dit trouw alle dagen, en ik merk wel verschil. de ene kant gaat het 'redelijk', de andere is moeilijker, maar het betert.
Wat mij nu opvalt, is dat ze helemaal onderaan de hiërarchie-ladder gekomen is, iets wat mij veel zorgen baart, daar ik weet dat een kudde 'genadeloos' is. Mijn jonge ruin, altijd het onderdeurtje geweest, neemt van de gelegenheid gebruik om hogerop te klimmen.
Ik probeer te zorgen dat ze voldoende hooi mee kan eten, door op verschillende plaatsen onder het afdak eten te voorzien in hooinetten, iets wat al maanden goed gaat, maar de jonge ruin vind nu dat het zijn tijd is, en loopt over en weer, zodat ook zij altijd maar moet schipperen, en minder binnenkrijgt..
Ik denk zelf ook aan een 'stijve' nek, en wetend hoeveel pijn dit kan doen, maar ook hoe weinig er aan gedaan kan worden, behalve het gebruiken.
Het is echt het 'plooien', dus bv haar krabben op haar borst, zij etc, maar ook het 'grazen,...'
Ik ben aan het nadenken om haar tijdelijk iets van natuurlijke pijnstilling te geven, zodat ze haar nek zélf ook meer begint te gebruiken, zodat haar spieren meer loskomen. Dit zou een preparaat zijn van de apotheek.
Mijn grote angst is nu dat dit het begin van het einde is... Ik weet dat die dag ooit komt, en ik wil gewoon dat mijn paard pijnvrij is.
Ik vroeg mij af of iemand hier ervaring in heeft, en een oplossing heeft, behalve verder de oefeningen doen...
Oja, ze wordt natuurlijk bekapt, nu niet alle weken, daar ook dit voor haar een enorme belasting is, maar wel onderhouden. Dit doe ik zelf onder begeleiding van een NB.
Ik probeer mijn paarden zo natuurlijk mogelijk te houden, bij haar lijkt dit minder, maar ik doe mijn best, mijn andere paarden zijn wel natuurlijk gehouden, zonder
krachtvoer en suikers,...
dank u wel.
Lady L
Warboel
