Nou wat ik verpieteren vind, is als een jong (onder de 10 jaar) paard niets doet, bijna alleen maar in de stal staat en af en toe even naar buiten mag. Als je met dat paard verder niet rijd, omdat je dat niet meer durft, en ook niets anders met hem doet, zoals grondwerk of clickeren, of wat dan ook, dan vind ik dat dat paard staat te verpieteren.

Sandra ik niet dat jouw paarden staan te verpieteren, dat je niet op ze rijd heeft medische redenen, daarbij zijn het geen jonge paarden en worden ze niet (naar wat ik begrepen heb) opgesloten in een kleine stal.
Voor de andere mensen die niet rijden, maar wel de paarden buiten hebben lopen in een groep of op een track (paddock paradijs), dan vind ik niet dat die paarden verpieteren, die paarden kunnen hun instincten volgen, hele dagen in beweging zijn, met elkaar bezig zijn, nee die vermaken zich wel.

Verpieteren, dan heb ik het over paarden of pony's die veel in de stal staan en daarnaast word er ook niet naar ze ongekeken. Of zo'n arme pony die zijn leven moet slijten in zijn uppie aan een ketting in een berm. Paarden die continue in een stal staan en er hooguit 1x per maand uitkomen. Ik zie dat hier veel om mij heen en ik vind dat erg triest, dat maakt mij heel erg boos. Ik heb wel eens geprobeerd om te praten met zo'n eigenaar, om te proberen of ik duidelijk kon maken dat dat paard gewoon echt een heel miserabel bestaan heeft, maar dat is meestal een eindeloze discussie.

Ik was er eigenlijk vanuit gegaan dat niemand hier zich aangesproken zou voelen, want mensen die op dit forum zitten, goed voor hun paarden zorgen, ze nemen al de moeite om dit forum te lezen dus kennelijk hebben ze interesse in goed voor hun paard te zorgen.
Dus ik vind niet dat een paard dat niet werkt gelijk een rotleven heeft, dat ligt aan de rest van zijn leefomstandigheden.
Sorry als iemand zich aangesproken voelde, het was niet mijn bedoeling om jullie aan te vallen. Gevalletje slechte uitleg mijnerzijds

ah ok duidelijk. Ja een paard dat erg veel op stal staat en af en toe (in zijn uppie) naar buiten mag, heeft geen topleven, nee. Daar ben ik het wel mee eens.
Maar eigenlijk geldt dat ook voor de paarden in die situatie die wel gereden worden.

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 30 maart 2013, 10:56:


Mmm, het paard waar ik het over had, valt anders ook wel een beetje in de categorie.
Beroemd en berucht
Maar het hangt allemaal af van de ruiter/eigenaar. Hij was nog selectief in wie hij vliegles gaf en wie niet. En dat had er echt niets mee te maken, dat hij niet gereden wenst te worden.

Qwienda schreef op zaterdag 30 maart 2013, 13:15:


Ach, door de mand vallen...
Ik ben het zelf die ooit te veel waarde aan de 'deskundigen' hechtte.
En mijn ervaring heeft me geleerd dat dit fout was...
En dat er altijd mensen zijn (en voorlopig zullen blijven) die denken dat ze altijd alles beter weten dan anderen, tja... :
dan is het ook wel handig om te weten dat er helemaal niets te weten valt.
Er zijn alleen werkhypothesen waar je mee aan de slag kunt met de kennis van NU.
..

Qwienda schreef op zaterdag 30 maart 2013, 13:15:

Eh, dat is toch niet wat er hier gezegd is?

Sarah_Noah_Sol schreef op vrijdag 29 maart 2013, 8:35:


Dat ben ik ook van plan, we beginnen vrijdag en ik heb er veel zin in! Moet goedkomen allemaal

Talitha schreef op zaterdag 30 maart 2013, 14:50:


Ik vind dat ELK paard - ongeacht de leeftijd en ongeacht de reden waarom - dat bijna alleen maar in de stal staat, staat te verpieteren. Ook de paarden die dagelijks gereden, getraind, of "losgegooid" worden of in de stapmolen moeten.

Ik snap echt niet waar je nou naartoe wilt.

Zo even terug van weggeweest, zitten een weekendje in Friesland even niets en veel lezen
De afspraak voor aanstaande vrijdag lessen staat vast. En nee ik geloof wel dat mijn paard het leuk vind om beweging te krijgen aangezien hij dan veel beter handelbaar is en zijn ei kwijtkan dat lukt momenteel niet echt in die kleine zandbak.
Paard heeft altijd oortjes naar voren mef het naar buiten gaan en toen ik nog regelmatig reed was hij ook zeker beter te pruimen dus ik denk wel dat sommige paarden meer uitdaging nodig hebben dan alleen een kleine wei, ze staan met zijn tweetjes nu.
Er is al zoveel over gezegd, paard is gek moet naar de slacht, is gevaarlijk bla, bla, bla.

Ik heb er alle vertrouwen in dat dit goed gaat komen, mijn rijinstructrice heeft ook gezegd dat hij echt heel sterk op mij reageerd en of ik dat kan veranderen? Wat ik wel kan veranderen is kijn eigen houding en dan veranderd hij vanzelf mee.
En ja ik heb een paard gekocht om er o.a mee te rijden, als het niet meer kan lichamelijk is het een ander verhaal maar als het wel kan en het ligt aan mij? Als ik weet dat hij beter te pruimen is als hij beweging krijgt wie ben ik dan om hem idd een betere baas te bieden. Ik vind dat niet eerlijk tegenover hem en dan verpietert hij idd in de wei, Daarbij heb ik er al een opgenomen waar ik zelf niets mee kan heb ik er graag voor over hoor maar twee waar ik persoonlijk niets mee kan vind ik daar te duur voor. Graag wil ik bezig zijn en af en toe lekker het bos in voor ontspanning.

Als er dan nog gereden word is er enige vorm van geestelijke stimulatie, niet heel positief, maar tenminste gebeurt er nog iets. Wanneer ze alleen op stal staan met af en toe een uurtje of 2 in een bak, dan gebeurt er voor zo'n paard werkelijk niets. Dat lijkt me een heel leeg bestaan.
Stapmolens zucht

AMA schreef op vrijdag 29 maart 2013, 15:36:


Helemaal mee eens!!

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

Succes met je aankomende les Aoife! Soms werkt het ook positief dat je paard sterk op je reageert, als je zelf kalm bent en vol zelfvertrouwen, zal je zien dat je paard ook op je zal leunen en je veel van hem "gedaan krijgt". Mijn paard stond ook meteen op twee benen als ik ook maar iets angstig was, maar langs de andere kant hebben we deze zomer een ritje door de binnenstad gemaakt, eenmaal het vertrouwen goed zit (ook jouw vertrouwen in hem!) kan er ineens veel

Talitha schreef op zaterdag 30 maart 2013, 18:14:


Ons 'veuen' Cool - inmiddels net 8 jaar - is zadelmak gemaakt toen ze drie jaar was. In één maand, toen kwam ze weer thuis. Ze lag en sliep veel, en daar waar ze op de rustige western manier leerde wat een zadel was, hoe een gewicht op haar rug voelde en na veel lange teugelen ernaast, met het zadel erop, was ons veultje moe. Thuis heeft ze toen gedurende twee maanden elke week mij (toen nog 55 kilo tijdens een staprondje 5 of 10 minuten door de wei of bak gedragen. Altijd afgesloten met een hand wandelingetje met zadel er nog op van hooguit tien minuten, want in het zicht van Siggy. Vond ik belangrijk. Toen gleed ze uit in de nieuwe schuilstal met haar achterbenen naar links en naar rechts. De korte bilspier rechts brak af, pijnstilling ondanks dat DA vond 'einde-oefening', en na bezoeken osteopaat, pijnstilling afgebouwd en een heerlijk puberale painthorse als maatje voor Siggy in bak en wei... Ze is happy. Een blij, nog heel jong paard dat genezen is, wel nog af en toe in haar slide-stop-in-vrijheid, trekt ze rechtsachter iets raar.

Ik overweeg met haar te gaan clickeren-zonder-voer, maar het 'grondwerk' dat ik met beiden doe, wat ik altijd beloon met kriebels en goedzo's (heel soms met een plukje hooi of gedroogde brandnetelstengel) gaat zo lekker en gemoedelijk - Sig is de makkelijkste niet - dat zelfs ik overweeg met mijn nieuwe cap op, op Cool te kruipen om te stappen.
Sig bokte vroeger, zelfs als ze dacht dat ze opgezadeld werd, en nu ze met Cool jaaaren niks heeft hoeven doen en er nooit meer een bit tussen haar overbeet geduwd zal worden, denk ik dat ook zij het leuk zal vinden dat ik vanaf het hek op haar blote rug ga zitten. Sig hoeft van mij nooit meer tuig te hebben als ze mij zonder alles, met een halstertje en touw ok vindt. Ik zou het leuk vinden met Cool iets meer te bereiken - ter meerder glorie van mijn eigen groei. Als dat niet gaat lukken, dan zullen ze bij mij nooit gaan verpieteren. Want samen naar de mestbult van buurboer lopen - in vrijheid, wij 3'en! - en de kruiwagen natuurlijk, en dan samen terug kuieren, volscheppen en als afsluiting 'los' via de weg weer terug... Ik vind het feest en beide meiden volgen al mijn regeltjes braaf. Nooit voorop, niet voorbij mij schouder, dáár niet grazen... Nu nog de Mastiff reu mee... Elke avond/nacht tijdens de laatste plas / voerronde zegt hij van 7 jaar de paarden gedag en accepteert Sig d'r overbeet voortanden zachtjes over z'n rug. Hij neusblaast ook met beiden! Daar haalt mijn kudde en halen mijn honden en ik ultiem plezier uit...

Hoezo verpieteren?

over die nieuwe massagetherapie? Misschien met de tijd wel, eerst wil ik de bekapcursus doen
Ik heb er wel vertrouwen in nu, ik weet dat het een paar jaar geleden met les ook goed ging, het kan dus dat weet ik
Dus kwestie van weer dat punt bereiken en nu volhouden en beter!

Talitha schreef op maandag 11 maart 2013, 14:17:


Hey Talitha, ik heb nog even een vraagje aangaande mijn magnesiumvraag. Jij hebt ergens genoemd dat je grasbrok voert. Zijn wiesencobs ook grasbrokken? Ik ben al een tijd aan het rondbellen, maar het is bij ons (Kop van Noord Holland) bijna niet verkrijgbaar. Bestel jij het op internet? En zo ja waar?

Alvast bedankt voor je reactie.

Groet

Hoi allemaal,

Ik heb een probleem en hoop dat jullie mij tips kunnen geven. Ik heb een franse draver gekocht en ik heb hem nu een dikke maand. Mijn doel was een fijn maatje te vinden waar ik lekker mee kan buitenrijden en genieten maar het loopt geheel anders. We zijn er achter gekomen dat ooit zijn tong bijna helemaal doormidden heeft gelegen waardoor hij uiteraard geen bit wil. Dit is niet zo'n probleem aangezien ik natuurlijk graag bitloos wil rijden. Maar ook heeft hij veel last van zijn rug waar donderdag een osteopaat voor zal komen.

Het grootste probleem is nu zijn gedrag... Hij kan niet in de kudde omdat hij de paarden doodsbang maakt. Hij trapt ze allemaal letterlijk de weide uit. Nu staat hij dus alleen. Ook wil hij zich absoluut niet laten pakken, als je bij hem komt is hij wel nieuwsgierig maar zodra je hem wil pakken loopt hij direct weg.In stal waar ze alleen s'nachts staan gaat het al wel beter en als je hem eenmaal hebt is hij ook braaf en luistert prima. Als ik met hem loop is hij enthousiast en volgzaam, stopt netjes als ik stop en doet geen gekke dingen. Maar als ik hem vervolgens los laat in de bak zodat hij nog even lekker kan rollen etc dan krijg je hem dus nooit meer te pakken. Tot nu toe komt hij pas na een hele tijd als de andere paarden op stal staan.

Hij wil ook niet graag gepoetst of geaaid worden, zeker niet bij zijn hoofd wat logisch is. De vorige eigenaresse komt dit allemaal niet bekend voor en wist niks van zijn tong en rug.

Hoe zouden jullie dit aanpakken?