Myriam schreef :
>
> Voor jou Pien is dat heerlijk omdat je heel goed weet waar je mee bezig
> bent.. ik meen bij Aoife (moet altijd heel goed kijken hoe je het schrijft
> :) en hoe je het uitspreekt gaan idee :) )
> Soms is het zo dat je een paard hebt waarvan je (je =ik) denkt : dat is
> eigenlijk geen paard voor mij! Ik kán nog helemaal niks.. maar ja wegdoen
> is geen sprake van dus doorgaan is de enige optie :) ...
Waarom? Vind je het gezichtsverlies om een paard te verkopen/weg te geven als er geen klik is?
Ik denk dat dit juist heel veel kan opleveren. Waarom persé volhouden, mekaar ongelukkig maken, onzeker zijn, niet weten wat te doen etc terwijl iemand anders misschien heel goed bij dat paard zou passen en andersom? Per slot van rekening heb ik mijn meest geweldige lespaarden juist op die wijze gekregen of voor een symbolisch bedrag overgenomen.
Ik zie veel (teveel) combinaties waarvan ik weet dat het paard iets teveel
'paard' voor die persoon is. En maar volhouden, zooooo frustererend te weten dat je het eigenlijk niet in huis hebt maar je mág niet opgeven. Omdat je bij zo'n paard vaak sterker in je schoenen moet staan dan je eigenlijk van nature staat. Maar zo ben je niet want je bent eigenlijk te soft en dus kruip je maar in een door jezelf of je trainer toebedachte rol. Maar zo'n paard kijkt daar feilloos doorheen en neemt je niet serieus. Moet je zo echt 10, 20 jaar van je leven elkaars lol lopen te vergallen? Confrontaties maar uit de weg gaan uit angst voor....
Mijn nieuwe paard Dunya is hier een maand op proef. Dat is onze onderlinge afspraak. Eigenaar heeft afstand gedaan omdat het niet lukt tussen die twee. Was een fantastische eigenaar die haar vanaf haar geboorte al had en die veel goeds voor haar paard gedaan heeft maar ze bleef bang op een aantal momenten en had dan geen overwicht/leiding meer over haar paard en dat gaf vaker frustraties over en weer. Ook bij Dunya. Ik ben nu met haar aan de slag en ik mag dat karakter wel. Maar ik ga nog niet beslissen of zij bij mij blijft want ik ben haar (opnieuw) aan het inrijden. Pas dan kan ik beslissen of ze blijft en wat haar nieuwe rol bij ons gaat worden. Ja. Ik kan dat. Je moet ook denken aan het welzijn van zo'n dier. Emotie komt later. Je laten leiden door emotie is het slechtste wat je doen kunt.
en Aoife.. nú
en Aoife.. nú --> geen idee, stond er nog iets ouds?