Aoife Berserik schreef op donderdag 28 maart 2013, 18:03:

Een boek is goed als achtergrondinfo..of als je heel goed het dóen uit een boek kunt leren.. dat zal je zelf wel ervaren ..een leraar kan je onmiddellijke feedback geven of het even uit je handen nemen zodat jij zelf wat afstand kunt nemen..kijken, doen, enz krijgen dan nog meer kans.
mss - in jouw geval - zijn woorden naar jou toe ook belangrijk..bemoedigende mss
Myriam

Spirithorses schreef op donderdag 28 maart 2013, 19:47:


Dank je wel. Helder.

Spirithorses schreef op donderdag 28 maart 2013, 19:02:


Voor jou Pien is dat heerlijk omdat je heel goed weet waar je mee bezig bent.. ik meen bij Aoife (moet altijd heel goed kijken hoe je het schrijft :) en hoe je het uitspreekt gaan idee :) )
Soms is het zo dat je een paard hebt waarvan je (je =ik) denkt : dat is eigenlijk geen paard voor mij! Ik kán nog helemaal niks.. maar ja wegdoen is geen sprake van dus doorgaan is de enige optie :) ... en Aoife.. nú het plezier van met haar bezig zijn en inderdaad straks wat meér gaan vragen en met kleine stappen en de juiste leraar mofv..:) .. je gaat er gewoon (en soms niet zo gewoon) komen..en als je over een paard maanden kijkt zul je zien dat er al veel veranderd is..Soms heb je het idee dat je stilstaat en ineens denk .je.hé ik heb weer een sprong gemaakt! Als de leerling er klaar voor is verschijnt de leraar :)
en als je een paard hebt dat niet gefokt is voor de rodeo...dan is het een paard dat niet mag bokken :)
Myriam

Kan ik alleen maar onderschrijven, mijn instructeur was soms meer psycholoog dan paardrij-lesgever

Op een echt heel erg moment zei hij: jouw paard heeft geen probleem, het enige probleem is dat jij hem niet vertrouwd. En toen trok hij zo het hoofdstel af en moest ik op halster verder rijden. Paardlief was heel erg braaf de hele les... :)

Sommige paarden zijn 'fijngevoeliger' dan andere, en reageren heel sterk op de onrust van de ruiter. Mijn oudje heeft dat veel minder, maar daar zal z'n manegeverleden wel voor iets tussen zitten.

Met die instructrice zit het wel goed kleine meid die me een schop onder mijn achterste geeft indien nodig. Op de grond ben ik wel heel zeker (hoe krom is dat ). Mee op een buitenrit is misschien idd wel een goed idee ja, no niet aan gedacht, De laatste keer dat ik les had voor de emigratie ging het echt super met rijden en toen was ik wel zeker van mijn kunnen, het is wel erger geworden aangezien ik bijna niets met hem heb gedaan de afgelopen jaren in het Franse.
Hoe meer beweging hij kreeg en er met hem gedaan werd hoe braver hij is, logisch ook

Ik weet dat ik het probleem ben, hij reageert zo sterk op me. Ben ik rustig is hij het ook, gaat hij even klieren en ik schiet in paniek wordt het erger, zit ik niet lekker in mijn vel gaat hij lopen klieren waardoor ik weer gefrustreerd wordt etc.
Dus als ik me niet lekker voel laat ik hem lekker staan.
Ik vond ons als combinatie wel leuk altijd maar de laatste jaren ben ik gewoon gaan twijfelen en hij hoefde niets en werd gewoon verwend en dan krijg je dit.

Mijn naam spreek je heel gewoon uit als ive hahahah, logisch he

Spirithorses schreef op donderdag 28 maart 2013, 20:10:

[knip]

Maar onderbouw die gevoelens en meningen nou eens. En hoe het eruit ziet... soit.
De 20%-gewicht urban legend is me niet nieuw maar ik heb er nooit een solide onderbouwing voor gelezen.

Ik moet het wel met je eens zijn dat de activiteiten er ook toe doen. Hoe zwaar in verhouding tot hoe lang wat doen. Met snelheden, versnellingen en piekwaarden in belasting kom je denk ik in een veel rationeler gebied. Maar op een ezeltje kun je ook de hele dag fijn uit rijden, niet zo snel, niet zo flitsend misschien maar ook dat is allemaal maar kwestie van wat je fijn vindt.