Ik heb sinds 2 maanden een 4,5 jarige shetlanderruin Jarél. Hij stond bij zijn vorige eigenaren altijd op zachte ondergrond (stal, bak, weide). Hij staat sinds 2 maanden bij mij in een verharde paddock (tegels), met een gedeelte zand en een schuilstal.
Hij had altijd te lange hoeven, maar zijn hoeven zagen er wel mooi uit. Ze zijn zwart en oersterk, de hoefwand loopt mooi in een rechte lijn en ziet er goed uit.
Nu heb ik zijn hoeven maar laten afslijten, ben er niet zelf nog aan aan het vijlen geweest en nu komt hij dus vanzelf een stuk lager op zijn verzenen te staan. De straal, die altijd heel dik en groot was, kwam teveel op de grond en daar kreeg hij last van. Ik heb steeds een klein stukje van de straal af gehaald, zodat die de grond niet meer zo raakte, maar zijn hoeven sleten steeds verder, dus heb al een paar keer een klein stukje van de straal moeten halen. Dit was alleen aan de voorhoeven, achterhoeven heeft hij niet zulke enorme dikke stralen. Ja ik weet het, niet in de straal snijden, maar dat kon even niet anders, anders kon hij er niet meer op lopen en staan.
Nu heeft hij sinds vandaag ineens last van een achterhoef, de straal komt niet in de verdrukking, die komt er niet bovenuit, maar de verzenen zijn wel heel laag geworden achter, veel meer dan voor.
Als hij op de paddock loopt, wat mooi strak betegelt is, gaat het prima, dan loopt hij redelijk gewoon, wel een beetje voorzichtig, maar niet echt een probleem. Maar als ik op straat kom, en de straatstenen liggen wat ongelijk, of er liggen wat steentjes op de weg, dan wil hij gelijk niet meer verder en tilt die achterhoef op en wil hem liever niet neerzetten.
Ik zie verder niets aan de hoef. Zijn hoeven voelen ook niet warm.
Ik zat even te denken aan een hoefzweer? Ik heb hier geen ervaring mee. Weet iemand wat ik hiermee moet?
Hij staat dag en nacht in een verharde paddock, blijft zelf ook op het verharde komen. Als hij er echt last van heeft, dan zou hij toch wel op het zand blijven staan? Of moet ik de paddock afzetten, zodat hij niet meer op het verharde kan komen?
Wie kan mij adviseren?
Groetjes Tali

Kijk Jestica, dat vind ik nou leuk, meedoen met de kringloop van moeder natuur, gewoon zelf zaad oogsten en zaaien, geweldig dat er nog mensen zijn die dat doen

Geweldig Maartjen!! Prachtige uitvinding heb je gemaakt, misschien moet je hem op de markt brengen

Probeer eens een paar goeie foto's van de hoeven (voor, zij en onder) te plaatsen.
Het is onmogelijk zinnige raad te geven alleen voortgaand op een beschrijving, zelfs met foto's is het nog erg delicaat.

Koen

Ok, ik zal morgen, met daglicht wat foto's maken.
Groetjes Tali

Ok, ik zal morgen, met daglicht wat foto's maken.
Groetjes Tali

Marijke schreef op zondag 17 maart 2013, 11:10:


Compost is niet perse ook meststof. Dus wat voor compost wil je gaan gebruiken?
Groen compost is "slechts" een bodem verbeteraar.


Dat moet je laten afhangen van jou bodem samenstelling, heb je een grond ontleding laten doen?
Klei mineralen hebben op een humus rijke grond niet veel zin en op natte gronden eigenlijk ook niet zo, als het weiland moet zijn.
Op zand gronden zie ik het nut er wel van. Klei mineralen zijn niets meer als kleine deeltjes KLEI
Klei mineralen binden zich aan de weinige humus en zorgen zo voor minder uitspoeling. Klei mineralen houden ook het vocht beter vast

Daar voor kan je het beste bij een Loonwerker terecht, als het om grotere stukken gaat. Met de hand is het klei-zwaar werk
Voor kleine stukken (200m²) kan je terecht bij de "Boerebond" of misschien zelf groot Tuin-centrum

IK composteer de mest van de paarden en laat dat eens per jaar over de verschillende weiden spreiden. Zo heb ik; en (een beetje)meststof en bodem verbeteraar.

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces

misschin een idee om tijdens buitenlopen hoefschoenen achter aan te doen.
Dan zal hij beter over de steentjes kunnen lopen.

Ben je niet gewoon een beetje té enthousiast bezig?
De overgang naar een verhardde paddock is al een hele grote stap, van hoeven die niet slijten, naar hoeven die de hele dag door slijten?
En dan ook nog eens de weg op om extra kilometers te maken?
De meesten hebben toch wel een half jaar tot een jaar nodig om aan te passen op een nieuwe ondergrond.
Ik zou hem toch nog eens een tijdje "stil" zetten (wel op de paddock laten)en Koen eens laten komen.
Of anders inderdaad hoefschoentjes tijdens de wandelingen, voor de tijd dat de aanpassing nodig heeft.
Groetjes Marlies

Hij staat ook al stil, ik ga alleen naar de bak bij de buurvrouw met hem, dat is 90% over de berm, maar helaas een heel klein stukje over een verhard pad met steentjes.
Ik heb foto's gemaakt, die staan op http://www.mijnalbum.nl/Album=6GTUWAZB

Ik hoop dat jullie het zo kunnen zien, ik ben niet zo heel handig met foto's ergens op zetten :)
Ik heb hem tijdens het wandelen ook steeds zoveel mogelijk over de berm laten lopen, omdat het anders inderdaad wel heel veel op verharding is ineens. Verder geef ik beweging in de bak, in het zand heeft hij nergens last van.
Ik heb foto's van linkerachterhoef, dat is de hoef waar hij nu niet op wil staan als er steentjes liggen, in de paddock loopt hij er wel goed op. Linker voorhoef had hij last van de straal die te ver uitstak en in de verdrukking kwam, dat is gelukt om die een klein stukje bij te snijden zodat hij de grond niet meer zo veel raakt, daar loopt hij wel weer goed mee.
Ik kijk wel even of ik wat rubber matten kan lenen van iemand, dan kan ik het verharde deel van de paddock wat kleiner maken, dat scheelt denk ik ook wel wat.
Alvast bedankt voor de moeite :)
Groetjes Tali

Talitha schreef op zondag 17 maart 2013, 16:39:

Doet me denken aan zo'n Arabische prins op een springpaard bij de olympische spelen ooit denk ik. Ik zag die man met z'n paard de ring in rijden met een enorme hoeveelheid ijzerwerk rond en in de mond van het paard. Hefbomen van hier tot Tokyo... en die man miste meteen de 2e hindernis en kon vertrekken. Hij kreeg z'n paard niet meer naar of over het hindernis gestuurd. Je kan er nog zo veel ijzerwerk in hangen, controle heb je niet.
Toen we nog in Belgie woonden was de reactie "als ie gaat dan gaat ie" de meest positieve die ik ooit kreeg. Al die mensen die beweren dat je een bit nodig hebt om een paard te houden hebben overigens wel van die verhalen dat hun paard niet meer te houden was, mét bit. Ik heb zelf nooit dat soort verhalen, zonder bit....
Ik men hier in de Eifel niet meer maar rij wel onder het zadel zonder bit. We hebben niet eens bitten in huis Ik zie mensen hier ernaar kijken, maar niemand zegt iets. Onlangs zag ik een dorpsgenote met een helemaal nieuw bitloos hoofdstel op haar ijslander voorbij komen. Tot dan toe reed ze altijd met bit. Ik werd daar wel vrolijk van