Myriam schreef op donderdag 7 maart 2013, 14:53:


Hier hebben ze een grote wei die in de winter open is, en twee kleinere weitjes die gespaard worden voor het weideseizoen. De grote wei wordt in de winter wel grotendeels stukgelopen, maar vorig jaar herstelde het gras zich toch weer redelijk en dus vind ik het fijn om ze in de winter wat meer bewegingsruimte te geven. Mijn 2 pony's worden snel te dik, dus de winter is bijna de enige periode waarin ze een hele wei kunnen benutten zonder zich te overeten. We hebben wel een track, maar in de winter is daarvan alleen het verharde deel begaanbaar, de rest staat dan vrijwel blank...

Dit is het eerste jaar dat ze maar met z'n tweetjes zullen staan in het groeiseizoen, dus ben ik eerder bang voor een teveel aan gras straks dan voor een tekort. Een deel wat laten stuklopen kan dus geen kwaad

Gadverdamme nu heeft Daim een peesblessure LINKS!!!!! Ik baal zo erg, hij is al 2 jaar herstellende van peesblessure rechts, gaat hartstikke goed, hij is altijd lekker buiten, kan op gras, zand en beton, is blij en speels en fit, IK tob al 7 maanden met mijn rug, kan nu eindelijk weer beetje rijden, stappen, klein drafje en piepklein galopje, nu is mn rug weer helemaal kut en is zijn linkerpees hartstikke dik!
Zo kut, hij is er het paard niet naar om WEER maanden te stappen.....zo zielig.
Gadver ik baal zo...
Sorry hoor, ff klagen......

Suzanne Graauw schreef op donderdag 7 maart 2013, 17:53:


He he he, wat naar dit....
Ik snap dat je baalt, jewas zooo blij dat je weer rustigaan met hem aan de slag kon.
Wat is de oorzaak? Staat hij in mul zand, doet hij idioot of hoe kan dit toch steeds gebeuren?

Is die pees inene zomaar zo hartstikke dik? Wat is er gebeurd dan??? Pees is toch meestal een opeenstapeling van chronische overbelasting óf te snel revalideren willen? Is-ie kreupel?

Zoals jullie weten had hij cushing syndroom, ondanks zijn pas 7 jaartjes, en een chronische leverontsteking incl. blijvende leverschade en weefselveranderingen.

Het leek even wat beter te gaan met medicatie, maar zijn hoofd leek wel boller te worden en je zag steeds vaker het wit van zijn ogen aan de bovenkant, wat zwelling in het hoofd deed vermoeden.
Net als het soms wat onberekenbare gedrag.

Vorige week kreeg hij wondjes aan de boven/binnenkant van de achterbeentjes, die snel ernstiger van aard werden. Daarnaast liep hij slechter.
Hij bleek bevangen aan de achtervoetjes, dusdanig dat er al een brede witte lijn was ontstaan en openingen ontstonden tussen witte lijn en hoefwand.
Cushing was duidelijk niet meer onder controle.

Omdat er geen enkel vooruitzicht op verbetering was (integendeel) heb ik hem verder leiden bespaard. Toch nog.

Je hebt je best voor hem gedaan.
Helaas kon je hem niet verder helpen. Goed dat je hem verder lijden hebt bespaard.
Sterkte met het verlies...
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Ik leef met Daim mee. Loop zelf met 2 'rotte' achillispezen dus ik weet hoe het is om niet lekker vooruit te kunnen sprinten.
Sterkte met je rug en met je paard.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Preston schreef op donderdag 7 maart 2013, 15:23:


Wij hebben het alleen maar een keer aangepast bij Cheyenne. Misschien was dit voor haar al voldoende om zich van schrik niet te overeten dit jaar

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.