Sandra van Bommel schreef op woensdag 9 januari 2013, 6:50:


paracetamol kan je aardig lang slikken zonder er last van te krijgen.


helaas wel, ik kan alleen maar afgaan op wat je schrijft maar tussen de regels door is je boodschap wel duidelijk.


toch ook pech. Veel paarden met problemen kunnen nog jaren prettig leven (net als mensen trouwens) De pech is dat bij jouw paarden de gezondheidsprobemen te ernstig zijn. Ik voel met je mee hoor, dit is een zeer moeilijke periode lijkt me. Maar je doet niks fout hoor.

bedankt voor je morele steun, letje.
Ik wacht voor nu even af hoe het straks gaat en hoe ze zich gedragen. Vandaag hebben ze de laatste portie pijnstilling gehad. Ze zien er momenteel goed uit en zijn redelijk fit.
Het moeilijkste punt is mijn eigen bezorgdheid niet op hen overdragen. Als je gaat navelstaren, ga je altijd wel van alles zien.

Het wordt dus een kwestie van zelf nuchter blijven, misschien proberen iets leuks met ze te doen met clicker en erop vertrouwen dat ze het zelf wel aangeven.
In noodgevallen zou ik paracetamol kunnen geven, als dat idd niet schadelijk is.
En wellicht een nuchter persoon achter de hand, die neutraal genoeg de mening kan geven.

joop schreef op woensdag 9 januari 2013, 11:27:



Joop heeft hier gelijk. Pech is ook een groot deel van het leven, kan je niks aan doen, er is niet altijd een schuldige.

Ik kan je geen advies geven, wil je alleen graag sterkte wensen, wat een ontzettende rot situatie

Sandra van Bommel schreef op woensdag 9 januari 2013, 11:32:


soms is het prettig om gewoon even te besluiten niks te doen. Elk besluit kan altijd herzien en je kan altijd weer een nieuw besluit nemen. Het is het wikken en wegen dat zo uitputtend werkt


het belangrijkste in dit geval is dat je indien nodig iets geeft wat werkt.


In dit soort gevallen zijn nuchter en neutraal we moeilijk te vinden. veel sterkte hoor!

Ik heb je verhaal redelijk gevolgd en naar mijn mening hebben de paarden
juist geluk gehad om bij jou terecht te zijn gekomen.
Ik kan me goed voorstellen dat het voor jou zwaar is allemaal, maar daarom natuurlijk niet fout.
Sterkte met je beslissing.

dank jullie voor de informatie en tips, inmiddels had ik de grasbrok van Hartog hier in de buurt gevonden en die gehaald. Hij reageert er in zoverre goed op dat hij wel weer erg energiek is en bokkend door de wei gaat, iets wat hij al erg lang niet meer gedaan heeft...
De nattigheid op zijn billen is verschillend, de ene keer wel de andere keer niet, nog steeds een raadsel dus.
En helaas, ondanks dat hij maar een beetje krijgt, net een halve kilo per dag, verdeeld over 's ochtends en 's avonds heeft hij nog steeds ontzettend jeuk.
Nu werkt het weer ook niet heel erg mee, ik zie nog van alles rondvliegen bij mij in de wei en dat is voor mijn haffie ook absoluut meewerkend aan z'n jeuk. Dus ik zit nu stiekem heel hard te bidden dat het even goed gaat vriezen, voor ons niet handig met water en dergelijke maar voor hem zo heerlijk welkom

joop schreef op woensdag 9 januari 2013, 11:07:

Je gelooft maar wat je wilt.
Glucose gaat direct het bloed van de poortader in en wordt dan via de lever het lichaam in gebracht.

Eén voorbeeld waarin dat genoemd wordt:

Quote
http://www.hsc.on.ca/moffatt/bio3a/digestive/digp8.htm

There are good reasons why all the blood is sent through the liver. First, the blood from the gut is often very high in certain nutrients, such as glucose, especially right after a meal. The high levels would be dangerous for other organs, such as the brain. The liver acts as a regulator, taking excess nutrients out of the blood after a meal. It stores these nutrients, and can add them to the blood at times when there is little coming in (i.e. between meals). Only after the liver has adjusted the nutrient levels is the blood returned to general circulation via the heart.

Einde quote

En zo kan je nog veel meer sites en ook wetenschappelijke artikelen vinden waar dat in bevestigd wordt.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Piet schreef op dinsdag 8 januari 2013, 17:51:


Inderdaad dat heb ik jaren geleden de eerste keer meegemaakt met mijn volbloedje Bo, hij begreep de oefening achterwaarts door 2 tonnetjes lopen niet. Wel als ik 'm er eerst voorwaarts doorheen liet lopen en dan paar pasjes achteruit. Maar voor de tonnetjes neerzetten en gelijk achterwaarts vragen ging er niet in. Dus gestopt nadat we er eerst nog 1x voorwaarts doorheen gegaan waren en paar pasjes achteruit. Het weekend gewoon lekker buitenritjes gemaakt. Maandag zette ik de tonnetjes neer, Bo ervoor gezet en in 1x liep hij er achterwaarts doorheen . Dat was voor mij ook 'n leerzame les en neem dat altijd mee in mijn hoofd.