(Petra)
"Hak hak weg onzin lariekoek, ik weet het beter". Dat is zo zonde!!

(Ilona)
Ja dat is wel eens zo ja. Maar als je nu het verhaal van Karen als voorbeeld
neemt he, en dan de verklaring van Frans erachter zet dan is het toch ook
wel weer logisch DAT er op ingegaan wordt?

Ik vind het juist leuk en ook goed dat er op zaken ingegaan wordt. Dat houdt
de discussies ook levendig en krijgen we ook een veel breder beeld van zaken
(meerdere invalshoeken).

(Ilona)
Ik kan me dus voorstellen dat wanneer er mensen zijn die dingen zeggen en
voorbeelden (in dit geval energie en trilling) noemen, dat zijn haren dan
rechtop gaan staan omdat hij weet dat het niet zo werkt... En dan ben ik het
dus wel weer met hem eens dat je dingen ook niet zo moet benoemen.
... ik ben benieuwd of mensen vinden dat dit ergens op slaat en dus ook
kunnen snappen dat iemand tegen bepaalde dingen in gaat, of dat ze het nog
steeds simpelweg 'niet iets anders toelaten' vinden.

Op mij komt het dikwijls over als "niet anders toelaten". Het is het
verschil tussen iets beweren (stellig zijn) als zijnde het IS (niet) zo en
het toelichten van en/of het vragen om toelichting. Door zijn manier van
schrijven lijkt hij geen ruimte te laten, in de trant van "dit is de
waarheid en niets anders dan de waarheid". Zo beleef ik het in ieder geval.

(Ilona)
Verder vind ik eigenlijk dat je iedereen vrij moet laten in hoe die zelf is.

Ben ik het mee eens. Wel is het volgens mij niet verkeerd dat een ander je
een keer een (goedbedoelde) spiegel voorhoudt.

(Ilona)
Misschien is de 'lijn' om aan te geven of iets TE ongenuanceerd gezegd wordt
het moment waarop iemand wel/ niet gekwetst wordt? Maar dat is ook een
lastige... de ene mens wordt al snel gekwetst en de andere kan niet gekwetst
worden door mensen waar hij niet van houdt.

We kunnen een ander niet kwetsen wanneer we niet weten wat zijn/haar
kwetsbare plekken zijn. We worden pas gekwetst wanneer we een kwetsbare plek
hebben die nu geraakt wordt. Eigenlijk mag je blij zijn dat je je gekwetst
voelt, want nu weet je dat je daar kwetsbaar bent en kun je er iets mee (je
bent er zelf verantwoordelijk voor). We zijn en blijven mensen, we kunnen
rekening met elkaar houden en in elkaar inleven, maar je kunt niet altijd
voorkomen dat de ander zich gekwetst zal voelen. En helemaal niet wanneer je
een groep mensen bereikt, zoals hier; de één is hier kwetsbaar, de ander
daar, dus daar is geen beginnen aan.
Nou, voorlopig wel weer genoeg diepgang.....!
groetjes, Pt

Hoi allemaal,

Door het politiepaarden gebeuren was ik helemaal vergeten het hierna volgende te vermelden; gewoon een aardigheidje over Isabella (ja alweer een, ik maak eigenlijk iedere dag wel wat lachwekkends mee, maar vermeld niet alles uiteraard). Maar dit is wel leuk voor iedereen die stroomdraad heeft.

Het viel me op dat Isabella altijd als ik de poort open naar "de buitenwereld" even snuffelt aan dat houdertje waar de poortgreep invalt (van de schrikdraad dus). Ik vroeg me altijd al af, zou ze nu ruiken of er stroom op staat of niet?

Sinds gisteren weet ik het zeker. Het antwoord is JA ze kan het ruiken (of beter ik denk voelen met de trilharen, hoewel ze echt snuift als ze het doet).

Ik had de stroom nl. afstaan, maar was wat lang bezig eer ik het halster en zo te pakken had. Toing hoor ik achter me en ik zie dat Isabella heel eigenwijs met haar bovenlip met de draad staat te spelen. En flink aan trekken hoor.
Ik dacht aha dat leer ik je direct even af, dus ik zet de stroom erop terwijl ze daar mee bezig was. Echter op het moment dat zij weer haar lip tuit om de draad te pakken trekt ze deze ook net zo snel weer terug, zonder een optater te krijgen. Ze snuift weer aan die poortgreephouder en keek mij zo eens aan van, ha had ik dat mooi op tijd opgemerkt. Ze ging met afbogen hoofd voor het hek staan, de draad niet rakend.

Ik zette de stroom weer af. Kennelijk merkte ze dat direct, want ze zette een stap naar voren en ging over de draad heen hangen en duwen, zo van schiet eens een beetje op ik wil eruit.

Dus let op met schrikdraden, we houden de paarden niet voor de gek door alleen een draadje te spannen. Ze weten dus heus wel of er wel of geen stroom op staat.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 maart 2004, 16:27:


of ze kan het horen?

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 11 maart 2004, 16:27:


Veel slechte draden of verbindingen tikken hoorbaar, dat verraadt aan een paard dat er stroom op staat.

Als de installatie in order is en niet tikt: Ik denk dat het OF voelen is met de trilharen, OF inderdaad ruiken is. Nu kan je stroom natuurlijk niet ruiken. Maar de spanning op een schrikinstallatie is heel hoog (enkele duizenden Volts) en je kan dus enige ionisatieverschijnselen verwachten. Ozon is iets dat makkelijk kan ontstaan; te zwak wellicht voor de neus van een mens, maar voor een paard vast wel detecteerbaar.

Paarden zijn gevoeliger voor stroom dan mensen. Er zijn nogal wat paarden die op bepaalde plekken aarzelen omdat er een ondergrondse stroomkabel loopt. Jack is daar bijvoorbeeld heel goed in. Als hij ergens "overheen springt" zonder dat er iets te zien is dan is er een grote kans dat er onder de grond een stroomkabel loopt.

Ook dit doet je afvragen of een electronische chip in een paard nou wel zo onschuldig is als velen denken...

Groeten,
Frans

Hoi

Ik ben er ook even ,als er navraag gedaan word over het engels raaigras dan kan dat vast bij Manege Lisiduna in Burgh Haamstede,waarschijnlijk is de info ook op te vragen bij Dierenartskombinatie Schouwen& Duiveland,alleen de toen behandelende DA Schipper is daar nu niet meer werkend,de info zal er vast nog wel zijn in de comp.Tel van deze Dierenkliniek is 0111- 412180,er is toen zelfs een rechtzaak tegen de boer geweest ie het had geperst voor paardenhooi,Groetjes Els

** Je kunt het zelf soms ook ruiken, dan komt er zo'n heel zwakke ozongeur
vanaf. Voor een gevoelige paardenneus waarschijnlijk een dikke ozonwalm
Bij sommige weersomstandigheden ruik je het zelf veel beter dan anders. Maar
ik weet niet meer welke, het was me wel eens opgevallen. Zal er toch eens op
gaan letten.

Maar je neemt ze dus echt niet in de maling! Ook bij een niet tikkende draad
weten ze precies of er stroom op staat.

Harriët*
die hopelijk dit weekend eindelijk een (tijdelijk golfplaten) dak op haar
stal krijgt, de rubber matten liggen er al!

Even een tussenstand…

Zoals ik vanmorgen al schreef is de informatie over Lolitrem B en de geschiedenis van Lisiduna in Burgh nu aan de juiste mensen doorgegeven en, het zal jullie misschien plezier doen om te weten dat men er serieus op ingegaan is. De baas van de ruiterij heeft inmiddels al kontakt gehad met de eigenaar van de Lisiduna manege, er is kontakt met de behandelende arts ( Parmentier in België) en er is kontakt gezocht met een van de universiteiten in België die nader onderzoek verricht hebben naar ‘gemanipuleerd hooi en biks..’ Bovendien laat men nu een analyse van het hooi uitvoeren.

Ik zal zeker horen hoe het afloopt en laat ’t jullie weten. Ook als de Lolitrem B schimmel niet de schuldige blijkt te zijn, wordt het gewaardeerd dat er ‘meegedacht’ is en dat er een idee ingebracht is waar men in eerste instantie niet zo snel aan denkt!

Namens de mannen en de vrouwen van de Amsterdamse ruiterij heel hartelijk bedankt!

Overigens: bij Lisiduna was het niet het hooi, maar een pak kuil dat de problemen veroorzaakte…

Groet, Marianne

Marianne schreef op donderdag, 11 maart 2004, 17:30:


Het is zo'n eng idee! Ik ben zo blij dat wij hier eigen hooi / kuil hebben maar we gaan evengoed vaak met de paarden weg en dan krijgen ze gewoon iets anders. 9 april weer strandweekend naar Lisiduna (is er iemand hier die ook gaat?). Besmettelijke ziektes en dit soort dingen maakt het allemaal een stuk minder aantrekkelijk.

Is er trouwens bekend hoeveel hooi/kuil al schadelijk is?

gr Ilona

E Hanse schreef op donderdag, 11 maart 2004, 17:11:


Hallo Els,

Fijn dat je even zelf op het forum verschijnt - moet je vaker doen! - zoals je in mijn eerdere berichtje al kunt lezen hebben ze de informatie serieus opgepakt en zijn ze er nu volop mee aan de gang.
Dus speciaal voor jou, dank namens de Amsterdamse politie!

Hartelijke groet, Marianne

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 11 maart 2004, 17:34:


Nee (althans niet bij mij), en ik denk dat dat ook niet van belang is.. soms kunnen we in dit leven niet veel anders doen dan een beetje vertrouwen hebben en niet overal 'beren' op de weg te zien. Wat wel belangrijk is, is dat als er iets aan de hand is, je de informatie die nu ook hier is uitgewisseld, onthoudt en aan de orde stelt!
Ik betrapte me er vanmorgen op dat ik bij het voeren van de paarden een klein wolkje stof uit het hooi zag komen.. ik dacht toen meteen 'oh jée...' - en dat is wat ik bedoel: eergisteren zou ik nog geen moment over dat idee hebben nagedacht en waarom moet ik dan nu wel in de stress schieten! Nee, we laten 't maar over aan een 'hogere macht' en als er iets op onze weg komt, gewoon hopen dat we ons verstand bij elkaar houden, informatie uitwisselen en op het juiste moment naar voren brengen!
Anders wordt het een onleefbare en akelige wereld.

Groetjes, Marianne