De uitvinder is dr. Murphy.
Met zo'n naam kan het toch niet anders dan fout gaan...?
_______
Herman
"Art in Nature ~ Nature is Art"

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 augustus 2012, 7:56:

't is ook in Zweden dat ze het beste met kippen clickeren.... Piet weet er alles van !

Myriam

Myriam schreef op woensdag 22 augustus 2012, 8:27:



Zo zie je maar weer. Het begint allemaal met een kip. Of was het nu het ei???

ok en we zullen doooooooooooorgaan
Kan ik mensen nog overhalen tot meedenken??

Het blijkt dus geen droesbacterie. Hälga's bloed is daarnaast nagekeken en daar is niets in te zien. Geen afwijkende waarden, geen ontstekingsprocessen.
Maar... wel 3 paarden met een bijgeluid bij de ademhaling.

Bij trulsa niet verrassend, want die hoor je ademhalen. Trulsa is mijn lilliputter shet. Ze heeft ook vaak wat doorzichtige snot en het lijkt ietwat op een chronische verkoudheid.
Allergie? Stof (zand in de schuilstal)?

Billy is een zomereczemer en dus allergisch, dus kan het vandaaruit worden verklaart...
Maar toch typisch.

Hälga hoest al vanaf het begin na inspanning. Ik heb dat destijds opgezocht en dat schijnt niet abnormaal te zijn, dus heb ik er mij niet erg druk over gemaakt.
Maar goed... ze hoest nu beduidend meer, heeft oedeem aan de onderkant van de hals en het gebied in keel en bijna van oor tot oor is gezwollen (oedeem) en vol met harde bulten en wat kale plekken.
Het schijnt dat oedeem, die nergens meer heen kan, dat soort bulten kan veroorzaken. Maar waar komt dat oedeem vandaan? (ze heeft er ook last van) Hartproblemen? Allergie? (vorig jaar was er niets aan de hand buiten die inspanningshoest)

Wie het weet, mag het zeggen.
Vanmiddag weer tel. overleg met de d.a., maar die tast ook een beetje in het duister.

contact zoeken met een specialist. Kan jij of de DA bellen met een specialist daar?

joop schreef op woensdag 22 augustus 2012, 9:25:


specialist waarin?
Kan mij de kliniek voorstellen, maar heb niet zo extreem veel vertrouwen in het jonge meiske wat de dichtsbijzijnde kliniek runt.
Ze heeft toch wel wat zaken achterwege gelaten, zoals meteen een kweek maken van de bacterie, toen l die pus uit het abces kwam.
De echo voor het openen van het abces deed ze naar aanleiding van mijn vraag. Op dat idee was ze zelf blijkbaar niet gekomen, maar het bleek wel nodig.
De knobbel in sils hals heeft ze niet opgemerkt, wat de d.a. hier dan weer erg jammer vond, want die had dan ook meteen met de echo bekeken kunnen worden
Dus tja... als je daar dan met een dergelijk verhaal heen moet...

Verder zou ik het echt niet weten. Kliniek ver weg? Geen idee hoe die zijn en waar je moet beginnen...

Suzanne Graauw schreef op maandag 20 augustus 2012, 12:39:


Wij hebben een heel magere Old English Mastiff, heuphoog (dus kleiner dan de jouwe) en die kerel weegt 'maar' 88,5 kilo

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 augustus 2012, 7:56:


Niet mee eens.
De leidende paarden in een kudde commanderen zeker ook wel de rest van de paarden rond. De ruin hier, neemt bijvoorbeeld altijd een merrie mee, overal waar hij naartoe gaat.
Als hij dorst heeft, moet die merrie mee naar de waterbak en als hij daarna links achter in de hoek wil gaan grazen, dan moet ze voor hem uit mee daarnaar toe lopen en in de buurt blijven grazen.
De merries doen dat soms onderling ook met elkaar. En met de veulens net zo.
Veulens zijn trouwens ook niet altijd even zachtzinnig met hun moeder hoor. Als de melk niet snel genoeg schiet en ze worden chagrijnig, durven ze venijnig tegen hun moeders benen aan meppen. En dan krijgen ze uiteraard ma haar tanden in hun kont om hen tot wat geduld aan te manen. De moeders zijn meestal nog wel redelijk vergevingsgezind naar hun eigen kroost, maar als ze babysitter van dienst zijn over een ander veulen (ze wisselen dat af), wordt er ook serieus wat rond gecommandeerd. En dat is zelden dat de veulens weg of aan de kant zouden moeten. Eerder andersom, dat ze in de buurt moeten blijven zodat 'tante' de boel in de gaten kan blijven houden.

juist

Ans Jondral schreef op woensdag 22 augustus 2012, 10:25:

De dominantste (maar onzekerste) hier neemt ook altijd een ander mee als hij iets wil. Hij duwt 'm er gewoon naar toe. Hup, we gaan. En jij eerst, want ik vind het eigenlijk een beetje te eng

Dat soort dingen kun je niet vergelijken met hetgeen wat wij het paard willen leren en vanuit het paard gezien totaal geen functie heeft. Rondjes lopen aan de longe? Allerlei rechtrichtoefeningen aan de hand? Erop zitten? Kunstjes leren? Allerlei gymnastische of voorbereidende oefeningen? Leeg mennen? Lange teugel? etc... ik heb nog nooit een paard mogen aanschouwen wat op dergelijke manier aan soortgenoot systematisch probeert te trainen

En dan ga ik voorbij aan het feit dat de meeste ongewenste gedragingen van het paard een rechtstreeks gevolg van ons eigen geklungel is.
Alleen onderkennen we dat niet zo graag.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 augustus 2012, 12:00:


Dat ben ik weer niet met je eens.
Ik zie wel degelijk de paarden elkaar 'trainen' om bepaald gedrag gedaan te krijgen. Die ruin die zich steeds laat vergezellen door een merrie was daar een voorbeeld van. En wanneer die zich verveelt kan die daar heel fanatiek in worden en de andere paarden echt beginnen afmatten. Maar kijk ook maar eens naar spelende paarden en hoe die elkaar manipuleren om dingen gedaan te krijgen etc...
Ze gaan elkaar misschien niet 'trainen' in de specifieke vormen die jij hierboven schreef. Maar ik denk dat jij de mate van complexe interacties in een kudde wel onderschat.
En veel van de dingen die jij opsomt verschillen in de basis niet extreem veel van 'natuurlijk' gedrag. Wijken voor druk bijvoorbeeld in al zijn vormen, of het verplaatsen van een ledemaat bij aanraking enz...
Ik merk dat bij de veulens ook. Je hoeft die echt niet veel wijs te maken en de meeste basis-dingen die je van hen vraagt zoals voetjes geven, aan de hand mee lopen, opzij gaan als ze in de weg staan, aangeraakt worden etc... Daar zijn ze heel snel mee weg.
Aquilo had bijvoorbeeld binnen de 5 minuten door wat de bedoeling was bij het "aan de koord mee lopen". Links, rechts, halthouden, weer voorruit etc...Heel natuurlijk voor hem blijkbaar? En Soba gaf alle 4 haar voetjes vanaf dag 1. Gewoon beentje aanraken en dan kreeg je het cadeau. Voor haar een spelletje waarschijnlijk, maar ondertussen ben je wel aan het 'trainen'.
En al de rest is toch eigenlijk alleen maar een variatie op één thema?

Ik zat me trouwens laatst nog te bedenken dat positieve bekrachtiging bij een veulen helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Ze drinken melk (waar je als mens niet in kan voorzien ) en ze nemen nog niet echt ander voer aan, aanraking is wel leuk maar niet in die mate dat ze hun grenzen ervoor gaan verleggen. En ook alleen maar als ze eraan gewend zijn. Mama is wel 'heilig', dus dat kan je gebruiken. Maar dan is het geen positieve bekrachtiging meer, maar negatieve.
Je hebt als mens simpelweg geen enkele manier om zo'n veulen 'positief te belonen'.
Ik denk dat daar al een groot deel van de verklaring zit.

+ Dat de meeste mensen toch als doel hebben hun paarden te gaan rijden of in te gaan spannen. En dan wordt het helemaal omslachtig.
Ik heb er al wel eens demo's van gezien hoor, waarin men het rijden mbv positieve bekrachtiging wilde promoten. Maar dat was verre van overtuigend. Het gaat traag, zowel in de beweging als in het trainen zelf. En het is enorm omslachtig.
Terwijl 90% van de dingen die je mogelijk van een paard kan verlangen op basis van wijken voor druk bijna meteen begrepen worden.
(En dan heb ik het dus niet over het verschil tussen NH, Parelli etc. en rollkürtoestanden. Maar puur om wat oa. Piet bedoelt.)

Ans Jondral schreef op woensdag 22 augustus 2012, 12:41:


ja, makkelijk zat, en als ze het niet begrijpen voeren we de druk gewoon op en als ze dan na een paar harde klappen nog niet meewerken gaan ze via via naar de slager. Echt een systeem om te promoten
Hoeveel zg onhandelbare paarden komen er zo in het putje terecht? ontelbaar, of ze hebben geluk en komen bv hier, en met een beetje positief belonen blijken het gewoon lieverds, net als de anderen die eerder wijken voor druk.

joop schreef op woensdag 22 augustus 2012, 13:10:


Overdrijven is ook een vak... Net zoals veralgemenen...
Slaan heeft trouwens helemaal niets te maken met wijken voor druk.
De vraag was waarom positieve bekrachtiging zo moeilijk aansluiting vindt bij het mainstream-ruiter-publiek.
Ik noem hier enkele redenen. Daar heeft verder geen waarde-oordeel mee te maken.

(En please zoek een psychiater ofzo want als ik berichten van jou lees, vermoed ik altijd dat je onmogelijk gelukkig kan zijn.)

Ans Jondral schreef op woensdag 22 augustus 2012, 13:21:


O?


ja, jij beweert dat het beter werkt, 90% wordt meteen begrepen. Gewoon onzin! Paarden zijn wel slim genoeg zo snel mogelijk uit te vinden wat iemand van ze wil, anders komen ze namelijk niet van de druk af.


zal jou een worst wezen