Spirit schreef op maandag, 11 april 2005, 0:05:
> De loodlijn interesseert me niet veel, maar interessanter vind
> ik het te weten hoe hij zijn hoofd en hals draagt.
kaaaaaaaa...níp
> En de regelmatigheid van dragen voor mij daaraan toegevoegd,
> want dat laat mij zien hoe het met zijn hoeven gaat.
>
> Groet, Pien
Dus: hoé hoe?
Vandaag weer de 18 km's gedraafd en hij houdt zijn hals/hoofd in dezelfde houding op dezelfde soort ondergrond. Hoe korter hij loopt hoe, logischerwijze, korter/hoger de hals, hoe verder hij uitstrekt hoe lager/langer de hals.
Overigens speelt de richting van hárde wind ook een kleine rol; pal van achte of pal van voren geeft een íets kortere of langere draf met bijbehorende hoofd/hals-houding.
T.o.v. de loodlijn vanuit de keel is de hoek van het hoofd en die van het hals aardig overeenkomstig. Ik kan de loodlijn en de hartlijnen uiteraard niet intekenen en opmeten, maar doordat ik er telkens 1½ uur naast zit en hij supersoepel dóórdraaft heb ik alle gelegenheid er aandachtig naar te kijken.
T.o.v. de lengteas is hij zo recht als een lineaal: niet alleen houdt hij hoofd, hals en lichaam exáct in de looprichting, zijn hoefafdrukken staan ook achter/op/over elkaar in diezelfde lijn.
Achter loopt hij héél licht met X-voetjes en voor zwaait hij bij het bovenop een heuveltop van vlak naar afdalen overschakelen soms héél lichtjes naar buiten uit. Dit beiden zie je echter alleen als je er zo lang naast zit en er op let. Ik heb er tenslotte al dozíjnen uren naast gezeten dus kan hem zo'n beetje uit mijn hoofd uittekenen
Strekken doet hij eigenlijk op élke ondergrond, zelfs door struikgewas met rotsblokken en ook hellingen zondert hij niet uit, maar, wederom logischerwijs, het meest frequent op de lekkerste ondergrond.
Omhóóg doet hij zijn hals alleen als er iets meer dan gemiddelde attentie vraagt en dat komt weinig voor.
Warboel
