Druppel Eddy schreef op zaterdag, 9 april 2005, 16:49:


Goed gedaan! Ik ben heel blij dat je deze weg hebt gevonden. Blijkbaar past het helemaal bij je en hebben de paarden weer een goed persoon gewonnen. Super!

Nel Gommans schreef op zaterdag, 9 april 2005, 21:09:


Moet zolang wachten omdat ik pas in Juni naar Spanje kan vertrekken (werk en vakantie weet je) en ook vervoer regelen voor zo'n lange trip is niet eenvoudig. Heb zelf geen truck !!

Het kontakt met NH is toevallig gebeurt een eigenaar in de buurt die met zijn arabier aan het(grond) werken was in de paddock ,aangezien ik zo'n manier van trainen niet gewoon was om te zien ben ik blijven kijken en uitleg gevraagd zodoende internet en deze site.

Esther schreef op zaterdag, 9 april 2005, 21:36:


In Belgie heeft men een uitdrukking "chapeau" wat niet meer of minder wil zeggen als "schitterend " ik bewonder je moed en doorzettingsvermogen.

Esther schreef op zaterdag, 9 april 2005, 21:36:


Dag Esther.

Hoe heet jouw paard?
Ik had op tv al een keertje gezien dat er blindegeleidepaarden worden opgeleid, wat ik gezien heb was een minishetlander die ook in de auto meekon en gewoon in huis kon lopen.
Hoe is dat bij jouw? Heb je hem zelf opgeleid?

Groetjes van Nel.

Nel Gommans schreef op zondag, 10 april 2005, 21:49:


Mijn paard heet Falka, en ze is niet opgeleid in de zin van geleideponnie. Ze doet het uit zich zelf, ze let op me zeg maar. En ze doet bij mij nooit echt gekke dingen. Als we wandelen en er is ergens iets in de weg, dan leid zij mer er gewoon omheen. Als we spelen samen maakt ze ook nooit gebruik van mijn handicap. Ze let echt op me. Behalve als er een mand appels langs de weg staat, dan duikt ze er snel even in -:)Bij andere mensen probeert zo graag wel eens wat uit. Dan is ze echt "anders".

Groeten Esther

Malenka schreef op zaterdag, 9 april 2005, 22:44:


Jemig zeg echt super.
Dat je dat ook durfd bij zo'n paard!

Sinds ik met nh in aanraking ben gekomen zijn mijn ogen ook geopend. Zo verwonderlijk dat je soms dingen doet als normal die eigenlijk helemaal niet logisch zijn met betrekking tot het omgaan met een paard. Met nh is alles veel logischer, ik voel me er ook helemaal in thuis en ik vind het zo jammer dat ik het niet eerder heb ontdekt. Beter laat dan nooit.

Soms is het alleen wel een lange en moeilijke weg, maar alles wat je van ver haalt is lekker zeggen ze altijd he!!
Heb je je al gericht op 1 bepaalde methode?

spinnetje schreef op maandag, 11 april 2005, 16:47:


Hoy , eerst effe uitleggen waarom een antwoord van mijn kant alleen maar in het week end komt ? Heb een speciaal uurrooster op het werk ,enkel week ends heb ik toegang tot internet zodoende alleen mails beantwoorden in het week end .
En nee ik heb me niet toegelegd op één bepaalde methode maar ben wel bezig met een studie te maken en enkele methodes te vergelijken alhoewel vele lijnen samenlopen zijn er soms ook grote verschillen .
Mijn doel is slechts meer over de dieren te weet te komen waardat ik al zoveel jaren mee werk. En tja waarom met een manegepaardje (heb mijn hengst moeten laten inslapen op 28 jaar en had effe niet meer de moed om nog zo'n commiment aan te gaan) ik zou vragen waarom niet ? deze dieren reageren net als andere paarden, sommige zijn een beetje sluwer omdat ze reeds zoveel hebben meeegemaakt maar de Basics zijn dezelfde en als je dan met zo'n paard reeds resultaat haalt !!!! Wat me wel opvalt in alle boeken die ik tot nu toe heb gelezen (en geloof me ik heb er een paar verslonden) de info die je krijgt wordt mondjesmaat uitgedeelt en dan nog niet compleet. Ik kan het vergelijken met de eerste maal dat ik voor mijn karateschool naar Okinawa moest.Ipv. met een hoop bagage aan kennis terug te komen kwam ik erg teleurgesteld en enkele duizenden € armer terug . Helaas is de commercie ook in NH. erg ver doorgedrongen en heb ik reeds prijstabellen gekregen waar het mij duizelde . Mogen dan alleen mensen met een dikke portemonnee hun paard leren begrijpen ? Nu ik weet dat niet iedereen over dezelfde kam mag geschoren worden maar soms loopt het echt de spuigaten uit . Bovendien kreeg ik dan nog éénmaal de reactie als mijn paard echt iets voor mij betekende ik er die som(xxxxx €) wel voor moest over hebben euh..........wablief ??????? Enfin wie zoekt die vindt hé en ik viondt de materie te interresant om op te geven vooral nu ik eindelijk zelf de plaats en tijd heb om terug een paard te zetten. Tot Mails.

Druppel Eddy schreef op zondag, 17 april 2005, 16:38:


Hallo Eddy,

Mijn ervaring is eigenlijk; hoe meer ik met NH bezig ben des te minder kost het. Je hebt nl. zo min mogelijk tierelantijnen op en rondom het paard 'nodig'. Eigenlijk heb je bijna niets nodig. Zo min mogelijk toevoegingen en je bent zo natuurlijk mogelijk bezig. Dat hoef je dus allemaal niet aan te schaffen en te onderhouden. En wat betreft kennis vergaren; internet is de meest uitgebreide bibliotheek die er is en ervaringen worden ook via internet makkelijk gedeeld.

Ineke

Ineke Klootwijk schreef op zondag, 17 april 2005, 19:59:


Hallo

Sommige dingen lijken en zijn inderdaad ontzettend duur in aanschaf. Ik heb mezelf gericht op de parelli methode. Deze is niet goedkoop in aanschaf en dit weerhield mij in het begin erg.
Na goed rond gekeken te hebben heb ik via via aan goedkope levels kunnen komen.

En wat Ineke zegt klopt inderdaad. Je houdt je natural bezig dus je hebt weinig nodig. Vroeger kocht ik zoveel mogelijk halsters, dekens, beschermers en andere tirelantijn. Nu koop ik niets meer van dat.

Het is in het begin natuurlijk nog wel een aanschaf, maar je verdiend het dubbel en dwars terug.

Hoi, ik ben Dorine
Wat ik hier lees, is denk ik wat ik zoek.
Wij hebben sinds 1 week een lieve Cpony " Lady" van 13 jaar.
Wij hebben haar gekocht voor onze dochter van bijna 7jaar
die reeds een jaar priveles volgt. Ik dacht dat ik iets van pony's afwist en maakte me geen zorgen of dat ik het allemaal wel zou aankunnen.

Iedereen had me gewaarschuwd, dat het te snel was om onze dochter een pony te kopen. Dit wou ik niet geloven dus nu staat ons Lady hier bij ons
thuis in de wei. Daar waar ze van komt was het heel rustig en wij wonen
spijtig genoeg aan een drukke verkeersbaan. Ik weet dat ze hierdoor onrustig
is en nog veel moet wennen. Ik wil haar alle tijd geven die ze nodig heeft
maar ondertussen is mijn vertrouwen weg. Als ik op de wei kom,loopt ze naar
ons en draaien haar oren steeds naar achter toe en haar blik in de ogen
vertrouw ik ook niet . Vandaar dat ik nu heel veel schrik heb om nog in de
wei te komen.

Onze buurjongen was aan het stappen naast de pony die opgezadeld was en
ze schrok van iets en rukt zich los en gooit haar achterhand de lucht in en vlucht weg naar de stal. Dit was precies zoals in een rodeo vandaar dat ik
nu denk telkens ik bij haar kom dat ze haar zal draaien en slaan.
De vorige eigenaar kan dit niet geloven.. hoe krijg ik mijn vertrouwen
terug dat ik de schrik niet uitstraal ??

Ik hoop op een paar opkrikkende tips en weetjes

groetjes dorine

De Rudder Dorine schreef op dinsdag, 19 april 2005, 15:51:


Hai Dorine,
ik maak uit je verhaal op, dat Lady alleen staat, klopt dat?
Dat kan heel angstig zijn voor een paard, en ze is pas een week bij jullie. Een beetje te vroeg misschien om al met zadels aan te komen, eerst maar eens vriendjes worden, en haar vertrouwen winnen. Lekker met haar spelen, zonder iets te verwachten.
Als ze inderdaad alleen staat, is het aan te raden er een ander paardje bij te zetten.
Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 19 april 2005, 16:11:


Het is natuurlijk een enorm vreemde omgeving, alles is anders.Wat
Isabel zegt klopt helemaal; een beest erbij, een pony of schaap zorgt dat ze "aanspaak" heeft. Wandelen met het dier, spelen. Alleen hoe speel je met een pony? Ik heb geen idee in hoeverre de mama zich ermee wil bemoeien, maar met een kind van 7 jaar zal dat toch zeer zeker moeten. Het is geen fiets die je gekocht hebt en in de schuur zet totdat je hem weer nodig hebt.
Goed idee om een band met het dier te krijgen is dmv. grondwerk.
Ik kan je het boek van Inge Teblick "Grondwerk, van spelen tot gymnastiseren" aanraden. even "googlen"
Om te beginnen zou ik de wei ingaan zonder iets te willen. Desnoods neem je het boek mee. :) Geen druk zetten op het paardje en eigenlijk doen of je haar niet ziet. Je zal zien dat ze op den duur zelf wel contact zoekt. Het ponnieke is op een mooie leeftijd, kan wat ze moet kunnen denk ik, dus het is alleen een kwestie van vertrouwen. Maar het mooie is dat het wederzijds is, dus, rustig aan! Jouw dochter is nog jong genoeg. Tijd genoeg om met zijn allen aan elkaar te wennen en geen macho buurjongetjes met jullie pony meer laten bemoeien. Of dat zo is weet ik niet, maar vaak zijn buurjongetjes zo :)
Piet