Karen Koomans schreef op Thu, 11 Mar 2004 00:22:46:

Hoi Karen,
Ik ben het volkomen met je eens wat je verhaal betreft over energie en trillingen. Het is een onderwerp waar ik me de laatste tijd ook erg mee bezig hou.
Ook de laatste 10 regels van jou, hierboven beschreven voel ik precies zo. Het volgende bericht (dus wat hierna komt)heb ik aan Frans geschreven, ook eigenlijk omdat ik te koppig ben om helemaal niet te reageren, maar ik vind wel dat er heel snel gebaggatelliseerd wordt, terwijl dit een discussieforum is waar iedereen zijn zegje wil en kan doen om eventueel anderen er ook mee van dienst te kunnen zijn.
Begrijp me goed, dit is niet de bedoeling om over Frans te roddelen maar ik vind dat hij wel erg vaak en snel andermans mening afkraakt mede doordat een artikel dan naar mijn mening niet goed gelezen wordt. En dat is jammer.
Groetjes Henny

Hoi,


(Frans reageerde:)
worden van de grond door o.a. zure regen. Wat echter volkomen normaal en
natuurlijk is, is dat de zuurgraad van verschillende grondsoorten nogal
uiteen loopt. Zo is veengrond van zichzelf vreselijk zuur, en dat is altijd
al geweest. Alle diersoorten zijn echter geevolueerd op een aarde waarbij
variatie in de zuurgraad normaal is en bezitten dan ook een ruime
tolerantie. <

---
Volgens mij weet Henny wel dat het natuurlijk is dat de ene grondsoort
zuurder is dan andere. Ze schreef niet voor niets "wij zitten hier op
veengrond".
Feit is dat o.a. door overbemesting en intensief gebruik van de weidegronden
in Nederland, die gemiddelde zuurgraad van de grond veranderd is. Veengrond
is van nature al zuur, maar door toedoen van mensen nu gemiddeld nog veel
zuurder.

[henny: ]> > die voor onze paarden nou net niet moeten, zorgen voor een

[frans] > Dat is appels met peren vergelijken. Dat de GROND zuur is wil nog
niet zeggen dat het gras zuur is. Dat lijkt mij erg onwaarschijnlijk. Zelfs
al zou het gras zuur zijn, dan heeft dat nog niets te maken met het verzuren
van het dier dat het gras opeet. Citroenen, sinaasappelen, tomaten zijn
allen vreselijk zuur, maar toch verzuur je niet als je dat opeet. Nogmaals,
ons lichaam (en ook dat van paarden) is er prima op ingesteld om zure dingen
te consumeren.

---
Henny schrijft dat een verstoorde stofwisseling leidt tot verzuring van het
paard. En dat klopt helemaal.
---

{henny} > > en ziektes. De darmen van een paard zorgen voor 90% voor de

{frans} > Wat ik geleerd heb is dat de lever en de nieren zorgen voor de
verwerking van verkeerde stoffen. Dat de darmen dat voor 90% zouden doen is
voor mij een geheel nieuw stuk informatie.

---
In exacte percentages weet ik het niet, maar ik weet wel dat de darmen een
heel belangrijke rol spelen bij de verwerking van verkeerde stoffen en het
functioneren van het immunsysteem.
---

{henny}> > Jarenlang is

(frans) > Ook dit vind ik een vreemd verhaal. Kalk en zuur heffen elkaar op
(net als dat je met azijn je koffiezetter kan ontkalken), daarom strooi je
kalk. Wat je nu beweerd is hetzelfde als "je moet niet teveel azijn in de
koffiezetter doen want dan komt er nog meer kalk in de koffiezetter. Het
klinkt erg onlogisch, kalk en zuur heffen elkaar op, de hoeveelheden
balanceren tegen elkaar uit, de snelheid waarmee je de stoffen bij elkaar
brengt doet daar niets aan af.

---
Het gaat om de enorme verstoring van het (micro)milieu, veroorzaakt door een
te grote kalkgift. Door die verstoring waarbij allerlei micro-organismes
massaal sterven, ontstaat verzuring.
---

(henny)
zeeschelpenkalk te strooien om verdere verzuring tegen te gaan.

(frans) > Ik dacht dat ze dat doen omdat zeeschelpenkalk gewoon goedkoop is.

---
Ik denk dat ze dat doen die organisatie vanwege de door henny genoemde
reden. het verbaast me dat jij (kennelijk) wantrouwend staat tegenover
Natuurorgansaties. Of interpreteer ik dat niet juist?
Mijn schoonzus heeft een managementfunctie bij Natuurmonumenten. Ik zal haar
eens vragen of zij bekend is met deze materie, en of natuurmonumenten ook al
iets doet met die kennis (als ze interessant daarover kan melden, post ik
het op het Forum).
---

(henny)
> Gemiddelde snelheden waren 18 tot 22 km per uur over 35 km. Later deed ik
de 70 km. Maar onze paarden verzuurden niet of nauwelijks.

(frans)
heeft echter totaal niets te maken met het soort voedsel dat er wordt
gegeten. Verzuren van spieren treedt op wanneer er te weinig zuurstof
aanwezig is om de brandstof te verbranden. De verbranding is onvolledig en
er blijft een restproduct over dat zuur is (melkzuur als ik me goed
herinner).

---
Hoe snel je spieren verzuren (melkzuur inderdaad), heeft wel degelijk een
hele directe relatie met voeding. Hierover is veel informatie te vinden, in
artikelen en onderzoek op het gebied van sport en voeding. Ik ben heel
verbaasd dat jij schrijft dat verzuring van spieren totaal niets te maken
heeft met het soort voedsel dat er wordt gegeten. Hoezo denk je dat?

groeten,
Karen

Hoi,
Toen ik onderstaand bericht schreef had ik nog niet gelezen dat Henny zelf ook al gereageerd had. Nou ja, misschien niet echt belangrijk, maar voor de duidelijkheid toch het vermelden waard.
groeten,
Karen

Karen Koomans schreef op Thu, 11 Mar 2004 01:40:02:

Dankjewel Petra, voor je goede, inspirende woorden.
Liefs!
Karen

Rianne Swinkels schreef op Wed, 10 Mar 2004 21:16:07:


Hoi,
Ik was degene die dit berichtje had geplaatst, mede ook door het verhaal van de politiepaarden. Op Yahoo gaf nl. ook iemand aan dat het dat wel eens kon zijn ipv rhino, omdat zij dat zelf ook had meegemaakt. Ik plaatste daar mijn reactie van dat gras en deed dat toen hier ook maar. Wie weet hebben die politiepaarden dit dan wel. Vooral ook omdat ze het plotseling ineens "allemaal" hebben.
Maar dat zal moeilijk te achterhalen zijn.

Groeten,
Ingrid (die de gemeente nog moet bellen voor info over het grasmengsel van de bermen).

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 10 maart 2004, 21:42:


Hoi Ilona,
Ja dat had ikzelf ook al opgemerkt. Ik weet het nu ook niet meer. In "mijn" artikel staat inderdaad dat het gras "veilig" is in de late namiddag en de nacht. Eigenlijk staat er dat het alleen 's nachts veilig is omdat dan het gehalte sterk afneemt door gebrek aan zonlicht.

Het probleem is eigenlijk dat men er inderdaad niet veel vanaf weet. Toen ik de landbouwuniversiteit ingeschakelde om eens precies te weten wanneer die stof nu in het gras zat, werd mijn hele verhaal van de hand gewezen; onzin; kwam door teveel aan eiwitten.

Alleen wie kan er nu achterhalen wanneer deze stof in het gras zit?
Ik laat Isabella nu iedere avond aan de hand volop grazen (half uurtje), tegen schemering. Misschien wel geheel verkeerde tijd dus? Ik weet het ook niet meer.

En ikke goud waard; och, ik heb alleen die informatie hier gezet omdat ik wel zeker weet dat het iets met deze stof te maken heeft en niet met eiwitten. Alleen nu meer info dus nog.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op woensdag, 10 maart 2004, 21:53:

Wat ik hier over vernomen heb is dat "gewone" landbouw kalk de grond verstopt. De boven laag slipt daardoor dicht en gaat vervilten, dus de grond verzuurt nog meer. Daarom is het beter een ander soort kalk te strooien. Echter dat zeeschelpen spul is vreselijk duur juist (althans wel bij de boerenbond). En ik merkte vorig jaar nauwelijks verschil, behalve die kleine stukjes schelp die op de wei lagen.

Groeten,
Ingrid

Karen Koomans schreef op Thu, 11 Mar 2004 00:22:46:


Nou ja, ik bedoel dus dat je er ZO dus niets aan hebt.


Jij zegt dat meer energie meer trilling is en dat is niet zo. Om een voorbeeld te geven: geluidsgolven zijn ook trillingen. Hoe hoger de toon, hoe hoger de trilling. Nu weet iedere audio-freak dat je de meeste power nodig hebt om bassen (=LAGE trilling) te produceren. Hoe lager de trilling, des te meer energie. Een simpel radiootje op een paar batterijtjes kan wel schelle hoge tonen (hoge frequentie) produceren maar geen bassen (lage trilling), daar hebben de batterijtjes niet genoeg energie voor.
Zo zijn er talloze voorbeelden. Geloof me: Frequentie en Energie zijn twee totaal verschillende grootheden die absoluut niet aan elkaar gerelateerd zijn.


En die klopten dus niet, zie hierboven.
Als ik een verklaring ga geven, gebruik makend van een wetenschap waar ik geen verstand van heb, er bij zeggend dat dit maar een voorbeeld is, dan zal ik ook op de vingers getikt worden door iemand die er wel verstand van heeft en ziet dat het voorbeeld totaal niet deugt.


Het gaat mij niet om aftroeven, zo is het ook niet bedoeld. Wat ik wel nastreef is dat we inzichten onderbouwen op een deugdelijke wijze. We hebben niets aan fructaan verhalen waar we de achtergrond niet van weten, we hebben niets aan nieuwe vormen van bekappen als we het alleen maar weten te motiveren met voorbeelden die niet kloppen. Dat is dus mijn streven. Bach-bloesems prima, maar ik wil wel graag weten hoe die dingen werken. Of ze op neuro-transmitters inwerken of zo dat maakt me niet uit, als er maar een aannemelijke reden is waarom ze werken.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op woensdag, 10 maart 2004, 21:56:

Hoi Marianne,
Goed zo. Fijn te weten. Nu maar hopen dat het toch dat is en dan allemaal dus gaan opletten met het hooi (nu dat weer, eerst wat het j.kruiskruid en nu dit weer).

Ik voel met echter wel een beetje schuldig hoor, want dit artikel over het raaigras stond vorige maand al in Landleven. Maar ik had er eigenlijk weinig aandacht aan besteed. Maar ja, het had niet voorkomen dat er paarden ziek door zouden worden, want waarschijnlijk had niemand echt acht geslagen op dit artikel, zoals ik eigenlijk ook niet deed toen ik het las.

Groeten,
Ingrid