Beste Allemaal,

Ik heb een erg mooie en lieve arabische merrie. Ze is net in maart 3 jaar geworden en ik heb haar een half jaar. Ze heeft altijd in een kudde met andere arabische merrie's op het land gestaan in België en nu bij mij staat ze ook elke dag op het land met een andere merrie waar ze het goed mee kan vinden. Voordat ik haar kreeg is er weinig met haar gedaan.

Het is een lieve merrie maar wel met een flinke persoonlijkheid. Als ze je niet kent mag je haar niet zomaar aanraken en zal je je eerst moeten voorstellen. Pas nadat ik haar vetrouwen een beetje had gewonnen kon ik haar overal aanraken. Doe je het niet op die manier dan schreeuwt ze als een varkentje.

Het probleem is dat ik het gevoel heb dat ze niet zoveel respect heeft voor de mens ondanks dat ze nooit een slechte ervaringen heeft mee gemaakt.
Ze heeft geen respect voor je persoonlijke ruimte want ze duwt je zo op zij of gaat gerust op je voet staan. Ik ben bezig geweest met het wijken voor druk, maar zodra je na het wrijven een lichte druk geeft dan gooit ze juist haar gewicht naar je toe. Helemaal als ze hengstig is. Dan loopt ze niet mee, gaat stil staan en is geen beweging in te krijgen. Ik ben bezig met oefeningen in de bak maar ze heeft aandacht voor alles, behalve voor mij.

Elke keer als dingen goed gaan lijkt het weer alsof ze weer een uitdaging zoekt of alsof ze gaat kijken hoe ik het volgende probleem op los. Voetjes geven was ook nooit een probleem maar de afgelopen week was het niet eens te doen. Ze gaat gericht schoppen.

Ik ben vanaf het begin op een natuurlijke manier met haar omgegaan. Daar ben ik zelf al een erg lange tijd mee bezig en met deze methode hebben we ook mijn vorige verzorg merrie ingereden. Ik ben nooit boos op haar geworden ook al heb ik daar wel zin in gehad. maar heb het altijd weer op een andere manier weten op te lossen.

Ik wil heel erg graag samen werken met mijn merrie terwijl ik nu niet dat gevoel heb. Ze vertrouwd me wel, als ik kom vind ze het leuk. Ze komt hinnikend in het land aangelopen.

Ik heb het zadel een aantal keren opgehad en dat was geen enkel probleem. Ook ben ik een aantal keren opgestapt. Ze bleef netjes stil staan en vond ook dat geen enkel probleem maar bleef geheel ontspannen een beetje staan kijken.
Aan de hand en met grondoefeningen gaat het steeds minder goed dus ik wil eerst dat goed hebben voor ik verder ga met rijden.

Zijn er oefeningen die ik kan doen zodat zij leert dat ze ook mijn ruimte moet respecteren? Of heeft er iemand andere tips??

Bedankt voor het lezen van mijn toch wat lange verhaal,

Groetjes Fleur

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 15:25:

Ze is net in



Hallo Fleur,

Nou, ik heb hem maar wat ingekort...en de meest belangrijke nmm. laten staan.
Beste Fleur...ik heb een vraag aan je....waarom heb je haast?
Dit beestje is net 3 jaar schreef je....das in vele ogen hier veel te jong om op je paard te gaan zitten en rijden.
De rug (botjes/wervels) van het paard is daar pas echt klaar voor vanaf ong. 5 jaar...heb geduld en je kunt vele jaren langer van een paardje zonder pijn genieten.

Ja er zijn wel degelijk oefeningen om te doen, zelfs om je respect te krijgen.
Niet door machtsvertoning, daar ben ik niet voor...das respect afdwingen en niet verdienen.
Naast het parrellie zou je bijv. ook kunnen gaan clickeren met dit paard, ga je daar eens in verdiepen, dus niet zomaar mee aan de gang gaan.
Kijk eens op de volgende site´s ..
http://www.cremebrulee.be/inge/artikels/index.html met zeer veel uitleg en een net uitgekomen nieuw boek ... http://www.cremebrulee.be/inge/welkom.html?boek/index.html~midden (ik heb hem eindelijk binnen) waarin een zeeeeer uitgebreide uitleg gegeven wordt van allerlei oefeningen.
Lees ook eens de vragen en ervaringen op : http://com4.runboard.com/bbelgianhorsemanshipassociation.fmainchat
Op al deze site´s kom je vele oefeningen tegen die je de komende jaren met je paard zou kunnen gaan doen....naast de Parrelie oefeningen evt. maar voordat je begint met opzadelen en rijden.....
Ik denk dat je op deze manier nog meer plezier van je paardje krijgt en je paardje ook van jou!
Hoop dat je er wat aan hebt...

Gr, Nick
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Beste Nick,

Dank je voor je reaktie.

Ik ga me direkt in je links verdiepen. Ik ben over het rijden na gaan denken omdat iemand op stal het me aanraden. Zij had namelijk een arabier die ook erg intelligent was en snel allerlei dingen verzon. Zij was toen buiten op hem gaan stappen. En dat scheelde.

Omdat ze snel leert en omdat ze ook alweer heel snel is uitgekeken op oefeningen als je ze eenmaal hebt gedaan dacht ik dat ik haar alweer wat nieuws gaf om om over na te denken. Ik heb een aantal keren het zadel opgelegd en toen ik opstapte ben ik ook weer afgestapt. Ze heeft niet gestapt met mij op haar rug.

Je hebt gelijk. Ik kan daar inderdaad beter mee wachten en me meer verdiepen in oefeningen de komende tijd. Dat was ook mijn bedoeling.

Heb je misschien een tip dat als ik bijv. de oefening wijken voor druk wil uitvoeren wat ik dan het beste kan doen als ze tegendruk gaat geven?

Groeten Fleur

Nick Altena schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:03:

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:28:


Niets.
Paardengeduld oefenen, oftewel rust in je donder krijgen.
Je wil te veel te grof te snel heb ik het idee. Paarden zijn héél goed in kleine dingen. Als je iets kleins "wint" heb je met veel minder moeite en heisa het grote ook gewonnen. Paarden denken consequent, in tegenstelling tot de meeste mensen.
Ik kan in algemeenheid alleen maar net als Nick zeggen: lees je zo goed mogelijk in!
Inge bedoelt het goed (en ik raad je haar oefeningen in omgangs- en leervormen zeker van harte aan!), maar uiteindelijk Parelli ook wel, al lijkt het oppervlakkig vaak wat tegenstrijdig. Die oppervlakkigheid (van mensen, in benadering) is vaak het probleem ook, maar het heeft ook niet zoveel zin hier weer een epistel in het Marsiaans te gaan schrijven.

Wijken-voor-druk is OK, niet zomaar als oefening maar essentieel dat je paard dat als concept leert want het is niet-soorteigen gedrag en heeft niets met "dominantie" te maken zoals ik dat links en rechts zo vaak lees. Het "normale" dus wel-soorteigen gedrag is in dit geval nml. de oppositionele reflex = exact dat wat je paard doet: tegendruk geven).
Uiteindelijk heb je natuurlijk, denk ik, veel liever dat je paard druk volgt, en druk gaat dan eerder een "aanwijzing" betekenen dan een aversieve prikkel.

In ieder geval herkend je paard jou én komt naar je toe. Dat is een heel goed begin! Het betekent dat je (nog) aantrekkelijk bent. Hou dat zo.

Groeten, Egon

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:28:

Hoi Fleur,toen ik mijn merrie kocht(ook een arabie)was ze 3 jaar oud..
Ze hadden haar al ""ingereden"met t gevolg ,dat ze al een uitgescheurde mond had van een bit,ze was dwars en t leek of ze dominant was,maar ze was gewoon heel onzeker..
Ik heb haar met veel liefde en geduld verzorgd en>>>heel veel met haar gewandeld..
T heeft wel ruim een half jaar geduurd eer ze zonder angst een halster om liet doen..
Ze deed zelfs de eerste weken haar mond open,met angstige ogen,omdat ze het hete hangijzer(bit)verwachte..
Nou ,dat kwam dus niet (en nooit niet)
Nu is t een zeker dier geworden..
Ik speel ook veel met haar in de bak,en heb haar ook ""zweepmak""gemaakt .
Ik had niet eens zon ding ,maar die mag ik lenen..HAHAHA
Vooral met wandelingen krijg je een band ,,en elke keer leer jezelf en zij er iets bij van elkaar..
Ik wens je veel plezier met je mooie dier en des te meer geduld en warmte ,des te meer krijg je terug..
En dat houd nooit op..
Vriendelijke groet trudy

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:28:

Vera(mijn merrie) had ook ,dat als ik haar weg duwde ,ze juist contra ging.
Ik kan niet in termen spreken ,maar als ze bang was ,sprong ze ook altyd mijn kant op..
Volgens mij(let wel!!volgens mijn visie)als een dier onzeker is ,zoeken ze ook een soort bescherming ,of wat jij zegt "'trappen"' ,,niet weten ,wat ze er mee aan moet..
T is nog een jonkie,!!
Mooie oefening,om haar aandacht bij jou te houden is::Je gaat met haar wandelen (op straat,in de bak ,op t land)
Zodra ze ,of te hard ,of iets anders doet ,zeg je hooola..,,en dan blijf je staan ..
Dan ga je weer door ..
Ik zou beginnen met 5 min ,,en dan oplopend..
Als ze t goed doet zeg je Braaaaaf en als ze loopt te klooien zeg je gewoon niks..
Volg je eigen gevoel ..
T heeft niets te maken met "'de baas spelen"'maar zo heb ik t gedaan ,om contact te maken,,en wat heel belangrijk is >>>>Nooit straffen!!
Je kan een dier nl niet straffen,omdat de mens niet weet hoe hij of zij t over moet brengen..
T leerproces is voor allebei..
Geloof me ,ik ben 52 jr oud en ik heb van dit paard weer zoveel andere dingen geleerd..
Succes.trudy

Trudy schreef op woensdag, 30 maart 2005, 19:05:

Ja ,fleur ,nog even iets heel belangrijk!
Ik sluit mij ook volkomen aan bij Nick ,over de leeftyd ..
Niet alleen bij de volgroeing lichamelijk,maar ook geestelijk..
En dan heb je dus 2 jaar de tyd ,om zo.n band op te bouwen met haar ,tot ze volgroeid is ..
Reken maar ,dat je dan beloond word voor je moeite ..
Nu stop ik ..
DAG trudy

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 15:25:


Hoi Fleur,

wij hebben ook een arabische merrie van net 5 jaar jong.
Ik verzorg haar samen met mijn dochter van 13 die haar ook berijdt.
Maar ik ben wel degene die mijn dochter steeds moet terug fluiten anders zou ze veel te hard (lees snel) gaan voor de pony.
Ik denk dat je het echt heel rustig aan moet doen en dat je heel veel doet en kunt met haar.
Als ze een dag geen voetje wil geven, gewoon laten.. de volgende dag lukt het ws weer wel. Ze is misschien wel lekker aan het puberen en dus ook aan het uitproberen.
Juist doordat ze nog zo jong is gaat het de ene dag geweldig en ben je ws ook helemaal in de gloria en de volgende denk je... grrr
Zorg ook voor dagen dat ze echt niets moet, alleen maar staan in de wei met haar vriendje... Ga ook regelmatig de wei in zonder dat je wat van haar verlangt gewoon even zitten in het gras of op het hek. Ze komt vanzelf wel even kijken...
Het zijn geweldige beesten, die, als je het geduld kan opbrengen, voor je door het vuur gaan!
Malou wandelt veel met haar, gaan over dingen heen (boomstammetje), door dingen door heen (greppel), en zoeken graafmachines, grote tractoren met lader etc op zodat ze steeds weer dingen leert. Meestal is dit zo om de dag. Dus de ene dag rust en de andere dag aktiviteiten, ook rijden in ons geval.
Het is genieten om ze zo samen te zien.
Ik denk dat je het heel goed doet en ook jouw merrie maar erop vind ik persoonlijk nog te vroeg. Het zadel er af en toe opleggen is denk ik prima maar houd het daar nog maar even bij.
Wij "doen" aan Parelli, misschien kan je daar iets vinden voor de problemen die je hebt voor je persoonlijk ruimte in te nemen of eigenlijk waar zij dus geen respect voor heeft.
Malou heeft een cursus gevolgd en daar heeft ze goed geleerd om haar pers. ruimte aan te geven. Daar mag Patchouli niet komen. Ze was nl ook erg opdringerig.
Hoe lichter de druk hoe meer ze reageert, zou je je hele hand gebruiken en echt duwen gaan ze juist er tegen in.
Gr Caroline

Hoi Caroline,

Ik denk dat ik inderdaad wat meer tevreden moet zijn met de dingen die al goed gaan. En dat als het een dagje niet lukt ik het zo moet laten.

Ik ben erg rustig met haar bezig en ik wil het vooral goed doen.
Voornamelijk wandel ik ook met haar op dit moment. Ook langs drukker verkeer enzo en dat is geen probleem. Behalve dat ze als ze het naar haar zin heeft heel erg gaat trekken en harder wil.

Het is ook niet zozeer dat ik al veel of meer met haar wil doen, alleen wilde ik proberen om de dingen die ik al wel maar haar doe wat te verbeteren. Zodat als we gaan stappen ze wat meer op mij zou letten en wat meer naast mij blijft ipv voor me willen lopen en me mee trekken.

Hoefjes uitkrabben doe ik ook niet elke dag maar wel als er veel klei en steentjes inzitten vanuit het land. Ook moet binnenkort de hoefsmid weer komen dus wilde ik haar alweer wat meer aan het krabben laten wennen zodat het bij de smid wat beter gaat.

Maar ze heeft vooral zo haar buien inderdaad. Helemaal als ze hengstig is kan ik haar maar beter laten denk ik, want dan ziet ze het allemaal niet zo zitten.

Parellie vind ik erg leuk en ik zou erg graag zo'n cursus met haar gaan doen. En ook als ik haar uiteindelijk wel echt kan gaan berijden ga ik ook zeker hulp in roepen van mensen die meer ervaren zijn en niet teveel zelf proberen. Ze is namelijk erg slim en ook wel gevoelig dus ik kan het ook snel verpesten ben ik bang.

Maar in ieder geval bedankt voor je reaktie, ik heb er veel aan en ga er nu weer anders naar kijken.

groetjes Fleur

Patchouli schreef op donderdag, 31 maart 2005, 11:46: