Een knippen en plakken voor een reactie op alle reacties (bedankt).
Peter Donck schreef op donderdag, 24 maart 2005, 10:14:
> als ze jong zijn moeten ze wat manieren leren
> zeker met een paard dat straks 15 keer meer weegt dan jij !
> peter
*****************
Ja, dat is ook mijn belangrijkste overweging. Als ze straks 1000 kg weegt, en ze gooit haar gewicht in de strijd, dan blijf ik toch nergens? Want ze duwt me nu al zonder moeite om!
Spirithorses schreef op donderdag, 24 maart 2005, 10:16:
> Je houdt goed rekening met haar leeftijd, de 'leermomenten' zijn
> kort en helder, je bent consequent en bovenal laat je haar
> lichamelijk niet bovenmatig inspannen, want zo te zien laat je
> haar geen kleine rondjes lopen en echt hele stukken draven.
*****************
Nee, dat klopt hoor. De rondjes die zij stapt zijn niet "scherp" gebogen, het gaat allemaal heel kalm, dus het lijkt mij persoonlijk totaal geen belasting. En ik let inderdaad erg op dat ik het oefenen sowieso kort houd, op het moment dat ik stop is ze doorgaans nog geinteresseerd in wat we doen en niet al moe-geoefend. Zo blijft het ook fris. Pas later wil ik haar leren dat je soms ook nog weleens door moet gaan als je d'r GEEN zin meer in hebt, maar daar is nog tijd zat voor. Als ze 1,5 of 2 is of zo, zoiets.
Ik laat haar trouwens ook regelmatig in de bak los, terwijl ik met Torop gewoon wat eromheen ga rijden. Voor Torop vind ik dat wel goed omdat hij dan leert om zich niet door afleidingen van de wijs te laten brengen. Voor Neel vind ik het ook goed, omdat ze dan toch goed in beweging komt, maar wel op een speelse manier. Soms is ze dan heel actief en galoppeert ze b.v. heel veel. Soms staat ze alleen maar bij het hek te kijken. Meestal draaft en galoppeert ze dan graag een eindje mee (korte stukjes) dus we moeten dan wel regelmatig even op de rem omdat er een Belgje voorbij dendert, maar da's niet erg
. Dat rechts voorrang heeft snappen ze nog nie.
Het levert ook weleens leuke tafereeltjes op
. Neel die de hoefslag blokkeert. Ik die voorover buig uit het zadel om er even een slinger (lees: een duwtje) aan te geven. Torop die dat te lang vindt duren en even fluks met z'n tanden op Neel's dikke kont stoot. Neel (bepaald niet snel onder de indruk) die vervolgens doodkalm wegsjokt. En wij kunnen weer doorrijden
. Ik heb als ik zo rijd dan wel altijd de carrotstick bij me hoor, want als we b.v. gaan draven en Neel draaft mee en begint jolig te doen naast Torop, dan wil ik wel kunnen zorgen dat ze voldoende afstand houdt. Een bok en een trap erbij wil ik dan natuurlijk niet hebben en ik kan het tegenover Torop ook niet maken dat ik dat laat gebeuren. Ik geef hem ook wel de vrijheid om haar zelf ook te corrigeren als ze te dichtbij komt of te wild doet. Eerst deed ik dat niet, maar daar ben ik van teruggekomen want Torop en ik kunnen best een manier vinden om hierin samen te werken . Als hij met z'n houding aangeeft dat ze te "vrij" doet, dan spring ik hem bijvoorbeeld bij en hou haar meer op afstand, dat geeft Torop ook weer vertrouwen dat we samenwerken en dat ik hem kan volgen. Klinkt dit wazig? Het voelt echt heel goed. In elk geval zie je Torop's gedrag ook sprongsgewijs al bijdraaien, ze eten nu b.v. al samen uit 1 tonnetje met de neusjes bij elkaar, geen oren meer in de nek. Het is trouwens ook erg, erg leuk om met de opvoeding van Neel bezig te zijn SAMEN met Torop. Ik wist niet dat het kon dat je daarin samen kunt werken met een paard, maar dat kan dus wel! Hij komt er ook regelmatig bij staan als ik met Neel bezig ben (en voelt zich dan blijkbaar erg volwassen).
Maar goed ik dwaal af.
Esther schreef op donderdag, 24 maart 2005, 10:47:
> Ik denk dat je mensen maar moet laten kletsen, om over een paar
> jaar een onopgevoede tientonner over je heen te laten lopen
> lijkt mij eerder niets. Neel geeft zelf ook heus wel aan als ze
> het te veel vind. Ik durf er een wedje om te doen dat ze het
> prachtig vind.
******************
Ik denk het eigenlijk ook. Want Neel staat altijd vooraan als ik met het touwtje, de bal, of de carrotstick aankom. Als ze maar aandacht krijgt! Het is echt een gezelligheidsdier. Laatst was ze met me meegelopen bovenOP de mesthoop! (was het hekje vergeten dicht te doen). Neel wil overal zijn waar jij bent, en dan't liefst met haar hoofd onder je arm en dicht tegen je aan.
(wanneer wil je al die gebakkies nou gaan verzilveren?) Hahahaha.
marjolijn schreef op donderdag, 24 maart 2005, 11:18:
> Dat zijwaarts lopen dat is voor dikke koudbloeden volgens mij
> wel lastig. Het is volgens mij een behoorlijke gymnastische
> oefening.
**************
Oh , jij had een Shire he? En jij bent daar dus ook wel streng in? Dat zijwaarts leek me ook moeilijk voor zulke zware paarden. Vooral als je beide kanten (voor/achter) tegelijk wilt doen. Dat doe ik dus ook nog niet. Voor en achter helemaal apart gehouden kan ze wel behappen merk ik maar wel rustig an.
Piet schreef op donderdag, 24 maart 2005, 12:58:
> De vraag is of je een zo'n jong paard niet heel snel
> geestelijk overbelast. Ik weet dat niet, kan niet in een
> hoofd kijken.
***************
Ja, dat heb ik me dus ook afgevraagd (vooral als ik opmerkingen krijg). Dan kijk ik naar Torop. En dan zie ik eigenlijk dat Torop nog veel minder tolereert dan ik. Komt ze te dichtbij dan gaat dat al snel van boos-hap-zwaai-boem! En ik weet inmiddels ook wel waarOM. Want een veulen wil nog wel eens per ongeluk speels uithalen. En zo'n dun Arabierenbeentje schop je met een Belgische hoef zo kapot. Dus torop is daar heul voorzichtig mee, met dat mammoetveulen, en hij vindt het dus absoluut niet goed dat ze druk doet als ze vlakbij hem staat (WEL als haar kont van hem af staat. Typerend. Het gaat hem dus vooral om de achterkant). De spelletjes die ik met Neel doe, draaien eigenlijk ook allemaal daarom, om die etiquette (toch?). Alleen 't gaat wat "netter" dan hoe Torop het doet. Wat jij vindt over Shiny, ja, dat vind ik nu ook. Torop had ook een achtergrond. Dat is een uitdaging. Maar 't is ook lastig. En sommige dingen kun je niet meer uitgommen.
Qua werkwoord. Ik noem het "veulenen" wat ik met Neel doe (veulen + spelen
).
Jaydot schreef op donderdag, 24 maart 2005, 14:00:
> Een aanrader over dit onderwerp is het boek Imprint Training van
> Dr. Robert Miller
*****************
Die boeken ken ik trouwens allemaal niet (ook niet die van
Parelli). Ik ben eerlijk gezegd niet zo'n lezer ik zou het wel willen maar heb altijd moeite me op zoiets te concentreren. Ik pak pas een boek als ik het echt niet meer kan volgen (zo ben ik ook met
Parelli begonnen, omdat ik zag dat het de verkeerde kant opging). Ik zou dat korte verhaal wel willen lezen, maar of ik er doorheen kom? Misschien zonde van je moeite dan.
Loes Scheres schreef op donderdag, 24 maart 2005, 17:07:
> (de voerbak is niet mijn meest geliefde
> plaats om erin geduwd te worden) !
*******************
Hahaha, ja, ik snap wat je bedoelt. Het is mij meermalen al overkomen dat ik gebukt stond en ik van Neel dus een kopstoot tegen m'n achterste kreeg, zodat ik bijna met m'n hoofd in de voerton belandde. Ook niet mijn hobby nee!
. Een paar keer kun je er wel om lachen .... tot die dag dat het regent en het land een modderpoel is, en ze je lekker even door de modder sleurt (hetgeen mij OOK al eens overkomen is).
Allemaal dus bedankt voor de reacties, ik voel me wel weer een beetje gesterkt in mijn eigen mening dat het zo juist best goed gaat en dat een beetje opvoeding en duidelijkheid geen kwaad kan. Vooral na die laatste bok- en trappartij van Neel was ik er zelf wel van overtuigd dat je daar toch maar beter meteen mee aan de slag kunt gaan.
Nu moet ik nog verzinnen wat ik terug ga zeggen als er weer zo'n opmerking komt. Nu zeg ik meestal niet veel terug. Maar het zou zo prettig zijn dat je 1 zin hebt die alles zegt en verder commentaar overbodig maakt, en waarna je dan gewoon weer je mond kunt houden en verder kunt gaan met dat waarmee je bezig was
.
Hebben jullie dat nou nooit?
Warboel
