Een kennis van ons had eens een klant en zijn paard was ook eeuwig bang van koeien. Hij heeft zijn paard een tijd bij een koeienboer gezet en dat scheelde een hele hoop! Onze paarden kijken daardoor ook niet op of om van koeien, want die zijn ze helemaal gewend. Of ze nou rennen of stilstaan. Onze ruin heeft een tijd tussen de pinken gelopen toen de twee merries weg waren naar de hengst.
Misschien ken of heb je iemand in je omgeving die zijn rundvee buiten heeft lopen, kun je vragen of je je paard ernaast en later ertussen kan laten. Waarom niet? Ze vreten elkaar echt niet op!
Maar eigenlijk ben ik wat betreft het eng vinden van dingen (door het paard) overtuigd dat uiteindelijk jouw eigen gedachten doorslag geven of hij bang blijft van bepaalde dingen ja of nee. Paarden lijken gedachten te kunnen lezen, want zodra jij een 'schrikobject' ziet, heb je daar een gedachte bij, zo van: oh, kijken hoe het nu gaat. En dat is voor hem genoeg om te merken dat er iets 'loos' is. Jij voelt dàt weer en reageert daar weer met een bepaalde 'spanning' op en zo wordt het een wisselwerking die uitmondt in 'dingen eng blijven vinden'.
Ik weet natuurlijk helemaal niet hoe jij bent op zulke momenten, maar misschien is het wijs eens eerlijk na te gaan hoe jijzelf reageert als je die koeien ziet, of iets anders waarvan je weet dat ie dat eng vindt. Als je vindt of merkt dat je zelf ook een bepaalde (negatieve) reactie hebt op die schrikobjecten, kun je doen wat je wilt, maar dan zal je paard blijven schrikken. Je kunt namelijk niet doen alsof er niks is. En het één denken en het ander doen, trappen paarden niet in. Werkt hetzelfde als wanneer je merkt dat je man/vriend/vriendin/ouder met iets zit en als je ernaar vraagt diegene zegt: oh, niks hoor. Dan zegt diegene het één, maar hij doet het ander.
En net zoals sommige mensen gevoeliger zijn voor die lichaamstaal dan anderen, zijn ook sommige paarden daar gevoeliger voor dan anderen.
Wat mij heel erg helpt op zo'n moment (als je langs iets gaat waarvan je weet dat je paard daarvan kan schrikken), is je simpelweg op heel iets anders concentreren. Gewoon compleet vergeten dat er nog een paard met je mee loopt (bedenk een moeilijke rekensom, bel een vriendin, neem iemand mee of doe alsof er iemand naast je loopt waar je mee kletst). Zo neem je automatisch je eigen focus van 'dat enge' weg en dat merkt je paard meteen. Als tie schrikt, laat hem maar schrikken, maar zorg dat jij je (écht!) totaal niet met dat enge of je paard bezighoudt. Zo van: ja, ben je klaar met schrikken, dan lopen we weer verder, ik heb het koud... (om maar wat te zeggen)
Misschien vind je het klinkklare onzin wat ik zeg, maar ik ben ervan overtuigd dat dit de enige manier (uiteraard in combinatie met bepaalde technieken) is om een paard over dit soort schrikkerigheid/angsten heen te helpen. Uiteindelijk zijn het je eigen gedachten die maken wat je paard doet.

Aafke schreef op zaterdag 5 november 2011, 15:33:


Aafke Iemand die niet vraagt is niet klaar voor het antwoord.
Ga gewoon lachen en zeg dat het heel jammer is dat ze er geen hol vanaf weten en loop lekker de winkel uit

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Proberen te negeren! Niet op ingaan (wie dat het zegt ). Heb ook vaak dat gevoel.
Maar heb vorige week gehoord dat in België in lage dressuurproeven mag gestart worden bij de Kempische Regionale (Limburg), waarschijnlijk ook de UDR (Vlaams Brabant, denk ik) en kreeg vandaag te horen dat dit ook bij de VOR (Antwerpen) beslist was.

We lopen gewoon voor op onze tijd Geduld

Lena
(grandioos bitloos )

Houdt moed!!!
Ik heb van de week op school een van mijn leerlingen ervan proberen te overtuigen dat het niet goed is om paardrijden en zwepen te combineren- haar broertje vertelde dat de 'paardrijjuf' had gezegd dat je het paard moest slaan als hij stopte met lopen. Ik heb hem gezegd de volgende keer de paardrijjuf te laten rennen en haar te dreigen te slaan als ze zou stoppen.(hij begreep de link en moest erom lachen)
Ik probeer mijn overtuigingen over hoe met paarden om te gaan over te brengen door af en toe filmpjes van mij en Pip of Joe te laten zien en hoe leuk het is.En
hoe je geen rare spullen nodig hebt om plezier met ze te hebben.

In de hoop dat ze het gewoon gaan vinden en er later ook nog eens aan denken, als ze ooit met paarden te maken krijgen.. (ze zijn nu 6,7, 8 jaar)

The horse is never wrong

pret met pip, deel zoveel!

http://youtu.be/BqT8osAzUpw

The horse is never wrong

nescio schreef op zaterdag 5 november 2011, 17:54:

[knip]

Ach, Titaantje, laat de v. Nassau's maar. Communicatief zwak inderdaad. Koen heeft ook wel gelijk dat hij vindt dat ze wel diagnostische kennis hebben; het is alleen zo jammer dat die mensen hoefijzers tussen de oren hebben i.p.v. grijze cellen maar dat was al bekend.
Het is ook vooral een culturele kwestie, denk ik. Dat ze een (ongetwijfeld wervend bedoeld) artikel in een blaadje van een hippische sportbond plaatsen vind ik geen toeval want dat hoort bij de zelfde subcultuur waarin paarden sportartikelen zijn.
Daar is geen eer aan te behalen. Mensen die daar niet bij willen horen zoeken vanzelf iets anders.

Anne Maria schreef op zaterdag 5 november 2011, 15:41:


Een grapje, maar ik zal mijn leven niet vergeten (het is al een jaar of 40 geleden toen we nog in Amsterdam woonden) dat mijn moeder met haar hondje helemaal ontdaan thuis kwam met een verhaal dat een mevrouw op het buurtpleintje haar aanschoot met de vraag of honden ook water moesten want ze was dat vergeten te vragen en nu moest ze op dat hondje passen... pffff
Werkelijkheid is meer bizar dan we met zijn allen bij elkaar kunnen verzinnen.

Ik geef nu al een aantal jaar tijdens de praktijkweek een paar dagen les aan de Katholieke Hogeschool in St Niklaas.
Dat zijn studenten die opgeleid worden voor leidinggevende functies in de agrarische sector. 15 studenten per dagdeel.
Ik vertel ze oa over deze site, hoe je paarden houdt en laat ze kennismaken met een kadaverhoef die ze wat mogen proberen te bekappen.
Een aantal jaren terug was er geen denken aan dat onder degenen die paardrijden mensen waren die ijzervrij rijden. Langzaam veranderde dat.
Dit jaar waren er meerdere in elke klas. Zonder bit en zonder ijzers!!
Hoezo moedeloos?!

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Leuke filmpjes ook! :)
Myriam

Hoe meer wij laten "zien" dat het zonder ijzer zoveel beter is, hoe meer dat anderen het zullen geloven. Geld is één van de factoren waarom er nog zoveel ijzer aan een paard wordt gehangen, de commercie moet blijven draaien. Aan ons kunnen ze niets verdienen, we hebben geen smid nodig en met een touwhalster kunnen we de baan op. De keren dat wij in een ruitershop binnenstappen... En je kijkt dan eens rond dan vraag je je toch af wat je daar komt doen? Dekens, zwepen, bitten, glitter hier, glitter daar... "Voor mij een hoefmes graag!" Een hoefmes? Zal ik moeten bestellen...

Inderdaad de kennis en de website van de beide heren zie ik daarom maar als een uitgebreid ontbijt buffet in een hotel: ik eet alleen wat ik lekker vindt en wat overblijft mag de kliko in of naar de varkens...
A journey of a thousand miles, begins with a
single step...

Wellicht gaat de economische crisis ons helpen en beseffen mensen dat je met "minder" ook best "meer" kunt krijgen. Al dat ijzer aan zo een paard kost tenslotte geld en dat is nou juist wat mensen op dit moment bezig houd denk ik zo
Als ik naar mijn eigen portemonnee kijk en uitreken wat ik met 2 paarden bespaar door ze zelf te bekappen en er geen ijzers meer onder te leggen, dan kom ik toch al snel uit op zo een slordige 650 euro per jaar
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat het beter is voor de voeten waardoor ik ook nog eens de rekeningen van de veearts uit mijn brievenbus houd.....

Zo zal het op den duur ook gaan in de ruitersport winkels, allerlei dure bitjes, zweepjes enz. worden steeds minder verkocht omdat mensen zien dat het toch ook anders kan.

Dus afke mijn advies: doe je ding, houd een gladde rug en laat ze al die kritiek maar op een plekje stoppen waar de zon niet schijnt....

A journey of a thousand miles, begins with a
single step...

Geld houdt mij niet bezig... wel het welzijn van mijn paarden. Bij sommigen is het wel nog dat je bij het "clubje" moet horen. Als je wil gezien worden dan moet je ook meedoen aan de parade!

paulderidder schreef op zondag 6 november 2011, 9:11:


Zal ik moeten> bestellen...

Laten zien ... tja... aan de buitenkant kan je niet ZIEN dat hoefijzers slecht zijn... behalve als er echt nagelgaten zijn ...enzo... moet je soms zien hóe netjes die hoeven eruit zien! :)

Paarden lopen vaak toch graag in de berm zonder ijzers/als de hoeven nog niet hard genoeg zijn.... en dat kan lastig zijn..of zo ervaren worden..
Bit in de mond..."goh.. mijn paard heeft daar helemaal geen last van...hij werd gek van bitloos !" ...............

Het is belangrijk dat mensen WILLEN weten.. en méér van het paard willen uitgaan... of van hun portemonnee... :) ..kan ook helpen... want met ijzer kun je zó op de weg ...zónder heb je nog wat werk te doen ... :)

(mét ook in mijn ogen......... )

De scholing van Piet ...oa zoiets kan mensen aan het denken zetten...blijkt ook uit zijn bericht - als het gaat om "heidenen te bekeren "

Myriam

ben 38 jaar geleden bitloos gaan rijden ,omdat ik een merrie had gekocht uit een manege in amsterdam.
Mond was kapot van t bit ,omdat ze zich weigerde över te geven"
Ze was afgekeurd op haar benen,maar heb haar toen toch gekocht.
Ging eigenlijk spelenderwijs met een halstertje ryden en kwam erachter,dat ze heel goed te besturen was zo en ben zelf bitloze hoofstellen gaan maken.
Iedereen verklaard e me toen voor gek,maar dat interreseerde me niet.
Ben toen heel erg(jaren lang) gaan boxen tegen de reguliere orde,maar ik merk dat als ik t gewoon zelf doe,mensen die er klaar voor zijn ,T ZIEN.Nieuwsgierig worden.
Ze komen dan naar me toe en ik heb wel zon 4 bitloze hoofdstellen liggen,die ze dan mogen lenen ,om t uit te proberen.
Dit is voor mij toch de beste manier.
mensen moeten er zelf klaar voor zijn en ik geniet ervan ,als ik dan zie dat de meiden op een gegeven moment lekker met hun paarden bitloos door t leven gaan.
Als ik narigheid zie,draai ik me nu om,want vechten tegen de bierkaai heb ik afgeleerd.
heeft ook geen zin en moedeloos? ik ken t! Heb om die reden wel eens gewenst om geen paard meer te willen.
Je wilt je paard niet alleen laten staan en aan andere paarden zitten mensen vast ,en noordholland is wat dat betreft nogal een "achterlijk"gebied ,geloof ik,maar druppelsgewijs(nee niet die hahahaha) komen er steeds meer.

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.