Monique Meijer schreef op donderdag 29 september 2011, 14:30:



Ik schrijf onzin.... ben de stal aan het verven.... te lang in de verflucht gehangen....

Ik bedoel dat sommige dierenartsen goedkoop inkopen en duur verkopen aan de klant. Het dodingsmiddel wat snel werkt schijnt veel duurder te zijn. Dit is mij ooit verteld door mijn voormalige dierenarts. Hij kocht ook het goedkope middel in. Volgens hem merkten de dieren toch niets meer na de eerste spuit en de "doodsstrijd" was volgens hem geen doodsstrijd, maar gewoon laatste stuiptrekkingen. Leuk kereltje.... ben toen verhuisd en vond toen mijn huidige dierenarts. Hij verzekerde mij dat de dieren die zij in laten slapen absoluut geen doodsstrijd voeren, geen stuiptrekkingen hebben, niet rillen. Dieren die dat wel doen hebben niet voldoende narcose middel gehad of alleen het dodingsmiddel.

Bah... wat een onderwerp, maar wel belangrijk vind ik.
Ik heb hier veel aan gehad, werd ik door een vriendin op attent gemaakt:

http://www.pferde-euthanasie.de

Ik ga nu verder met verven...
Heb twee weken werkvakantie.

Monique

e m kraak schreef op donderdag 29 september 2011, 14:20:


En wat dan nog, hogere inkoopprijzen worden toch gewoon doorberekend aan de klant??

Zowel mijn oude pony als mijn oude hond kregen van de da een "narcosemiddel" om in slaap te vallen en daarna een "narcosemiddel in overdosering" om te sterven. Misschien was het twee keer hetzelfde middel?

Ik geloof niet dat het in ons geval te maken had met het middel, maar met het feit dat de da de injectie niet goed gezet kreeg.
Toen tommy een paar jaar eerder onder narcose gebracht moest worden, deed zich hetzelfde probleem voor, maar toen ging het om een roesje via het infuus.
Hij kreeg toen dus niet direct iets toegediend, maar een infuusnaald in. In Tommy's geval betekende dat veel zoeken en toch vaak prikken om de ader te vinden (was destijds een andere da dan die hem heeft doodgemaakt en toch eentje die dat probleem normaal gesproken niet had... zeer ervaren)
Tommy had een kort dik nekkie en de aderen schenen moeilijk vindbaar.

In het geval van doodmaken, kreeg hij dus meteen de injectie die hem in slaap moest maken en tja... als je dan tig keer misprikt, zijn de gevolgen erger dan met het inbrengen van een infuusnaald.

Met wat ik nu weet, had ik een infuus geeist. Maar dan noch... met de narcose/roesje destijds was het heel erg vaak moeten prikken om de ader te vinden nu ook bepaald geen feestje.

Ik was persoonlijk liever op toontjes manier de hoek omgegaan. Geen fraai gezicht, maar secondenwerk.

e m kraak schreef op donderdag 29 september 2011, 1:16:


Nah, je had het gerust kunnen schrijven, de dames weten de gruwel ook heel beeldend neer te typen

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Monique Meijer schreef op donderdag 29 september 2011, 14:38:


Uitstekende website is dat!

Maar nogmaals, "mijn" methode is gewoon de beste
Met toediening per infuus kan je stomweg niet onderdoseren! Je kunt daarbij de hoeveelheid regelen zodat je paard niet in 1x omvalt maar zelf nog fatsoenlijk kan gaan liggen slapen.
Ik kan me ook weinig voorstellen bij het onder controle houden van een injectiespuit bij een omvallend paard, stom amateurisme nmm... en een infuusnaald-met-slang-en-kraantje is echt niet duurder. Ik vind het wel zo belachelijk dat er op dubbeltjes beknibbeld wordt terwijl er 1000en, 10000en pleuroos aan paarden uitgegeven wordt "zolang het nog leuk is".

Nja, ik ben idd weer wijzer geworden over een rotonderwerp, eigenlijk.
Maar het is goed tzt te weten wat te doen.

Overigens zijn we nog met zijn tweeen, dus blijft eentje over om de beesten te verzorgen als een van ons overlijdt.
in geval van beiden overlijden, wil ik graag dat de paarden bij een stichting hier terecht komen, die paarden opvangt in noodsituaties bij verzorgadressen en waar andere mensen dan weer een paard van kunnen adopteren (paard blijft van de stichting, overigens) mits ze aan een aantal eisen voldoen.

e m kraak schreef op donderdag 29 september 2011, 23:41:


Bij Indy was omvallen gelukkig niet aan de orde, zij lag al. En inderdaad, op zoiets beknibbelen....

Monique

e m kraak schreef op donderdag 29 september 2011, 23:41:


Jouw methode is dus alleen het gebruik van Barbituraat d.m.v. een infuus de dosering opbouwen zodat het paard de gelegenheid heeft om zelf rustig te gaan liggen?
Dus daar gaat geen voorafgaande kalmerende injectie aan vooraf? Daarvoor is dat barbituraat ook toereikend?
Ik wil " jouw manier" gewoon even goed voor ogen hebben, aangezien ik nu al weet dat ik over niet al te lange termijn die nare beslissing moet gaan maken en ik wil graag, voor mezelf en voor mijn pony, vooraf weten hoe en waarmee ik dat dan bij voorkeur wil laten doen. Vreselijk onderwerp , maar ik wil niet helemaal blanco alles klakkeloos uit handen geven aan de dierenarts. Maar daarin zelf ook een beetje meedenken voor zover ik dat kan op dit gebied.
Beknibbelen op het laten inslapen van je dier is echt wel heel erg triest! Wat gij niet wilt dat u geschiedt....

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op vrijdag 30 september 2011, 11:29:


ja


ja, dat pentobarbital


vergeet die duitse website die Monique aanbracht dan niet te lezen!
http://www.pferde-euthanasie.de/index.html


Ik snap vooral de betrokken DAs niet... dat mensen onvoorbereid zijn en zich door "de vakman" laten overdonderen is niet onlogisch aangezien dit soort "bah"-onderwerpen meestal toch zoveel mogelijk ontweken worden. Ik heb niet bedacht dat OD barbituraat de beste manier is; dat zijn velen met mij eens. Ik heb alleen maar bedacht, in overleg met DA, dat gebruik van infuus-methode optimaal controleerbaar en bedrijfszeker is.

e m kraak schreef op vrijdag 30 september 2011, 11:57:


Bedankt voor de uitleg!
Ik zal mijn best gaan doen, ik ben niet goed in duits hahahah, maar ik geloof dat je zo'n site ook in 1x kan laten vertalen naar NL. Ff uitzoeken.

Nee ik begrijp dan ook niet waarom niet elke DA per definitie voor het beste middel/de beste manier kiest. Of dat met kosten te maken heeft, of met onwetendheid, of onderlinge meningsverschillen, geen idee. Ik kan me ook goed voorstellen dat sommige paardeneigenaren er niks van willen weten en alles in handen van hun DA leggen, maar dat zou niet geheel mijn keus zijn, al ben ik geen expert op dat gebied. Ik probeer in elk geval d.m.v. ervaringen, informatie en logica de beste keus te maken voor mijn dieren. Dat ben ik aan ze verplicht .

Groetjes Jolanda

Dierenartsen zijn ook maar gewone huisartsen.
T is gewoon heel belangrijk dat je zelf goed alles uitzoekt.
neem niks meer aan als zoete koek en gelukkig had ik al tig jaren geleden een dierenarts,waar ik alles mee in overleg kon doen,en die heeft mij ook zeker wegwijs gemaakt in dat overleg tussen DA en client.Alles viel te bepraten en zelfs een keer hem savonds heel laat gebeld,omdat mn veulen(zoals ik t voelde)dreigde ten onder te gaan.
Altyd bereikbaar!
Mis m nog steeds.
Topvent!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Ik weet nog steeds niet wat ik met mn paarden moet als IK doodga...
Niemand op het forum die zich over ze wil ontfermen
Ik ben nog erg jong en knap, maar dat zegt niks natuurlijk
Maar serieus, ik wil wel graag dat ze via Paard Natuurlijk een nieuwe plek vinden, in mijn regio hier is niks waar ik ze aan durf toe te vertrouwen en ik weet niet of mijn man zo daadkrachtig is om iets voor de paarden te gaan regelen....
Blijft toch lastig onderwerp vind ik.