Hoikes,
Ik heb Traviata bij een handelaar gekocht. Ze stond daar veel te mager en heel erg bang. Je kon niet in haar buurt komen. Die handelaar had haar van een natuurgebied, waar ze gedekt was door een Konikhengst (resultaat: Flow).
Ik heb haar de eerste maanden gewoon laten doen, zonder mij op te dringen en na de bevalling is zij steeds meer naar mij toegekomen. Flow, was heel nieuwsgierig en kwam altijd af als ik in de weide aankwam en dat zorgde ervoor dat Traviata (Vieke hoe ik haar noemde) ook volgde.
Als ik haar aan de koord had, was ze heel gemakkelijk vast te maken. En dan gaf ik haar wat hooi en begon ik met haar te borstelen, benen te aaien, ... . Ze had wel altijd de neiging om haar rechterkant te beschermen. Hiermee bedoel ik dat ze liever niet had dat je haar aan die kant aaide, maar uiteindelijk liet ze dat ook mooi toe. Nooit een stamp van haar gehad ook niet als ik haar benen aaide.
Ik ben erzelfs toe ingeslaagd haar op te zadelen en erop te kruipen! Zonder enig protest! Had wel geen bit ingedaan, want daar reageerde ze te fel op, door heletijd onrustig met het hoofd te schudden. Dus gewoon halstertje en een koord heb ik haar bereden. Vooral stap en een klein drafje. Ze was zo koel dat ze dat allemaal zomaar liet doen.
Tis een schatje he!
Groetjes Caroline
PS: Weet jij waar Flow naar toe is gebracht?

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 17 september 2011, 19:26:


Heb pas nog een paard meegemaakt wat altijd moeilijk deed met opzadelen en waarbij er ook altijd last was in de schoft. (weet niet of ze daar ook last heeft) Bij dat paard werd gedacht aan een maagzweer

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

hmmm... meningen verschillen ook hier dus.
Van aangeleerd patroon naar klachten.

Ze is natuurlijk nagekeken en toont nergens pijnreactie, maar dat zegt niet altijd alles.

Ik leun op twee benen...

Aan een kant denk ik aan een aangeleerd patroon. Iemand bij de blauwe buren noemde het een pavlovreactie; Zadel= negatief (ze is tenslotte lang met slecht zadel gereden)
Ze adviseerde te clickeren net voordat ze zuur ging kijken. Dus daarmee net voordat je het zadel pakt; net voordat je het oplegt etc.
Het is altijd een experiment waard
Een ander noemde om terug te zetten in kleine stapjes, zoals eerste dag alleen zadel pakken en belonen als ze dan ontspannen blijft, daarna pas de stap van het opleggen (zonder vastmaken) etc en dat verdelen over meerdere dagen.
Lijkt me ook een poging waard.

Aan de andere kant denk ik ook aan pijn door het lange rijden met slecht zadel of iets anders en dan wil ik geen signalen negeren of eruit trainen (nja, dat laatste gaat wrs toch niet, gelukkig)
Maar dan vind ik het weer typisch dat ze het alleen in de eerste fase van het singelen heeft en niet als de singel daadwerkelijk strakker wordt aangetrokken, of als je eropstapt of weg rijdt. Dan is ze gewoon ontspannen en rustig. Loopt ook niet weg met opstappen... helemaal niets.
Met rijden heb ik idd het struikelpunt.
Daar staat dan wel weer tegenover dat ze bij de vorige eigenaar in de zomer, als er geen sneeuw lag, altijd voor met ijzers werd gereden en hier veel stenen op de paden liggen. Het kan dus ook gevoeligheid zijn. In de modder staat ze dan weer superstabiel op d'r beentjes.
Daarnaast heeft ze soms ook de neiging om niet goed uit te kijken vanuit een crosverleden denk ik. Dan wil ze hard. Dat is er gelukkig helemaal uit aan het gaan en nu begint ze ook veel meer te kijken waar ze loopt, op enkele momenten na

Maar ik zal alles in gedachten houden
Misschien ook de rug eens ttouchen en erg letten op reacties?