Het hangt ook af per paard denk ik (Horsenality, kijk maar eens rond bij Parelli).
Mijn Lolita verstijft bij enge dingen, het beste wat ik dan kan doen is gewoon wachten tot ze weer kan ademen en met haar ogen knipperen, als ik dan zou proberen te doen alsof er niks is en willen doorgaan: is geen goed idee. Met mijn jonge paard Huppel heb ik van in het begin de Parelli-aanpak gebruikt, dus haar vragen om dingen aan te raken ('touch it' wat meteen in Parelli level 1 al zit) waar ze dan voor beloond wordt, zoals nog mensen doen en met succes. Vindt het trouwens wel grappig , want ik ga ook naar brievenbussen en zo, 'kijk eens wat een leuke brievenbus' en dan krijgt ze een korreltje als ze die aangeraakt heeft. Voeten in een plas zetten is ook zo'n leuke, en handig voor later. Maar verder is ze gewoon ook een andere horsenality, veel nieuwsgieriger, wel adrenaline/opgewonden maar minder echt bang. Afleiden met een andere opdracht werkt dan eigenlijk wel goed.
In het algemeen zou ik wel zeggen dat geruststellen toch vooral een mensending is, paarden hebben eigenlijk weinig aan zachte stemmetjes of lieve aaitjes als ze bang zijn, dat doen ze onder elkaar ook niet zo.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Hoi Maria,

Best dat je het bij je eigen paard opgemeten hebt toch?
Je wilt het net aansluitend (minder ruis), maar ook niet zo strak dat ze geen hap eten zouden kunnen nemen. En dan moet je kiezen waar je de neusriem precies wilt, want over die hoogte zijn ook verschillende voorkeuren. Ik heb hem graag redelijk hoog (wegens volgens mij relatief zachter inwerkend dan), anderen weer eerder laag op de neus, uiteraard dat de omtrek dan ook verschillend is.
Laat je weten hoe het gaat met het laten maken?

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

cindybijl schreef op dinsdag 2 augustus 2011, 10:58:


Je kunt ook bij manege Poelenburgh (=zuidelijker dan Hargen) beginnen. Daar is een openbare parkeerplaats naast. Met mooi weer, in het weekend, is het wel gauw vol.

Bij Duinvermaak, nog iets zuidelijker is ook wat parkeergelegenheid.

Ik heb de kaart van Staatsbosbeheer, daar kun je het ook op vinden. Ik rijd ook aan de hand van die kaart. Had 'm een keer niet mee... Ik dacht dat ik het rondje kende... Maar we besloten toch een groter rondje te gaan... Dussss....... Dat werd een heeeeeel grooooot rondje....

Liefs Marsha

Laast heb ik voor het eerst een houten brug met Niek genomen. Geen idee hoe hij zou reageren en ik hield er rekening mee dat het wel weer even kon duren voor de hindernis genomen zou zijn.
Ik ben er gewoon op gaan staan, heb wat op de brug staan stampen, Niek aangespoord om te volgen wat hij al snel aarzelend deed. Halverwege de brug even stil laten staan op mijn commando en dat beloond.
Daarna weer gewoon verder gewandeld.
Deze week ging hij er gewoon zonder aarzelen over een aantal houten bruggetjes op andere plekken.
Ik moet mij dan echt inhouden om er geen enorm feest omheen te bouwen maar het gewoon bij een kriebel in zijn manen te houden.
Daarna nog over een brug over een drukke weg gelopen. Dat was wel spannend maar het leidtouw bleef lekker in een boogje hangen.

Volgende hindernis, brug over de Maas bij Nijmegen en een nog grotere brug over de Rijn bij Emmerich of bij Arnhem maar dat is misschien nét een brug te ver
Een stalen plaat van wegenbouwers ging hij ook gewoon over ondanks het gekke geluid. Soms snap ik ze niet die paarden

Ik rijd niet half zo veel als vroeger maar ik geniet nu echt dubbel van mijn paard.

1) Op de gebruiksaanwijzing van de tirewraps na toereikend.
2) Tirewraps vergeten dus toen moesten de zwart strikjes weer even losgemaakt worden.
3) Waar de lusjes gemaakt moesten worden vond ik wat onhandig omschreven. Het touwtje was ook geen 1.85m lang
4) Tijd niet opgenomen maar het was snel gepiept. Hier en daar een braampje weg moeten breken om de schroeven door de gaatjes te kunnen krijgen.
5) Hij lijkt als 2 druppels water op de afbeelding alleen zat er bij mij al direct een daas in

Velen van jullie hier hebben mijn Huppeltje weten geboren worden... intussen is ze een reusachtig groot 'echt' paard geworden en ik ben haar op het gemakje zelf aan het starten met Parelli Natural Horsemanship als basis. Voor mij best spannend want zadelmak maken was altijd een ver-van-mijn-bed-show én ik was voor Parelli een hele bange ruiter. Ik weet dat ik hier nogal stil ben geworden (ja, nu in de vakantie kan er meer tijd af), maar ik ben zoooo trots op mijn poepiepaardje, mijn huppelkonijntje, mijn kleine smurf, mijn babypluisje

We spelen natuurlijk al een tijdje met elkaar zowel aan het halster:
http://youtu.be/szGiPTBWiAk
als in vrijheid: http://youtu.be/-F84KeBahZ4
nog eentje aan het halster (= on line) en met de barebackpad, met voor de eerste keer opstappen (nu ja klauteren) met mijn indianenzwaai:
http://youtu.be/lSfePxDKFCQ

Dit is dan écht, met zadel en alles: http://youtu.be/wn4SMTDkUgc

Vanavond wordt mijn hooivoorraad voor deze winter gebracht, prijs is zo'n 30% hoger dan vorig jaar, gelukkig nog altijd een stuk lager dan de prijzen die ik bij veel andere leveranciers voorbij zie komen. Ik ben blij dat ik weer genoeg heb tot volgend voorjaar.