Ik haal toch nog even een ouwe uit de sloot, "Schopperd".
Deels uit eigen blijdschap en ook deels op vraag van Piet.


Beste Piet,

Ik krijg er maar niet genoeg van.

Vandaag was ik bij een Brabants trekpaard om haar te bekappen.
5 jaar, nog NOOIT bekapt met als pittig toetje: -ze heeft vorig jaar bij de vorige eigenaar een WEEK lang rondgelopen met een stuk prikkeldraad om haar rechter- achterbeen gewikkeld waar ze eerst meerdere dagen heeft aan vastgestaan vooraleer de eigenaars dit zelfs hebben opgemerkt en losgeknipt.
Met als gevolg nu gigantische aangroei van littekenweefsel bij de toenmalige wondes en een panische angst bij alles wat te maken heeft met 'voeten geven'.

Ik ben vrijwel direkt aan de slag gegaan met wat je me liet zien onder de noemer 'speed clicker' omdat ze me bij de eerste poging om een voet op te nemen (na een kwartier kennismaken) al naar het leven wou staan. (nou ja, zo leek het toch )
Waarschijnlijk heeft het 'rustige' van een koudbloed ook wel meegewerkt maar ik bekapte haar 4 voeten binnen 45 minuten gewoon uit de hand.
De eigenares was zelfs bijna tot tranen bewogen omdat ze de toekomst van haar merrie bijna alleen maar zag in sedatie, ruwe behandeling of een harde strijd in een bekapstal, ... iedere keer bij het bekappen.

Ik, ... ik ben er gewoon blij mee!

Koen

Piet vroeg me deze mail ook hier neer te zetten in het kader van een mogelijk volgende PN-dag.
Misschien is 'moeilijk voetjes geven' wel een leuk thema?

Koen

Koen Theys schreef op zondag 24 juli 2011, 22:55:


Kennikemevoorstellu
Goed bezig jij!!!!
Ja, lijkt mij wel. Is toch wel een belangrijk punt, wil je goed kunnen (laten) bekappen. Onze laatste aanwinst is ook met verwaarloosde voeten bij ons gekomen. Denk dat wel meer mensen zoiets meemaken?

Hij staat nu overigens met 2 zweren in beide achtervoeten... Ik had zoiets verwacht meer eerder in de voorvoeten. Voor is hij een matig mechanisch bevangen vanwege verwaarlozing, achter viel het nog wel mee, leek het... De ene zweer LA is net over na een dikke week, stond ie 3 dagen later met RA in de lucht. Nu heeft hij last van beide achtervoeten . De ene komt, de andere gaat.

Deze jongen is dus ook moeilijk met z'n voeten. Hoewel hij ze wel meteen geeft (als je z'n kootholtes lekker krabt krijg je zelfs z'n hele been langzaam in de lucht naar je toe gestrekt met zo'n genotssnuitje) maar je mag ze niet houden zodra je aan z'n voeten gaat prutsen. Hij doet alles om de voet terug te krijgen behalve naar je uithalen. Ik was net begonnen met wortelschijfjes om z'n voorvoeten te mogen houden en dat ging super. Op sommige momenten in alle rust mocht lekker lang vijlen, geen halster om. Maar ja, nu met de zweren gaat dat allemaal niet meer. Gelukkig mag ik wanneer hij ligt ronduit aan z'n voeten prutsen, beetje optillen, meneer pit lekker door haha. Nu met de zweren is dat de redding. Echt mooi wordt het niet omdat ik liggend niet kan vijlen maar met de tang en de mesjes kan ik functioneel gelukkig doen wat nodig is.
Dit wordt nog wel een verhaal eer dit goede pootjes zijn (zijn ook nog erg zacht)... alle inzicht en hulp is dus welkom (op zo'n PN-dag?).

Koen Theys schreef op zondag 24 juli 2011, 22:55:


Ik kén dat, dat naar het leven staan
Het lijkt me dáárom een goed dag-thema omdat je er eigenlijk nog veel meer mee kunt dan gaan voor de voeten.
Het paard waar het in de titel omging, kon ik niet benaderen, ik kon het niet aanraken, het wou bijten én het wou niet blijven staan.
Eén voor één verdwenen de anti symptomen.
Door zo te werken bleef het na een paar minuten staan toen ik dichterbij kwam, dreigde het niet meer toen ik het met één vinger op de schouder aanraakte en kon ik serieus beginnen. Ze heeft eigenlijk daarna nog maar één keer een waarschuwing met haar achterbeen gegeven toen ik halverwege haar zij was.
Dus je bereikt hiermee een totale gedragsverandering, agressiviteit verdwijnt als sneeuw voor de zon en je kunt het paard overal aanraken.
Speedclickeren is ook heel geschikt om er bv voor het eerst een zadel op te leggen, om voor het eerst aan te singelen enz. enz.
Ik zou het óók nog wel eens willen proberen bij trailerladen. Dikke kans dat je ineens de angst voor een trailer weghaalt.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

lijkt me heelleuk om het een x tijdens een PNdag te zien hoe dit werkt!
Ik heb een merrie die een nare ervaring heeft met het zadel, eenmaal aangesingeld is het goed,maar voordat dat gelukt is trekt ze eerst dr trukendoos open met 'rare' trekjes.
nog niet gemeen gelukkig..
daar zou klickeren misschien ook wel een oplossing voor zijn!?