Beste allemaal,

In verband met de discussie die er op dit forum is geweest over olie, toegevoegd aan het voer, wil ik het volgende aan de orde stellen:

Karen K. vindt dat een reaktie als de mijne ( ‘twee kopjes zijn te veel”) alleen maar gedaan mag worden als het wetenschappelijk onderbouwd is. Om de sfeer van ‘wetenschappelijkheid’ te onderstrepen, volgt een hele sloot van internet-adressen die de stelling ‘Olie is goed’ zouden moeten onderstrepen.

Je zou je kunnen afvragen of dit forum nu eigenlijk wel de plaats is om ‘wetenschappelijke’ discussies te voeren. Ik vind het gevaarlijk om van het internet een paar stellingen te plukken, zeker als er maar een deel van een bepaald onderzoek als ‘quote’ gebruikt wordt om een stelling te onderbouwen. En vervolgens voorbij gaat aan alle wetenschappelijke ‘tegenstemmen’ die er over dit onderwerp op het net te vinden zijn. Als je werkelijk wetenschap wilt bedrijven, dan zoek je niet alleen naar informatie die het onderwerp ‘ondersteunen’, maar neem je ook de informatie mee die het ‘tegendeel’ beweren.

Het is inderdaad, zoals Karen zegt, ieders eigen verantwoordelijkheid om een advies al dan niet in overweging te nemen. Maar ik denk dat we moeten oppassen voor het verschijnsel dat we de informatie, onder het mom van wetenschap, op dit forum gaan lezen als een soort van medische encylopedie: ik ga er gemakshalve maar van uit dat het merendeel van de lezers op deze site niet als bio-chemicus zijn opgeleid, en de nodige kennis ontberen om de aangedragen informatie op de juiste wijze te interpreteren. Naar mijn mening gaat het al gauw lijken op het lezen van een medische encyclopedie: ga daar maar ’s een uurtje in bladeren, dan kom je waarschijnlijk tot de conclusie dat je aan allerlei enge ziektes lijdt..

Voordat nu iedereen weer in de gordijnen vliegt, en mij gaat verblijden met de nodige hate-mail: ik ben er niet op uit om Karen onderuit te schoffelen. Haar onderzoeksdrift op zich is absoluut te prijzen. Maar ‘leentje-buur’ spelen met wetenschappelijke kennis, met het risico dat je door eigen gebrek aan kennis over een bepaald onderwerp , bepaalde dingen niet begrijpt of verkeerd interpreteert, lijkt mij niet goed. Die stelling betrek ik overigens ook op mezelf!

Gegroet, Marianne

Er speelt (-de) zich een discussie af over het hoofd van die arme Pride heen.. (gaat het al wat beter Cornelie? Ik hoop het!) over het al dan niet toevoegen van olie als energiebron en de hoeveelheid..

Laten we voorop stellen dat ik in principe helemaal niet tégen olie ben; het voeren van olieën heeft absoluut voordelen. Waar ik de wijsheid vandaan haal dat twee kopjes naar mijn mening te veel is, is gewoon ervaring en gezond verstand en misschien ook wel ’t beetje kennis wat ik heb opgedaan wbt voedingsleer.
Als het paard hoefbevangen is, ga je toch als eerste naar de voer-situatie kijken ( ja, ik weet echt wel dat er dan nog minstens 11 andere redenen zijn waarom een paard bevangen kan raken), want dat is toch in bijna alle gevallen de boosdoener.
Als ik lees dat een paard én lucerne, én brokjes, én hooi, én een grote hoeveelheid olie krijgt, dan denk ik dat er reden is om vraagtekens te gaan zetten.
Niet omdat zoals Karen schrijft “iets ongebruikelijk” is of “niet zoals ’t hoort” of “ik ken ’t niet” maar omdat, naar mijn mening, hier de levering van energie wellicht te hoog ligt en dat zou best wel eens nét dat kunnen zijn want een paard bevangen doet raken.
Een gegeven is ( en dat zul je dan misschien ook wel op het net hebben kunnen vinden) dat als je één energiebron gaat opvoeren, je de andere energiebronnen moet verminderen of afbouwen.
De kern van de hele discussie ( en het onderzoek) over olie tegenover andere energie-leveranciers gaat over de wijze waarop het paard de energie uit bepaalde stoffen kan halen én of olie (in welke vorm dan ook) een gedeeltelijke plaatsvervanger kan zijn van andere traditionele energie-leveranciers ( zoals koolhydraten).

Ik denk dat het een kwestie is van balans, die ook gerelateerd is aan de inspanning (of prestatie) die van het paard verlangd wordt. Bij lichte arbeid hoort geen hoge energie-gift, bij zware arbeid hoort dat wel. Althans, dat zou je kunnen overwegen en dan is het maar de vraag waar je voor kiest: olie of koolhydraten.

Nu kunnen wij van alles roepen: ik denk dat Cornelie er verstandig aan zou doen een deskundige in te schakelen om de voer-situatie te analyseren en op basis van een deskundige advies te proberen om haar paard weer gezond te krijgen. Maar dat is haar keus, want hoe ver kan onze ‘bemoeizucht’ gaan..?

Ik wil in het openbaar toch nog één ding kwijt: Karen, het stoort me als ik keer op keer moet lezen dat een reaktie geïnterpreteerd wordt als ‘terechtwijzing’ of dat jij vindt dat iets “anders geformuleerd moet worden” en dat “de manier waarop” een mening gegeven wordt, voor jou niet door de beugel kan. Naar mijn beste weten zijn de opmerkingen die ik af en toe maak helemaal niet bedoeld om iemand terecht te wijzen of persoonlijk te raken. Ik heb geen behoefte om mijn meningen in te pakken met ‘allerlei slagen om de arm’ zoals jij suggereert, maar ze zijn zeker ook niet bedoeld als “ik weet het” en “jij niet”. We zijn hier niet om een strijd met elkaar te voeren of de ander af te troeven lijkt me (alhoewel ik dat soms bijna ga denken met die ‘overload’ aan internet-referenties J) . Respect works both ways.

Marianne

Hallo Monique,
Welkom op de lijst. Fijn te lezen dat ook jij "het licht hebt gezien" en zo
anders met je paarden omgaat als voorheen. Bedankt voor je verhaal!
groet, Petra

ps: met een dressuurzadel op zich is niks mis hoor, als deze tenminste goed
op de rug van het paard ligt, want daar gaat het om! (ik zit trouwens
heerlijk op een dressuurzadel en kan dat ook prima uuuren en daaagen
volhouden).


moet zeggen; het is echt goed, ook de site van frans is geweldig. normaal
ben ik niet zo'n deelnemer aan forums, omdat het meestal gaat over
onderwerpen(dressuursport e.d.) wat mij niet(meer) interesseert. ik wil me
hierbij dan ook even aan jullie voorstellen:
gevoel, zodat jullie weten wie ik ben.
bijna 7 jaar en natuurlijk dieren: 2 hamsters, 2 honden en 3 paarden:
(Lusitano, andalusier en paso-peruano)
mijn huidige vriend kennen: een 'gewone'recreatieruiter met een
renbaancarriere. hij reed met lange teugel en westernzadel door de natuur,
terwijl ik nog steeds een poging deed met een dressuurzadel(paard met
slofteugel in de krul) een buitenrit te maken. natuurlijk met de nodige
valpartijen en spierpijn achteraf. hij heeft me weten te overtuigen het eens
op een relaxte manier te proberen, want bij een rit van 5 uur, zit je op een
dressurzadel best ongemakkelijk, met een rechte rug en borsten die te zwaar
worden van het vooruit duwen. en stiekem was ik al jaren jaloers op de
recreatieruiters, die het lef hadden alleen een buitenrit te maken door het
bos en over straat.
voor 100% bij me past, in dit ras heb ik me al een tijd verdiept, en 1,5
jaar geleden heb ik haar gekocht, bij de fokker. zo uit de kudde. ze was
niet gereden, had nooit ijzers gehad en nog nooit een deken gezien. dit
wilde ik graag zo houden, maar daar moest ik natuurlijk wel voor veranderen.
terwijl ik eerst helemaal niet wist waar ik beginnen moest. ik heb haar
bitloos aangereden, met lange teugel en zoveel mogelijk zonder zadel. laat
alle paarden nu zoveel mogelijk buiten, poets ze alleen als ik ga rijden, en
voor de rest laten we ze zoveel mogelijk paard zijn.
zijn, onze paarden zijn relaxed, schrikken niet meer van alles en doen alles
voor je op een normalen manier zonder dwang. ook gaan alle paarden voor de
koets.
ook alleen maar in: paarden in de box houden, liefst met deken op, met
dressuurzadel rijden en paarden beslaan(iedere 6 weken). nu heb ik echter
van mijn huidige paso-merrie geleerd, dat een paard zich dan helemaal niet
gelukkig voelt, en ik heb soms medelijden met de paarden in de manege, die
23 uur op stal staan naar de muur te kijken. als je anders met je paard
omgaat, leer je pas hoe een paard zich voelt en dat je ze daarmee veel
gelukkiger maakt. soms voel ik me nog schuldig, over hoe ik mijn paarden
vroeger behandeld heb. en schaam ik me ten op zichte van de dieren hiervoor.
het sinds 1,5 jaar in de praktijk brengt.

Hoi Marianne en anderen,

Ik kan me in je onderstaande e-mail grotendeels wel vinden, op 1 ding na, en
dat wil ik graag rechtzetten.

Jij schrijft:
alleen maar gedaan mag worden als het wetenschappelijk onderbouwd is. <

Nee, die mening heb ik niet, en dat heb ik ook niet geschreven!

Onderstaand wat ik letterlijk schreef :

(Marianne schreef AAN MIJ) > Dat vind ik op z'n minst onwetenschappelijk, en
het leidt tot een heleboel 'Oh ja, zie je wel'- roepers. <

(ik reageerde) Volgens mij verwijt je mij hier iets, wat je zelf ook doet.
Immers : <knip citaten over wat Frans en Marianne eerder schreven over olie>
(en ik schreef verder) Naar mijn mening is wat Frans schrijft niet
wetenschappelijk onderbouwd, en
jij sluit je van harte bij Frans aan. Dat is dan toch net zo goed "op z'n
minst onwetenschappelijk, en het leidt tot een heleboel 'Oh ja, zie je wel'-
roepers.." ?

Echter, ik verwijt Frans en jou dat niet, Op een discussie-forum passeren
nou eenmaal een hoop meningen. Sommige wetenschappelijk onderbouwd, sommige
op basis van ervaringen, sommige op basis van "iedereen doet 't zo, dus dat
zal dan wel goed zijn", etcetera.
Ik heb daar geen probleem mee, het hoort nou eenmaal bij een
discussie-forum.
-----

Ik schreef dus juist dat ik het jou (en Frans) NIET verwijt dat jullie
meningen niet wetenschappelijk onderbouwd waren. En dat ik er GEEN probleem
mee heb dat lang niet alle meningen die op een discussieforum voorbij komen,
wetenschappenlijk zijn onderbouwd.

Een onderbouwing hoeft wat mij niet betreft niet wetenschappelijk te zijn.
Wetenschappers zijn het onderling ook vaak niet eens, dus 'wetenschappelijk'
zegt mij ook niet alles!
Een onderbouwing kan bijv. ook op ervaring rusten, of op een aanname. Wel
vind ik dat als je iemand iets dringend afraadt of aanraadt, of de mening
van een ander een misvatting noemt, dat je dan wel zou moeten
onderbouwen/uitleggen op basis waarvan je die overtuiging hebt.

Dat is wat ik graag wilde rechtzetten. Voor het overige, zoals ik in m'n
eerste zin al schreef, kan ik me wel vinden in je e-mail!
.
groeten,
Karen

emania schreef op Mon, 8 Mar 2004 11:27:57:


Ehh... Mag ik vragen met hoeveel en wat voor soort paarden jij ervaring hebt met buitenrijden?

Ik ken nogal wat paarden die in de bak zelfs ZONDER iets te rijden zijn (alleen al op zit reageren) maar die buiten, eenmaal op snelheid, of door angst (wat ze in de bak niet hebben) op hol slaan. Dat een paard in de bak aan de hulpen staat wil naar mijn ervaring absoluut niet zeggen dat ze buiten WEL goed aan de hulpen staan.


Nee, dat hebben ze niet IN zich, ze worden er niet mee geboren. Je kunt het ze LEREN, maar de vraag blijft altijd tot welke omstandigheden ze er naar blijven luisteren. En veel paarden die buiten worden ingehaald door een losgeraakt stuk landbouwplastic willen dan ineens toch wat minder goed naar HOOOO luisteren dan in de bak...


Dat is fijn voor jou, maar beslist niet representatief voor IEDER paard. Ik ben in de gelukkige omstandigheid meer dan EEN paard te hebben, en ondanks dat ze beiden hetzelfde worden gereden is er eentje WEL altijd makkelijk te stoppen, maar kan de andere vrij makkelijk in een staat van stuur- en remloos terecht komen. Die laatste is overigens al het langst in training dus daar ligt het niet aan.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op maandag, 8 maart 2004, 15:35:


Dat is precies de reden waarom ik reageerde. Het feit dat de discussie nu echter uit de hand loopt is de reden waarom ik niet meer reageer. Mijn ideeen zijn bedoeld om mensen te helpen vanuit MIJN ervaringen, take-it-or-leave-it, en uiteraard kun je op iedere bewering die ik (of anderen) doen ergens op internet wel weer iets vinden wat daar tegenin gaat. Vaak kloppen die dingen dan wel, maar zijn van toepassing op andere situaties, en een eindeloze welles-nietes-discussie is het gevolg.


Nog EEN keer mijn bedenkingen hierover:
1) Uiteraard zijn er mensen die met succes olie voeren, maar zoals ik hier en daar ook al uit de oorspronkelijke bronnen kan opmaken zijn dat paarden die zware arbeid verrichten (ook daar over kunnen we discussieren maar een uurtje rijden in de bak valt wat mij betreft niet onder zware arbeid) of bejaard zijn.
Olie bijvoeren is mij niet onbekend, de bejaarde pony die hier staat krijgt o.a. ook olie, maar dat is een beestje van 30+ die een dermate slecht gebit heeft dat ze geen hooi/kuil kan eten en waarbij wat goocheltruuks nodig zijn om haar op die leeftijd en met een voeropnameprobleem niet al te dramatisch laten af vallen.

2) Een tweede bedenking is dat we het hier ook hebben over lucerne, maar niemand heeft nog gezegd dat pure lucerne niet verkrijgbaar is. Lucerne wordt altijd overgoten met melasse omdat het spul anders verkruimelt en je uitsluitend een zak stof overhoudt. Die melasse vormt bij elkaar een enorme hoeveelheid koolhydraten, en alleen al om die reden is lucerne geen hooivervanger maar op zich al een "krachtvoer".

3) Het voerschema vind ik nogal "exotisch". Als je al een dergelijk voerschema met succes hanteert dan mag je er van uit gaan dat het paard en de darmflora zich hieraan hebben moeten aanpassen. Een weg terug is er nauwelijks, tenzij je het heel geleidelijk doet. Ik kan me dan ook wel iets voorstellen bij de vorige bevangenheid, toen het paard "op vakantie was" en in een natuurwei stond zonder iets erbij. Misschien was simpel-gras wel een te groot verschil vergeleken met lucerne-met-olie-met-brokjes-met-toevoegingen.

Groeten,
Frans

Karen Koomans schreef op Mon, 8 Mar 2004 19:33:49:


Hoi Karen,

dank je voor je reactie. Ik geef grif toe dat het misschien mijn 'hang-up' is dat ik in jouw eerste bericht een bepaalde hierarchie-structuur zag ( "jullie mógen.. etc"). Ik realiseer me nu dat je het niet zo bedoeld hebt. Okay, point taken en verder even goede vrienden, wat mij betreft!

Groet, Marianne

Frans schreef: 3)Het voerschema vind ik nogal "exotisch". Als je al een dergelijk voerschema met succes hanteert dan mag je er van uit gaan dat het paard en de darmflora zich hieraan hebben moeten aanpassen. Een weg terug is er nauwelijks, tenzij je het heel geleidelijk doet. Ik kan me dan ook wel iets voorstellen bij de vorige bevangenheid, toen het paard "op vakantie was" en in een natuurwei stond zonder iets erbij. Misschien was simpel-gras wel een te groot verschil vergeleken met lucerne-met-olie-met-brokjes-met-toevoegingen..

ik denk dat je er bepaald niet ver naast zit! In alle documentatie over het 'overschakelen' op olie als eneri-e-leverancier, wordt ook uitdrukkelijk een overgangsfase aanbevolen en een geleidelijke opbouw van de oliegift. Het probleem dat hierbij speelt is de darmflora van het paard: die raakt door het opeens wijzigen van voer, laat staan van het in grote hoeveelheden toevoegen van olie, compleet verstoord, met alle gevolgen van dien ( in het allerergste geval een stevige koliek met de dood tot gevolg..)... het omgekeerde geval lijkt me ook voorstelbaar: als je van hele hoge voedingswaarden opeens terug valt naar uiterst sober voer, dan gaat dat darmstelsel ook op tilt!
En dan mag het zo zijn dat een beetje paard zelf in staat is om in de 'natuur' zijn kostje en genezende kruiden bij elkaar te scharrelen.. hoeveel van onze stalpaarden kunnen dat nog?

Groet, Marianne

Nu we het toch over voeding hebben. Eén van mijn shetjes is allergies voor iets en dat zit waarschijnlijk in de muesli waar hij zo af en toe van mij een handje van kreeg. Dat zijn we nu aan uitzoeken.
Is er misschien iemand die daar ervaring mee heeft of iets meer van weet?

groetjes viola.

viola schreef op maandag, 8 maart 2004, 21:54:


Het is bij jou misschien niet aan de orde, maar ik vroeg me ook eens af waar mijn paard zo vreemd op reageerde.. bleken het worteltjes te zijn... Daar denken mensen niet snel aan, daarom zeg ik het maar even.

Grtjs Ilona

Ilona Kooistra schreef op maandag, 8 maart 2004, 22:00:


Hoe reageerde hij daar op? Ik geef pas sinds kort wortels en daarvoor had hij die allergische reactie ook al dus dat zal het niet zijn, maar toch even voor de zekerheid.
Die van mij krijgt problemen met z'n huid, vormt korsten en die vallen er af met een pluk haar erbij.

Groetjes Viola.

viola schreef op maandag, 8 maart 2004, 22:07:


Hée, dat is vreemd.. het is precies dezelfde reactie (huid, korstjes met een plukje haar) die een van onze friezen had! En waarvan de veearts dacht "zomereczeem"... Mijn gevoel gaf me toen in dat het niet zo was en dat het waarschijnlijk toch te 'rijk' voer was.. ik ben toen overgegaan op een heel sober voer met de allerlaagste waarden die je maar kunt krijgen en na verloop van een aantal weken was het probleem over.. Een shetje is natuurlijk ook een 'sober' paardje dus misschien zit er wel iets te veel in die muesli..?

Groet, Marianne

Dank je Marianne, ik ben blij met je reactie!
daar sluit ik me graag bij aan.

groeten,
Karen

Hoi,

af met een pluk haar erbij.

Viola, het HOEFT natuurlijk niet 't zelfde te zijn, maar deze verschijnselen
had mijn paard ook. Bij mijn paard bleek dit rainrot te zijn (ook wel regen
eczeem genoemd). Fálki kreeg deze verschijnselen vooral in zijn flanken, en
een paar kleinere plekjes vlak onder de uiteindes van z'n manen. Plekken die
het langste nat blijven, na regen, en waarlangs het regenwater wegloopt
langs z'n lijf.

Ook schimmels kunnen dergelijke verschijnselen geven (korstjes, haaruitval
in plukjes met korstje en al). Bij twijfel of de oorzaak in de voeding ligt
of evt. rainrot of evt. een schimmel kan zijn, zou ik de dierenarts even
laten kijken.

Groeten (en succes!),
Karen

Marianne schreef op maandag, 8 maart 2004, 22:13:


Aan teveel eiwit ligt het in ieder geval niet want dat heeft hij juist iets te weinig (kwam uit bloedonderzoek). Dit komt volgens mijn DA omdat hij veel verbruikt door het steeds nieuwe huid aan moeten maken (meer dan normaal omdat het dus steeds "kapot" gaat). Maar dit is niet zo erg er komt wel weer op pijl als z'n huid weer beter is.
(Dit is overigens een andere pony dan die die de liksteen opat hoor, dus daar heeft het niet mee te maken.)

groetjes viola