Sandra van Bommel schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:30:

. Maar buiten dat, vind ik het nog moeilijk om mij
Ik ben er sinds ik hier kom ook iets meer mee bezig, als een van de mijne zo loopt te drammen en scheef gaat lopen, zet ik haar gewoon af en toe andersom, gaat ze zo maar ff lopen drammen. Vaak is het dan ook wat sneller over met het gedram.
In draf gewoon elke 10 passen 1 x extra blijven staan(sta-zit-sta-sta-zit)ook goed voor je eigen evenwicht.
Dat je toegeeft aan het feit dat silja flipt als hij alleen blijft vind ik erg jammer, je doet jullie allemaal te kort, IK zou daar een oefenpunt met heeeeele kleine stapjes van maken. Elke dag even 2 sec uit het zicht en pas als dat goed gaat heeeel langzaam die tijd iets opvoeren.
Die van mij zijn moeder en dochter. er blijft er ook vaak een alleen achter en hoewel ze het nog steeds niet leuk vinden wordt het nu wel al veel beter geaccepteerd.
Natuurlijk hinnikt de achterblijver nog wel eens maar er is ook voldoende rust nu om toch wat hooi te knabbelen enzo. Als je het niet probeert(oefent) komt het er ook nooit van en ben je dus altijd afhankelijk van je(drukke) man om eens naar buiten te kunnen.

Christel Provaas schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:27:

En die scheefheid en muisarm gaat vanzelf over als je meer andere bewegingen gaat maken die minder eenzijdig zijn en hierin getraind raakt. Spreek hierin uit ervaring. Ik kan nu zelfs volledig krom uren achter m'n laptop zitten met irritant touch pad. Nergens last meer van. Iets dat ik jaren geleden niet meer kon doen, zelfs niet voor een minuut. Overbelasting door eenzijdigheid. Ondertussen doe ik veel meer zwaar fysiek werk op "oneffen terrein" en veel minder eenzijdige bewegingen. Volledig genezen van m'n rsi zonder welke vorm van therapie dan ook. Elke scheefheid is weggewerkt of niet meer een factor van belang. Vast zittend lukten sommige dingen gewoon niet. Voor je 't weet zitten dingen weer anders in elkaar. Scheef ben ik zeker, is iedereen, maar ik heb daar geen last meer van.

Het zelfde geldt voor je paard, ze zijn allemaal scheef, de vraag is of het een probleem is. Hangt er maar vanaf wat je van je paard verlangt en waar de grens ligt. Van mij hoeven ze bijvoorbeeld geen spaanse pas te maken die even hoog is. Is niet mijn ding en gevaarlijk voor hun gezondheid is een ongelijk hoge spaanse pas echt niet. Het zou dus totaal zinloos zijn op een gelijk hoge spaanse pas te oefenen voor uitsluitend de rechtheid en het daardoor aangenomen welzijn van het paard. Mijn paard gaat echt niet stuk als ie de pas niet even hoog doet vanzelf. Je oefent dat omdat je het leuk vindt en graag zo wil zien (of ermee een probleem oplost). En zo bepaalt iedereen zelf wat men wil en nodig is en zo ontstaat die eeuwige discussie of scheef zijn wel of niet erg is. Soms wel en soms niet! Soms is het noodzakelijk en soms maakt het geen donder uit. Het is allemaal relatief en er is geen absolute maat te geven! Dat sluit uiteraard niet uit dat als je paard té scheef is voor wat het voor je moet doen en er last van heeft je daarop zult moeten trainen en daarvoor zijn er meerdere manieren. Dressuur is er 1, terrein is er 1 etc etc etc. Ieder zijn of haar ding en mogelijkheden.
Paarden gaan hier op oneffen terrein misschien niet overal letterlijk op hun plaat maar de vertrouwde scheefheid werkt niet meer omdat je dan niet meer kunt functioneren. Scheef grazen kan al niet omdat dan letterlijk 1 voet de grond niet raakt bijvoorbeeld (heb het hier 1 zien doen, en maar vissen met dat pootje, waar is die grond toch . Of de boel gaat glijden.