Ivanhoe schreef :
>
> Petra past de Strasser techniek toe. Ik vind dit niet echt
> natuurlijk..
Hoezo vind je Strasser niet natuurlijk?
Het hoort in hetzelfde rijtje thuis als Natuurlijk Bekappen.
Het is wel een meer radicale methode.
Wij zijn nu dik 2 jaar geleden begonnen met Strasseren en we hebben er veel van geleerd.
Iedere methode heeft zijn voor-en nadelen en Raf Anteunis die onze paarden kwam Strasseren heeft heel veel goeds voor onze paarden gedaan, ons heel goed begeleid bij het zelf leren bekappen en ons enorm bewust en nadenkend leren kijken naar onze paarden.
Ik ben heel blij met het stuk kennis en inzicht dat wij aan hem te danken hebben. En we hebben wat fouten gemaakt hoor, geloof maar, en telkens nam hij de tijd om ons wederom uit te leggen hoe het anders moest.
Enkele voorbeelden:
Strasser gaat uit van een soort eenheidsmaat wat betreft de hoogte van de hielen van het paard. (bij een paard zo'n 3,5 cm vanaf de bovenkant van de hoefbal).
Deze methode grijpt radicaal in teneinde de doorbloeding en spreiding van de hoef te optimaliseren om de hoef snel gezond te maken.
Nadeel hiervan is dat het een heftig langdurige gevoeligheid kan geven.
Maar bij paarden met ernstig zieke hoeven kan deze methode wel het verschil tussen slacht en overleven uitmaken!
Wijzelf echter hebben gemerkt er per paard veel verschil kan zijn in stand en houding, en dat je niet kunt spreken over een eenheidsmaat.
Zo hebben wij 2 paarden die heel erg laag zijn gaan staan op hun hielen en 4 die 'gekozen' lijken te hebben voor een iets hogere hiel.
Ik spreek nu over hooguit 4 a 5 millimeter verschil, meer niet, maar dat kan bepalend zijn voor de manier van lopen, de ruimte in de gangen van het paard en de gevoeligheid.
Bij ons loopt ieder paard op zijn straal en zool, zonder steunsels, draagranden en zonder hoge hielen, met een korte toon,om misverstanden te voorkomen....En nog is er ruimte voor onderling verschil!
Toch hadden wij er 2 paarden bij die maar niet door het proces heen leken te komen en dat is de reden dat we met de natuurlijk bekappenmethode in aanraking zijn gekomen, ook nadat we de tip kregen de paarden eens wat meer te laten bepalen wat betreft hun hoeven (stand enzo).
Ik moet er eerlijk bijzeggen dat we vonden dat de Strassermethode de hoeven erg kort maakte, waardoor de gevoeligheid na het bekappen soms wel 3 weken duurde, en dat vonden wij erg lang. Ik ben van mening dat een paard niet 3 weken gevoelig mag lopen als ie al een jaar op deze manier bekapt wordt. Wel in het begin, dan kan het te maken hebben met het gewennings-en het hardingsproces, of het aan het licht komen van hoefziekten, maar dat zou je niet verwachten bij een paard dat al geruime tijd zo bekapt wordt.
Nadat wijzelf besloten hebben ons gevoel te volgen bij het bekappen van onze paarden zijn onze paarden steeds beter gaan lopen.
Van de 6 zijn er echter nog 3 net niet helemaal door het proces heen, en dit zijn de paarden die het meest recentelijk overgegaan zijn van traditioneel op natuurlijk bekappen (we hebben deze paarden nu resp. 6 maanden, 4 maanden en 1 maand). Een van onze paarden had 4 hoefzweren toen ze bij ons kwam, 2 hadden meer dan 13 jaar op ijzers gelopen, die hebben het een tijd echt zwaar gehad, maar uit ervaring weet ik nu dat dit een tijdelijk ongemak is.
Wij hebben ondervonden dat Strasseren een zeer goede methode kan zijn voor paarden met zieke hoeven. Strasser gaat ervan uit dat een zieke hoef beter kan genezen als het paard 'erdoorheen' gaat door de doorbloeding als het ware te forceren waardoor de hoef snel kan genezen.
De methode hier op de site beschreven is een minder radicale methode, het geeft een paard meer tijd om zelf de genezing van zijn hoeven te reguleren door minder in te grijpen van buitenaf.
Zie hier op de site links onder de knoppen een opsomming van de overeenkomsten en de verschillen, per paard kan dit veel uitmaken.
Maar Strasser minder natuurlijk? Nee, echt niet hoor. De uitgangpunten zijn hetzelfde, de weg ernaartoe alleen iets anders.
Groet, Pien
Warboel
