Marianne, Piet en Saskia schreven vanalles en nu ga ik ook nog een duit in het zakje doen:


Nou, om hier even op in te haken :
BD en ik maken razendsnelle vorderingen met clickeren.
Gisteren toen J a c k haar aan het bekappen was leerde ik haar 'en passant' voetjes geven op alleen aanwijzen, hoofd omlaag ("kalmeer nu" teken),hoofd geven -links en rechtsom- .

Dit zijn oefeningen die ze wel al beheerste hoor, maar ik had er altijd wat druk op het touw en toch soms wat overredingskracht in de vorm van druk (fase 1) bij nodig, en nu stond ze los en had ik eens het geduld te wachten op haar reaktie, omdat ik inmiddels weet dat ze toch wel reageert.
Ze had ook weg kunnen lopen, maar ze deed het niet en het hoofd was bijna al die tijd bij mij - en omlaag.
Dat terwijl de andere paarden niet in de buurt waren en de carnavalsoptocht gaande was in het dorp.
Bovedien zat J a c k aan haar hoeven te rommelen.

Een half uur van te voren nog,toen we aankwamen, waren de paarden totaal over de z**k door het lawaai, en hadden ze de halve wei omgeploegd, nu had ik een redelijk rustig staand paard naast mij.
Toen ik echter even uit het gezichtsveld van BD was werd ze wel heel druk en ze hinnikte luid toen ik terugkwam. Telkens wanneer het hoofd toch omhoog schoot, afgeleid door de housemuziek van de plaatselijke stampende jeugd op van die grote tractor-met-opleggers, vroeg ik haar met wijzen en een 'down'haar hoofd omlaag te doen. En ze was er!

Maar er is al een nadeel opgedoken :
Gisteren nog zat ik op te scheppen dat ik zo'n beleefd paard heb, en ze blijft dan ook altijd op gepaste afstand, bedelt niet, maar gisteren heeft ze toch in een gretige bui iets te ver doorgeknepen bij het aannemen van de havertjes-voerbeloning.... Een klein hapje eelt uit mijn hand.

Dus daar moet ik nog iets mee, ik wijt het zelf aan het te snel laten opvolgen van de beloninkjes. We gingen zo razendsnel....


Ik wil ditzelfde met Cherokee gaan uitproberen omdat we weer op een dood punt zitten wat haar training betreft. Ze is oké in grondwerk en wat basis-rijoefeningen maar druk kan ze niet verdragen hoe minimaal dan ook. Het maakt haar freakerig, stormachtig en onzeker.
Maar ik wil eerst een beetje ervaring krijgen en oefenen met mijn goeie ouwe Arabierse, die is tenminste voorspelbaar en bij haar durf ik fouten te maken.

Marianne, echt, ik ben gaan clickeren omdat ik erover wou kunnen meepraten en zeggen dat het voor mij niet werkt

Ik ben nu 2 dagen bezig, er is iets in mij gebeurd wat maakt dat ik heel anders naar mijn paard begin te kijken en haar veel meer initiatief laat nemen en haar veel meer vrijheid durf te geven dan voorheen.

Loopt ze nu eens voor me (wat ik eerder NOOIT zou toestaan) denk ik....'ach, zometeen loopt ze wel weer achter me'. Staat ze te draaien denk ik "ach, zometeen wordt ze wel weer rustiger", breng ik haar hoofd omlaag en is ze er weer. Ik ben zelf veel meer ontspannen.
Het gekke is dat ze daar ook niet van probeert te profiteren, waarschijnlijk omdat we nu veel anders met elkaar communiceren en ik haar nog serieuzer neem dan het al het geval was....

Ik krijg er zelfs al moeite mee mijn paard aan een touw vast te maken, ik vind het nu al een inperking van haar vrijheid. En dat terwijl ik dit paard buiten kan rijden op alleen een halsriem of een halster, nog is me dat teveel nu.

Begrijp me niet verkeerd : Ik ben normaal gesproken een absolute controllfreak wat mijn paarden betreft, ik ben zeer consequent (was ik dat tegen mijn kinderen ook maar hahaha) maar ik ontdek nu dat met name BD best meer ruimte kan gebruiken.

Dit kan echter alleen met een reeds opgevoed paard, ik ken ook exemplaren die daar danig misbruik van zouden maken.
Piet heeft groot gelijk wanneer hij spreekt over eerst een paard opvoeden en beleefdheidsregels aanleren.

Ik vind het machtig. En ik gun het jou en Pauli ook.
Want dat zou ook betekenen dat ze gezond en wel terug is !!!!

Groet, Pien

Dorien66 schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 15:22:


Vanwaar die stelligheid? Ben jij juriste dan?

Feit is dat (haast) iedereen er kritiekloos in stinkt.
Uit de paperassen van diverse andere clubs maak ik op dat het daar niet veel anders zal gaan.

Het juridisch probleem zit in het volgende:
Er komt wat het niveau van de clubs betreft iets anders bij in de NL wetgeving, namelijk het feit dat het lidmaatschap vrijwillig is. Op grond daarvan kan een christelijk-fundamentalistische partij in Nederland al sinds jaar en dag succesvol en bekrachtigd door jurisprudentie zelfs de actieve participatie van vrouwen uitsluiten!

Wellicht had de uitvoering van een algemeen-landelijke EU-regeling nooit bij dit soort clubs, met eigengerichte en tegenstrijdige belangetjes, terecht mogen komen... het eind is nu zoek.

Groeten, Egon

Ivanhoe schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 13:51:


Hij is prachtig geworden Esther!!
liefs Carla

Marianne schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 15:37:


Een voorbeeld, waarbij het zelfs nog veel duidelijker wordt gezien het feit dat daar wel de zaken als registratie en eigendom aan elkaar gekoppeld zijn....

Voor een poos terug is er in Apeldoorn een motor zaak falliet gegaan.
Vele motoren stonden daar gestald voor de winter.
De ketting ging er op...de eigenaren konden er naar fluiten...want mee krijgen deden ze hem niet! hoezo eigenaar??
Vele rechtzaken over geweest door al die mensen hoor en uiteindelijk aantoon baar maar goed....

Om het dichter bij huis te houden nu hetzelfde probleem zonder eigendoms bewijs !!!!want dat is dat paspoort echt niet...de manege.
Staat daar jouw paard en gaat de manege falliet (echtscheidingen bijv. kunnen daar een zekere factor in zijn) zorg dan maar dat je paard daar niet meer staat voor de ketting op het bedrijf gaat....je krijgt hem echt niet meer mee!
Uiteindelijk...mischien na heel veel tijd en brieven zal je als je heel veel geluk hebt je paardje mee mogen nemen.
Je hoeft het niet te geloven ,maar pluis het maar eens uit en zie de gedachten gang van ons rechtssysteem ....

Gr. Nick

e m kraak schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 16:03:


Nee, maar mijn vader wel (en mijn stiefmoeder, -zus, zwager).
Het probleem is dat niemand zin heeft om zo'n club aan te klagen. Je weet namelijk van te voren dat je dagen als geaccepteerd en gezien lid geteld zijn. En dat is, zeker als je wilt fokken, echt niet grappig.

Met vriendelijke groeten,
Dorien Nannings
www.invisio.nl/antichip

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 15:08:


Wat er mis mee is, is dat de argumenten gesteld worden voor identificatie, maar vervolgens niet passen op de toepassing en huidige integraaluitvoering van paspoort/chip. Dat heet een ongeldige extrapolatie.

Tussen het bedenken van het paardenpaspoort en de uitvoering er van alhier zit een tijd van ongeveer 15 jaar, en de nodige onwil. Ik vrees dat de tijd het concept van "paardenpaspoort" totaal heeft ingehaald.


Nee, wat mij betreft zeker niet.
Alleen al het simpele feit dat je op grond van identificatie zonder registratie nog altijd niet weet waar en bij wie er paarden zijn, maakt "paard-gerelateerde ergernissen" hoogst onwaarschijnlijk. Natte-apen dus.

Helaas lossen paspoort/chip andere, bestaande paard-gerelateerde ergernissen evenmin op!


Er is geen onderzoek gedaan met positieve conclusies.

Wellicht zijn er onderzoeken met negatieve conclusies onder de pet gehouden waar ik niet van weet. Wat anders de redenen elders zijn om chippen stop te zetten of niet toe te passen weet ik ook niet.

Groeten, Egon

Daar hebben ze bij de ijslanders statiegeld voor verzonnen.

Je betaald 25 euro voor de papieren, maar die krijg je terug zodra je het paard verkoopt of overlijd.
Dan moet je natuurlijk wel bij verkoop het paard over laten schrijven, anders kun je alsnog naar je 25 euro fluiten.

Groetjes Karin

Karin schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 16:23:


Sjaaaaaaa.... wat een onzin toch?
Een ijslander kost enige duizenden euries. Nou, daar zit dat statiegeld dan maar bij in en verder geen nieuws. Het enig effect dat dit "statiegeld" heeft is een flinke injectie in de clubkas
Slim gevonden hoor.

Groeten, Egon

Op het moment dat je een paard koopt sluit je dan toch gewoon zelf een koopovereenkomst op?

Gewoon een verklaring dat de verkopende partij dat bepaalde paard aan de kopende partij verkoopt. Goede beschrijving van het paard erbij (een duidelijke, met schets en/of foto's), prijs ed ook erbij. Opmaken in tweevoud, beide exemplaren door beide partijen laten ondertekenen en hup je hebt een rechtsgeldig eigendomsbewijs.

Of heb ik dit verkeerd geleerd?

Groetjes Karin

Nou ik weet het niet. Als dit voor het stamboek werkt om de administratie in orde te houden dan zie ik er wel wat in. En in theorie krijg je altijd je 25 euro terug, ervan uitgaande dat je paarden jou niet overleven (dat ben ik geneigd te doen als net-niet-puber-meer).
Een goed georganiseerd stamboek die zijn zaken op orde heeft en daardoor tijd en financien heeft eindelijk eens iets fatsoenlijks voor de leden te doen en organiseren, daar zie ik wel wat in..... Maar dat kunnen we wel vergeten ben ik bang.

Groetjes Karin