Peter Donck schreef op donderdag 6 januari 2011, 0:30:


Ongeveer zo had ik het ook in gedacht.
Gras in zaad, lang genoeg en vooral het juiste weer beeld.
Als de vegetatie gevarieert genoeg is, maakt de grond-soort niet uit volgens mij, dan zitten alle mineralen, die het paard nodig heeft, er in de juiste verhouding wel in.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Rox schreef op donderdag 6 januari 2011, 15:26:


Zeker wel! Daar sluit ik me helemaal bij aan.
Wij maaien pas als de laatste weidevogel uitgevlogen is.

Hoi Piet,

Snap wat je bedoeld, helemaal.
Maar moet me toch even van het hart dat de mentaliteit van veel paardenhouders makkelijk is!
Als ik een paard heb (en die heb ik) die absoluut niet makkelijk is kijk ik naar mijn probleem en niet naar het "probleempaard'.
Ik heb ook heel wat obstakels moeten overwinnen met hem en nog steeds, zelfs de eigenaar van de manege in Nl zou hem wel even zadelmak maken en beleren en hij hield er na de eerste poging een hersenschudding aan over.
Een probleempaard ontstaat alleen door verkeerde handelingen van mensen, die niet snappen hoe het werkt.
Ik heb het wiel niet uitgevonden op dit gebied, maar ben gelukkig wel zover dat ik weet dat paarden spiegels zijn en als hij op mij reageerd dat dat te wijten is aan mijn manier van communicatie.

Ik geloof dan ook niet echt in een klik met een paard hebben omdat paarden dezelfde taal spreken.
Als je een goed dressuurpaard zoekt kijk je naar de kwaliteiten van zo'n dier.
En ik heb idd de luxe dat stalling mij niets kost omdat ze aan huis staan en 24/7 buiten lopen, daar staat wel tegenover dat als ik een paard zou willen en deze 23 uur p/d in een hok van 3,5 bij 3,5 zou moeten doorbrengen ik nooit aan een paard zou zijn begonnen.
Dat omdat ik dat gewoon geen paardwaardig leven vind.

Ik kan je dus niet vertellen hoe ik in die situatie zou reageren maar de slacht is geen optie, nooit!

Groetjes Aoife

Nils Vellinga schreef op donderdag 6 januari 2011, 18:48:


Nou, ik had hier vandaag iemand van een hele bekende voerfabrikant op bezoek ivm ruwvoeranalyses en tekorten en heb de uitslagen van andere deelnemers van het onderzoek ingezien en zelden waren de verhoudingen ideaal. Nu wist hij niet van welke grondsoort het kwam omdat veel ingekocht hooi en kuil was. Ik ben heel benieuwd wat uit onze analyse van het lab komt aangezien wij nu al jaren enkel stalmest van paard en koe gebruiken, geen drijf of kunstmest, geen gif en netjes bekalkt hebben. Volgens de bodemmonsters waren er geen tekorten en was het bodemleven goed. Alle andere deelnemers zijn maneges, fokkerijen, handelsstallen etc. dus die kopen groot in. Ik ben benieuwd of onze uitslag afwijkt van de andere. Wat ook heel frappant was wat wij ook altijd al vermoeden is dat de 1e snee extreem meer suiker had dan de tweede snee.
Je zag met de maaidatum oplopend het suikergehalte dalen. Wij voeren zelf altijd al 1e snee aan de paarden en 2e snee aan de ponies. Zijn advies ook in ons geval zo laat mogelijk maaien, weinig bemesten en het liefst met bewolkt weer. Vooral afgelopen jaar met de vele droogte met de eerste snee was volgens de cijfers het gras behoorlijk gefrustreerd en dus hoog in fructaan. Als je nu sportpaarden hebt die veel arbeid verrichten wil juist weer graag 1e snee omdat dit een hogere voedingswaarde heeft en je volgens de meeste paardenliefhebbers meer waar voor je geld.

Aoife Berserik schreef op donderdag 6 januari 2011, 19:23:


Over die laatste zin wil wat meer weten als het even mag.
Wat bedoel je hier exact mee?

marjolijn schreef op maandag 22 november 2010, 21:07:



Dit was 'm http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/prikbordshow.cgi?id=3862