Piet schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 8:36:
************
He he he ....

************
Uhhh, ja, ik heb haar nu 2 dagen. We waren nog niet helemaal klaar met de beleefdheidstraining .... lol.

****************
Met bridge bedoel je denk ik de click? Ik zit niet zo goed in die terminologie hoor sorry. Als ik met Torop clicker, dan geef ik een commando (of hij verzint wat) en zodra hij het doet geef ik een bepaald fluitje. Meestal (omdat we't nog niet zo heel lang doen) geef ik dan ook een beloninkje, een stukje wortel of zo. Tussen fluiten en belonen zit soms wat tijd, omdat ik ook wel veel op afstand doe, b.v. hem over de lengte van de bak naar een bal toe laten rennen en die laten aanraken. Dan moet ik eerst naar hem toe rennen voor ik de beloning kan geven, maar ik kan natuurlijk wel van een afstand fluiten. De beloning kan hem ogenschijnlijk niet zoveel schelen (hij zal b.v. niet terug komen rennen om het brokje in ontvangst te nemen, hij blijft bij de bal meestal met z'n neus erbij). Toch werkt het bij hem wel het best om vaak te belonen, anders verliest hij z'n interesse wel snel vind ik. Maar ik beloon niet meer bij elke "fluit".

******************
Ok, dan kies ik er toch maar even voor om haar eerst wat beleefdheid bij te brengen, en pas als ze dat een beetje in de gaten heeft, te gaan clickeren.

Idunn schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 12:49:


Zeker! Maar ik zoek nu eerst even steun bij Piet omdat hij het a) goed uitlegt en b) zelf nog niet zó lang aan de gang is dat er een bepaald gevoel van 'joh dat weet je toch..' ingeslopen is.
Waarmee ik niet bedoel dat Inge a) of b) heeft hoor, alleen voor de groeneling die ik op dit gebied ben vind ik dit wel een leuke start, als ik Piet tenminste niet daarmee overbelast!

Trouwens.. ik zag gisteren een geinig filmpje op Animal Planet van een meneer die zijn paard de post uit de brievenbus liet halen! Hij reed op de bus af, paard tilde met de mond de klep op, pakte de post,
boog naar achteren ( baas zat op z'n rug), baas zei Yes (!!) pakte de post aan en paard kreeg beloning.

Zo doordenkend begin ik te geloven dat deze manier van leren op den duur ook goed toepasbaar zou kunnen zijn in 'mijn hobby' de dressuur. En wellicht heel wat minder stresserend is voor het paard.
Maar zo ver zijn we nog lang niet, dus ik hoop op meer introduktieles van Piet!

Marianne

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 12:31:


Nee Hans, het verleden is pijnlijk genoeg!
Marianne

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 10:38:



Zie bovenstaand Hans....zoals ik al schreef....Ik droom dus echt niet hoor
Ik hoef geen lid te worden van dezelfde duitse draversclub....kan er op zat andere manieren geld aan verdienen.

De hoofdreden van diefstal van wedstrijd paarden is nmm.niet eens om er geld aan te verdienen maar om te zorgen dat JIJ er als wedstrijdpaard niks meer aan verdiend ?
Zodat paarden van een ander meer kans maken?

Dan heeft de chip totaal geen nut dus en zal je bij het terug vinden alleen zeker kunnen aantonen dat het jouw paard is door DNA en profielschets.

Heb je dit DNA/profielschets niet, want dat is dus zeker niet bij elk klubje verplicht....dan heb je niks.
We hebben zelf een Hackney en een KWPN paard en van beide is geen DNA en geen schets gemaakt maar hebben dus dat befaamde paspoort puur op chipnummer gekregen.
Bij dezelfde club kan ik jou paard met een nieuwe chip zo inschrijven.
Dan is die chip dus echt niks waard om aan de hand van dat nummertje aan te tonen dat het jouw paard is.

Gr, Nick
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer