josien schreef op maandag, 7 februari 2005, 21:55:


Hoi Josien
Waarschijnlijk wist je het nog niet maar er is een apparte site voor de hoeven.
www.hoefnatuurlijk.nl
Zet het daar neer voor reacties. (knippen en plakken)

Gr. Nick

Marianne schreef op maandag, 7 februari 2005, 22:17:
*******************
Nou inderdaad, dat was toen ik hem wilde gaan "heropvoeden" inderdaad ook mijn eerste gedachte, hij heeft gewoon nooit anders geleerd, en hij kan misschien dus ook leren om andere dingen leuk te vinden. Ik denk ook wel dat zijn "passie voor snelheid" grotendeels uit z'n opvoeding komt hoor, dat zal zeker wel.

Het klinkt wat gek, maar Torop is in z'n hart juist best heel rustig (voor een Arabier). Het is eigenlijk een heel kalm paard nu, zolang er niets geks gebeurt. Zelfs als hij knoerthard gaat, blijft hij eigenlijk erg "cool". Eerder was dat niet zo, dan dacht ik dan ook dat hij zo hard liep uit angst, of alleen uit opwinding. Ten dele was dat toen waar denk ik. Het had toen ook iets paniekerigs en ongecontroleerds. TEgenwoordig niet meer. Maar toen ik zover was dat hij geen angst meer had in het bos, liep hij nog steeds even hard als ik hem in galop liet gaan.

Het is een tijd een strijd geweest, maar uiteindelijk (een half jaar geleden of zo) bereikten we samen een "overeenkomst": als jij je zo goed mogelijk aan mijn regels houdt, mag jij van mij ook lekker doen wat jij het leukst vindt. En pas toen - en dit was heel amusant - ontdekte ik dat hij het echt ook gewoon heerlijk vindt om heel hard te gaan en een tijdlang het uiterste van zichzelf te vragen in een sprint. Want op het pad waar hij normaal het vaakst hard gaat gedraagt hij zich dan namelijk Oooooh Zo netjes, draaft heel rustig en kijkt om de paar passen om, om mijn ogen te zoeken. Dat doet hij tegenwoordig JUIST voor die stukken waar we normaal hard gaan. Het is of hij weet dat als hij zich daar maar netjes gedraagd en geen eigen regels verzint, dat ik hem dan ook ZIJN lol zal gunnen en hij dan even mag doen wat hij wil. Hij mag dan namelijk even "vrij" (heb ik een commando voor), d.w.z. doen wat hij wil, hard lopen, niet hard lopen, of als hij wil zelfs grazen. Meestal is het dus knoerthard. Maar soms ook echt NIET het draait dus niet altijd op rengalop uit, soms blijft het bij een stevige galop, en een enkele keer heeft hij d'r geen zin in (komt alleen in de zomer voor hoor) en wil hij liever grazen. 1x bleef hij draven (dat is dan heel vreemd . Als hij een tijdlang hard heeft gegaloppeerd is 't ook weer goed, en als we dan stoppen, is er geen gehyper (meer) maar kan hij ook gewoon weer heel relaxt stappen.

Dit gedrag bevestigt voor mij eigenlijk dat hij het ook gewoon heel lekker vindt. Ik denk dat het bij hem een combinatie is: EN het past heel goed bij zijn karakter, dat felle sprinten en kicken op zo hard mogelijk gaan. EN het is hem ook met de paplepel ingegoten. Da's m'n eigen conclusie.

De dingen die je hieronder (had ik laten staan) nog als tips meegaf (waarvoor bedankt hoor!) komen me niet vreemd voor. B.v. die hand in de lucht, dat ze daar angst voor hebben, daar ben ik veel mee bezig geweest. Heb hem b.v. tijdenlang tijdens galop in het bos geaaid met de zweep. Al die dingen hielpen wel degelijk tegen zijn angst en opwinding in het bos. Maar met het verdwijnen van de angst en de opwinding, is nooit zijn drang naar snelheid verdwenen.

Krijg niet het verkeerde idee hoor, het is wel degelijk mogelijk om op Torop redelijk rustig te rijden in het bos. Je krijgt snel het idee dat ik op zo'n dribbelende hete arabier rijd. Maar dat is dus juist echt helemaal niet (meer!) zo. Als ik mezelf met andere ruiters vergelijk (waarvan een behoorlijk aantal met martingalen, slofteugels o.i.d.) dan moet ik eigenlijk altijd zeggen: mijn paard is eigenlijk het meest relaxed en het meest rustig in het bos vergeleken bij hen. Vooral in stap is hij superrelaxt en totaal niet meer gespannen. Als er gedraafd of gegaloppeerd wordt, is hij doorgaans ook ontspannen, maar wil hij nog steeds het liefst zo hard mogelijk. . , en hoe harder we gaan hoe meer hij zich er helemaal ingooit. Sprinten vindt hij gewoon heerlijk om te doen volgens mij (barrelracing vindt hij dan ook een heel leuk spelletje!).

Op voeding e.d. heb ik inderdaad ook gelet. Hij krijgt tegenwoordig trouwens, sinds kort ook bietenpulp erbij, nu we dat ook aan Neleke voeren. Dat lijkt me voor hem inderdaad niet zo slecht. Hij krijgt heel weinig brok. Maar of hij nu veel of weinig brok krijgt, hij wordt er wel wat meer of minder energiek van, maar ook al is hij wat laag in energie, als we in het bos gaan draven of galopperen, dan wil hij toch altijd graag hard. Hij wil z'n eigen kracht voelen zeg maar.

(eigenlijk snap ik dat ook wel, ik heb dat zelf ook wel, als ik b.v. goed zou zijn in squashen, zou ik er ook lol aan hebben om zo hard mogelijk en zo fanatiek mogelijk te meppen! Dan zou'k me d'r ook helemaal in gooien).

Och nou ja, ik heb het inmiddels geaccepteerd dat het deels ook gewoon z'n karakter is. Van Neleke zullen we nooit een scheurijzer maken en van Torop moet je denk ik niet verwachten dat hij langzaam galopperen leuk zal gaan vinden als hij niet eerst een stuk keihard mag .

************************************

Misschien is het

Nick Altena schreef op maandag, 7 februari 2005, 21:40:


Denk dat dat ook wel weer meevalt, het is meer een regel die we opgelegd krijgen en die door de sportbonden eigenlijk te positief wordt ontvangen. Die trekken er zelf weer hun eigen suffe belang uit. (gij zult geen ander als het opgegeven paard starten)

Ik ga weer ff doorslaan hoor Eigenlijk zou degene die de chip in je paard drukt, tijdens het aanbrengen moeten zeggen "hierbij verklaar ik je eigenaar tot vleesproducent"

Voor die tijd lezen we dan een protocol door en zetten onze handtekening, dat we zo'n biologisch mogelijk stukje vlees zullen leveren.

Ergens moet er toch iets verschrikkelijk fout zijn aan de medische handelingen omtrent onze paarden dat deze wetgeving zulke vormen aanneemt. Denken dat het zonder gevolgen zal zijn doe ik dan echt niet meer. Hoewel degene die bedankt hebben en niet geridderd zijn tot paardenmester mischien deels de dans ontspringen.

Tegen de tijd dat de haren voor DNA worden getrokken zal ik mijn paardjes toespreken met de woorden "hierbij verklaar ik jou paardje, tot mijn vriendje"

Deze site is dan het protocol dat ik gelezen heb , om een waardig vriendje te kunnen zijn.

Mvg Joost ( die probeert niet gekker te worden)

Ik kwam ook i.v.m. hko.htm">hoefkatrol bij Antoin de Both terecht. Ik neem aan dat je
de info daar vandaan hebt.
Ik kan je zeggen dat het onzin is.
Een paard heeft wel een voorkeur links/rechts en zodoende zijn die spieren
van de voorkeursrichting ook beter ontwikkeld. Als jij als ruiter zorgt dat
je ook op de andere hand voldoende oefeningen doet, is er helemaal niets aan
de hand. Je doet als ruiter niets fout, als je zelf rechtzit en meegaat in
de beweging van je paard.

Groetjes, Esther

e m kraak schreef op maandag, 7 februari 2005, 19:23:


Ja,ja, niet naar die kont kijken hoor!!
Dit is eigenlijk de enige foto die ik nu heb waar je een beetje hoef ziet...
Als de merrie dichter bij zou staan en mijn pc een snelle USB zou hebben kon ik de hoeven er mooi op zetten, maar helaas. 't is niet zo.

vriendelijk groet Carla