Idunn schreef op maandag, 7 februari 2005, 13:19:
> Joehoe! Pien!! Leuk he?!
>
>> In mijn rechterjaszak had ik een grote handvol haver. Ik gaf
> te kunnen zijn. Dus je kan wel blijven zeggen Good girl maar dat
> de 'click' het woordje Good is. Belangrijk qua timing en
> verfijning dadelijk. (hahaha zegt zij die ook nog maar net
> begonnen is, sorry)
Ja, daar ligt de nadruk ook op. Al bij "good" zijn er de haverkorreltjes.
Misschien ga ik dat girl er wel bij weglaten ja.... ik snap je gedachte, zal het straks eens uitproberen.
>
> Af en toe moeten ze even nadenken geloof ik. Piet heeft dat ook
> een keer gezegd, is toch zo Piet? Ze lopen dan even weg, even
> denken dus en dan komen ze weer terug. Correct me if I'm wrong.
Zo zag het er ook uit ja.... ik zag dan een nadenkende blik in haar ogen, het maakte haar ook heel rustig met het hoofd omlaag en dat is voor mij een graadmeter.
>> Het was waanzinnig leuk mijn paard op een paar meter van me verwijderd te zien staan nadenken over wat te doen en dan doelbewust een keuze te maken en te kiezen voor het spel. Ze had alle vrijheid om hooi of gras te gaan eten maar ze deed het niet. Ze joeg zelfs de andere 5 paarden die los om ons heen liepen weg.
>
> Ja dat doet Idunn ook, die wordt heel boos tegen alles (andere
> ponies, of de hond
) Wat in de buurt komt terwijl we bezig
> zijn. Mijn spelletje met mijn 2 bener!
Hihi, ik moest lachen om haar felheid naar de andere paarden toe.
Het gekke is dat ze ook niet echt een poging deden om het spel (en dus het voer) over te nemen. Ik stond daar met een jaszak vol haver maar de rest bleef op afstand. Zelfs onze vraatzuchtige
Alpenquarter.
Dat vond ik merkwaardig. Er leek geen link te zijn met het feit dat zij wel voer kreeg en de rest niet..... Ik ga dat vandaag weer uitproberen.
> het een enorme eyeopener. En voel me schuldig dat ik dit niet
> eerder heb ontdekt.....
> Het is lekker weer vandaag, we gaan weer eens lekker aan de
> slag!
Ik ook ! Sta te popelen.
Toen ik vanochtend aan het voeren was kwam BD weer met dat neusje in mijn hand.... ik vroeg me al af of het was blijven hangen.
Moest er wel om lachen, zij ook, leek het wel, want ze had een blik in haar ogen van "nouja, valt te proberen...".
Hoefde maar 'No"te zeggen en het was duidelijk.
Heerlijk zo'n paard.
Pas nu krijg ik eindelijk dat gevoel van gelijkwaardigheid en communicatie en ben ik eens niet de persoon die altijd het voortouw moet nemen.
Maarja, dit is een zeer beleefd paard van zichzelf, dat al het nodige kon voordat ik aan clickeren begon.... Het is geen botte wildebras waarbij ik alla zeilen moet bijzetten. Dat realiseer ik me terdege.
En dit alles is Piet zijn schuld, he Sas? O: !
We houden mekaar op de hoogte.... Fijne zonnige dag, Pien
Warboel
